Introductie
De mobiliteit van onze pols is gebaseerd op een ingewikkelde constructie van botten en ligamenten, waarin de twee onderarm botten ellepijp en radius evenals de acht carpale botten zijn hierbij betrokken. Ze worden bij elkaar gehouden door een groot aantal ligamenten. Als dit ligamenteuze apparaat is gewond, is het resultaat een structurele aandoening waarbij de handwortel botten bewegen uit hun natuurlijke positie en kantelen over elkaar.
Dit leidt op den duur tot een verkeerde belasting van de voegvlakken en daarmee tot overmatige slijtage daarvan. Het resultaat is pols artrose. In een vergevorderd stadium gaat dit uiteindelijk gepaard met pijn, beperkte beweging en verlies van kracht.
Oorzaken
De meest voorkomende oorzaak van pols gewrichtsblessures zijn ongelukken en vallen. Reumatische aandoeningen of stofwisselingsstoornissen zoals pseudo-jicht kan ook verantwoordelijk zijn voor schade aan de ligamenten. Vooral de val op de uitgestrekte hand of het plotselinge sterk draaien van de hand leidt tot gescheurde ligamenten.
De ligamentverbinding tussen het scafoïd bot (Os scaphoideum) en het halvemaansbeentje (Os lunatum), het zogenaamde SL-ligament, worden het vaakst aangetast, omdat hier de grootste kracht wordt uitgeoefend. Hierdoor draaien de hand en het maanbeen in tegengestelde richting, neemt de gewrichtsruimte toe en slijten de gewrichtsoppervlakken. Minder vaak wordt het ligament tussen de maan- en driehoekige benen echter aangetast. Echter onbehandeld artrose is ook hier het gevolg.
Symptomen
Direct na het ongeval wordt er geschoten pijn in de pols, die niet te onderscheiden is van een breuk van de pols botten. Deze gaan gepaard met bewegingsbeperkingen, omdat de eerste rij polsen niet meer effectief kan worden bewogen. Tegelijkertijd klaagt de patiënt over krachtverlies in de pols, dat wordt veroorzaakt door de verkeerde positie van de aangetaste carpale botten.
Als het letsel onbehandeld blijft, kan een voelbare zwelling van de pols optreden, die wordt veroorzaakt door een proliferatie van het gewricht slijmvlies (synovitis). Geleidelijk kunnen deze klachten afnemen, daarom wordt de blessure door de patiënt vaak geïnterpreteerd als een verstuiking (zie: verstuikte pols) en volgt er geen vervolgbehandeling. Dit letsel kan dan jarenlang asymptomatisch (zonder symptomen) blijven totdat de tekenen van slijtage een kritiek punt en pols overschrijden artrose wordt manifest.
Symptomen zoals pijn, krachtverlies en beperkte beweging komen dan weer terug. Als het scapho-lunaire ligament in de pols is gescheurd, zijn de klachten in het begin vaak niet erg uitgesproken. De getroffen persoon lijdt in eerste instantie alleen aan pijn in bepaalde situaties, bijvoorbeeld bij stevig leunen of vastgrijpen.
Dit resulteert in een scherpe opname pijn in de pols. Af en toe neemt de pijn dan af in de eerste weken tot maanden na de gescheurde ligament. Als een gescheurde ligament in de pols wordt onbehandeld gelaten, artrose ontwikkelt zich in de loop van de tijd als gevolg van onjuiste belasting. De pijn neemt toe met de artrose.
