Gedrag in noodgevallen
De diagnose kan relatief eenvoudig op de spoedeisende hulp worden gesteld door röntgenstraal en fysiek onderzoek. zeker breuk tekenen zijn abnormale mobiliteit, kraken van botten, verkeerde plaatsing van de as en open prik van de huid. Het soort breuk kan worden beoordeeld door Röntgenstraal. Röntgenfoto's zijn ook de methode bij uitstek voor de verdere behandeling van fracturen: de operatie en de nabehandeling van de elleboogfractuur wordt altijd uitgevoerd onder radiologische controle.
Prognose
De prognose van een elleboogfractuur is meestal goed, zolang het maar een ongecompliceerde breuk is. Sinds de elleboogfractuur is een van de meest voorkomende soorten fracturen, het is een routineprocedure die duizenden keren per jaar in Duitsland wordt uitgevoerd. Er kunnen echter complicaties optreden in het geval van gewrichtsbetrokkenheid, letsel van zacht weefsel of letsel aan schepen.
Als individuele delen van de elleboog niet meer voldoende worden voorzien bloed, kunnen de overeenkomstige gebieden afsterven. Een "verkeerde" versmelting van de botfragmenten kan leiden tot een verkeerde plaatsing van het bot. Zelfs kleine afwijkingen zijn voldoende om de evenwicht van krachten in het bot.
In de loop der jaren, het ellebooggewricht kan permanent uitgelijnd zijn en als gevolg daarvan kan het gewricht steeds meer slijten. Sporten die de elleboog zwaar belasten, kunnen mogelijk niet met dezelfde kracht worden uitgevoerd. Deze omvatten tennis, squash en ook golf. Bovendien is na 6-8 weken immobilisatie de spiermassa op de aangedane arm meestal sterk verminderd. Om deze reden volgt, vooral bij oudere patiënten, fysiotherapie de chirurgische behandeling, die helpt om de spier gericht weer op te bouwen.
Profylaxe
Een elleboog breuk als gevolg van een sportongeval kan eenvoudig worden voorkomen door elleboogbeschermers te dragen. Zeker voor sporten als inline skaten of ijshockey zouden deze tot het standaard repertoire moeten behoren, zeker als je weinig geoefend hebt. Bij oudere patiënten is het vaak voldoende om struikelblokken zoals tapijten of rondslingerende voorwerpen te verwijderen.
Ook moet u letten op een juiste aanpassing van de medicatie. Veel medicijnen die met de leeftijd vaak worden ingenomen, hebben effect op evenwicht en mobiliteit. Deze omvatten bloed drukregelaars, antidepressiva, slaappillenen tablets voor reisziekte en allergieën.
