Diagnose
Om een longontsteking met zekerheid moeten typische symptomen worden geregistreerd tijdens het interview en fysiek onderzoek door de arts, die consistent zijn met veranderingen in de longen in de Röntgenstraal beeld. Indicaties voor de aanwezigheid van longontsteking worden geopenbaard aan de examinator, bijvoorbeeld wanneer typische geluiden in de long gebied kan worden gehoord door te luisteren met de stethoscoop, zoals een soort borrelen in de diepere delen van de long. Verhoogde lichaamstemperatuur en verhoogde ontstekingswaarden in de bloed kan ook worden gedetecteerd. Aangezien deze bevindingen in sommige gevallen echter minder uitgesproken of zelfs afwezig zijn, kan een Röntgenstraal van de longen is ook nodig voor een betrouwbare diagnose van longontsteking. Hier let de arts op bij het beoordelen of er veranderingen zijn die typisch zijn voor longontsteking.
Therapie
De behandeling van longontsteking hangt af van de ernst van de ziekte en de oorzaak. Als bacteriën zijn verantwoordelijk voor de ziekte, behandeling met antibiotica (vaak aminopenicilline) moet worden gebruikt. Virussen omdat triggers niet specifiek worden behandeld.
Een hoge vochtopname (2-3 liter water of kruidenthee per dag) en lichamelijke rust, maar geen strikte bedrust zijn in ieder geval belangrijk voor herstel. Pijn wanneer ademhalingevenals koorts, moet worden verlicht door ibuprofen or paracetamol, bijvoorbeeld. Een eenvoudige longontsteking met een licht beloop bij jongere patiënten kan op deze manier thuis worden genezen. Als de arts echter een slechte bloedsomloop constateert, verdient intramurale behandeling de voorkeur, aangezien dit een ernstige ziekte is. Patiënten ouder dan 65 jaar met longontsteking moeten ook beter in het ziekenhuis worden behandeld.
Röntgenstraal
Als longontsteking wordt vermoed, wordt deze meestal gevolgd door een Röntgenstraal onderzoek van de borst (röntgenfoto van de borst). Voor de diagnose van longontsteking, de detectie van typische veranderingen is een vereiste. het onderzoek wordt uitgevoerd, indien mogelijk in een staande positie en in twee vlakken, dwz één afbeelding wordt van voren en één van de zijkant genomen, zodat een driedimensionale beoordeling kan worden gemaakt . Als er maar één afbeelding zou worden gemaakt, kunnen structuren elkaar overlappen vanwege de tweedimensionale weergave en kunnen mogelijke veranderingen over het hoofd worden gezien. In het beste geval is ter vergelijking een oudere röntgenfoto beschikbaar die vóór de ziekte is gemaakt. Als het nu mogelijk is om typische schaduwen te detecteren die zijn opgetreden in verband met de ziekte, de diagnose van longontsteking rekening houdend met de symptomen en andere bevindingen.
Alle artikelen in deze serie:
