Fysiotherapeutische diagnostiek bij fysiotherapie
Bij het fysiotherapeutisch onderzoek van de cervicale wervelkolom (cervicale wervelkolom) worden in de fysiotherapie altijd eerst de zogenaamde “veiligheidstesten” uitgevoerd om er zeker van te zijn dat belangrijke stabiliserende ligamenten intact zijn en dat de hersenen aanvoer door de A. vertebralis wordt niet verstoord. Om het slagader in fysiotherapeutische diagnostiek in fysiotherapie, de hoofd zo ver mogelijk opzij gedraaid en iets in de nek (beide kanten moeten worden getest). De patiënt wordt gevraagd om tot 10 hardop te tellen.
In deze positie de slagader is gecomprimeerd, maar bij normale toevoer zou het voldoende moeten zijn bloed Om de hersenen ondanks compressie. Als het bloed aanvoer is verstoord, spraakstoornissen, visuele stoornissen, slaperigheid of misselijkheid kan optreden tijdens de test. In dat geval moet de behandeling worden stopgezet en moet de patiënt naar de dokter gaan.
De tweede veiligheidstest van de cervicale wervelkolom (cervicale wervelkolom) test de ligamenti (ligamenten) alaria. Hiervoor palpeert de fysiotherapeut de processus spinosus van de tweede halswervel en kantelt de patiënt hoofd opzij met de andere hand. De processus spinosus moet tijdens de beweging naar de andere kant draaien.Als het niet beweegt, kan er een blokkering in de cervicale wervelkolom zijn.
De laatste veiligheidstest in de fysiotherapeutische diagnostiek in de fysiotherapie test het ligamentum (band) transversum atlantis, dwz een band rond de eerste halswervel. Voor dit doel is het processus spinosus van de tweede cervicale Vertebrale lichaam wordt weer gepalpeerd. De hoofd wordt vastgesteld door de fysiotherapeut en het processus spinosus wordt voorzichtig naar voren geschoven.
Als het ligament intact is, mag hier niets bewegen (cervicale wervelkolom). Als de tests negatief zijn, kan het actieve en passieve onderzoek van alle bewegingen van de cervicale wervelkolom (extensie, flexie, rotatie, laterale inclinatie) worden uitgevoerd in de fysiotherapeutische diagnostiek van fysiotherapie. Ook de beweging van de afzonderlijke wervellichamen tegen elkaar wordt met manuele technieken getest.
Tijdens het gehele onderzoek wordt gelet op bewegingsbeperkingen, te veel bewegen en pijnlijke bewegingen. Ten slotte worden de omliggende spieren van de cervicale wervelkolom (cervicale wervelkolom) getest op lengte en sterkte. Als het zenuwen worden ook beïnvloed, zijn er verschillende onderzoeken die de geleidbaarheid testen en de individuele zenuwen (ULNT's) kunnen onderscheiden.
De reflexen moet in dit geval ook worden getest, evenals het vermogen om verschillende stimuli waar te nemen (warm, koud, scherp, bot). De artikelen zijn wellicht interessant voor u.
- Fysiotherapie voor een cervicaal wervelsyndroom
- Nekpijn - hulp van fysiotherapie
