Fluoxetine is een medicijn in de antidepressivum medicijnklasse. Het actieve ingrediënt behoort tot het selectieve serotonine heropnameremmers (SSRI's).
Wat is fluoxetine?
Fluoxetine wordt in Duitsland gebruikt om te behandelen Depressie. Fluoxetine is het tweede medicijn in de selectieve serotonine heropnameremmer (SSRI) generatie, na zimelidine (nu niet langer goedgekeurd). Het eerste patent werd in 1975 verleend aan het farmaceutische bedrijf Lilly. Het werd in 1988 op de Amerikaanse markt gelanceerd onder de naam Prozac. In Duitsland is het medicijn sinds 1990 verkrijgbaar als Fluctin. Selectief serotonine heropnameremmers zoals fluoxetine worden in Duitsland gebruikt om te behandelen Depressie Het medicijn wordt ook gebruikt bij de behandeling van obsessief-compulsieve stoornissen of boulimia Een van de meest voorkomende bijwerkingen van de antidepressivum is misselijkheid Een vijfde van alle met fluoxetine behandelde patiënten klaagt over ernstig misselijkheid. Voorts slapeloosheid en ernstig 피로 kan gebeuren.
Farmacologische effecten
Fluoxetine remt de heropname van serotonine in de synaptische spleet Serotonine is een neurotransmitter en een weefselhormoon. De stof wordt in de darm aangetroffen zenuwstelsel, centraal zenuwstelsel, bloed en cardiovasculair systeem In deze orgaansystemen vervult serotonine verschillende functies. Het zorgt bijvoorbeeld voor de ontspanning van de gladde spieren in de bloed schepen of stimuleert de darmactiviteit. Serotonine heeft echter het bekendste effect op de stemming. Serotonine geeft een gevoel van sereniteit, tevredenheid en innerlijke rust. Een gebrek aan serotonine leidt tot angstgevoelens, Depressie, verdriet en agressiviteit. Vanwege dit effect wordt serotonine in de volksmond ook wel het gelukshormoon genoemd. Depressieve en andere geesteszieke patiënten vertonen vaak een uitgesproken tekort aan serotonine. Daarom worden selectieve serotonineheropnameremmers zoals fluoxetine gebruikt. Fluoxetine remt de opname van serotonine uit de synaptische spleet Dit verlengt het effect van de neurotransmitter dat is al opgepakt. Bovendien vertoont fluoxetine een direct effect op serotoninereceptoren in het centrum zenuwstelsel Bij hogere doses kan fluoxetine ook de heropname van noradrenaline.
Medicinale toepassing en gebruik
Het medicijn fluoxetine wordt gebruikt om te behandelen obsessief-compulsieve stoornis en depressie. Het medicijn wordt ook gebruikt als aanvullende medicatie bij de behandeling van eetstoornissen en zelfopwekking braken Door het serotonineniveau in de hersenen, zorgt fluoxetine voor een verhoogde drive bij de getroffenen.
Risico's en bijwerkingen
Het medicijn fluoxetine mag niet worden gebruikt bij kinderen jonger dan acht jaar. Bij kinderen ouder dan acht jaar en bij adolescenten kan het worden gebruikt om ernstige depressies te behandelen. Opgemerkt moet worden dat fluoxetine dat kan leiden tot suïcidaal gedrag, vooral bij jongere mensen. Dit vloeit voort uit het feit dat sommige depressieve patiënten, vanwege de gewonnen energie van de antidepressiva, zetten nu suïcidale gedachten, aanvankelijk alleen maar ingebeeld, in actie. Voorheen misten ze de energie om dat te doen. Fluoxetine mag niet worden gebruikt bij acute manische toestanden. Patiënten met manie lijdt aan een abnormaal opgewekte stemming, die verder zou toenemen als fluoxetine zou worden ingenomen. Bovendien mag het medicijn niet samen worden ingenomen MAO-remmers. MAO-remmers worden gebruikt om depressie te behandelen en Parkinson In combinatie met fluoxetine kunnen ernstige tot fatale bijwerkingen optreden. Na het stoppen met fluoxetine moeten patiënten ten minste vijf weken wachten voordat ze een MAO-remmer mogen gebruiken. Daarom mag het overschakelen van fluoxetine naar een MAO-remmer of van een MAO-remmer naar fluoxetine alleen gebeuren onder toezicht van een arts. Misselijkheid is een van de meest voorkomende bijwerkingen van het medicijn. Meer dan 20 procent van alle patiënten die fluoxetine gebruiken, ervaart misselijkheid. Slapeloosheid is ook een van de vaak voorkomende bijwerkingen. Andere bijwerkingen zijn onder meer 피로 en verlies van eetlust Angst, nervositeit, spierzwakte en spiertrillingen zijn ook mogelijke bijwerkingen. In het bijzonder angst, maniezenuwachtigheid en slaapstoornissen ertoe leiden dat patiënten de behandeling met fluoxetine stopzetten. Een andere veel voorkomende bijwerking van selectieve serotonineheropnameremmers zoals fluoxetine is een verstoring van het libido. Andere seksuele stoornissen, zoals het niet kunnen ervaren van een orgasme, kunnen ook bijwerkingen zijn van SSRI's. Sommige patiënten ontwikkelen netelroos en soms ernstig huid huiduitslag tijdens het gebruik van de antidepressivum Ongeveer een derde van de patiënten met deze huid symptomen stoppen met fluoxetine therapie Het fenomeen acathisie (rusteloos zitten) komt ook vaak voor als bijwerking. Bij acathisie kunnen patiënten niet stil blijven zitten in één positie. Ze zijn erg onrustig. Acathisie treedt meestal direct na het starten op therapie of wanneer het dosis is verhoogd. Het verdwijnt wanneer de behandeling wordt gestopt of de dosis is verminderd. Wanneer fluoxetine wordt gecombineerd met drugs die ook invloed hebben op het serotoninesysteem, de zogenaamde serotoninesyndroom Kan ontwikkelen. Dit is een complex van symptomen die worden veroorzaakt door de ophoping van serotonine in delen van het lichaam. Symptomen van serotoninesyndroom omvatten zweten, tremoren, en rillingen Het syndroom kan in sommige gevallen fataal zijn. Bijzondere voorzichtigheid is geboden wanneer fluoxetine wordt gecombineerd met MAO-remmers, tramadol, triptanen, lithium, Sint-janskruid en tryptofaan. Bloed niveauverschuivingen en toxiciteit kunnen optreden wanneer fluoxetine wordt gecombineerd met middelen zoals carbamazepine, haloperidolof tricyclisch antidepressiva.
