Cannabis hyperemesis-syndroom is het resultaat van jarenlang intensief cannabisgebruik en manifesteert zich als maanden van braken Met misselijkheid en pijn in de buik Het actieve ingrediënt THC lijkt verantwoordelijk te zijn voor het syndroom, maar het exacte pathomechanisme blijft onduidelijk. Therapie richt zich op de noodsituatie administratie of infusies.
Wat is het Cannabis Hyperemesis-syndroom?
Cannabis hyperemesis syndroom is een voorwaarde dat komt overeen met een paradoxale reactie na jaren van high cannabis gebruik. Cannabis is een geslacht binnen de hennepfamilie en is een van de oudste bruikbare planten ooit. In gebruik is hennep een bron van vezels en olie. In de vorm van hasj en marihuana wordt cannabis ook als bedwelmend en medicijnen. Marihuana wordt verkregen uit de gedroogde, gemalen harsachtige bloemtrossen en de bloemachtige kleine blaadjes van vrouwelijke cannabisplanten. Hasj daarentegen komt overeen met de gewonnen hars van de plant. In Duitsland wordt cannabis beschouwd als de meest geconsumeerde illegale drug. Het bedwelmende effect is te danken aan de psychoactieve cannabinoïde THC. Deze stof vertoont invloed op THC op de centrale zenuwstelsel, heeft een depressief effect op het centrale zenuwstelsel en heeft dus een ontspannend en licht kalmerend effect op de consument. Hoewel cannabis onder bepaalde omstandigheden in Duitsland al als remedie wordt gebruikt, kan de plant met zijn psychoactieve ingrediënten onder bepaalde omstandigheden ook zeer pathologische effecten vertonen. Hoeveel mensen in Duitsland al het cannabishyperemesis-syndroom hebben ontwikkeld, is relatief onduidelijk. Vermoedelijk is er een groot aantal niet-gemelde gevallen.
Oorzaken
Het cannabishyperemesesyndroom wordt voorafgegaan door het gebruik van cannabis. In de meeste gevallen presenteert het syndroom zich uitsluitend met een zeer hoge consumptie die al meerdere jaren wordt nagestreefd. Patiënten melden vaak dat ze regelmatig tussen drie en vijf jaar hebben gerookt gewrichten een dag. Sommige patiënten melden zelfs nog meer gebruik. Het exacte pathomechanisme van het cannabishyperemesesyndroom is nog niet bekend. Vermoedelijk zijn gewoonlijk hoge doses THC de oorzaak van de symptomen van patiënten. De werkingsmechanisme van THC is nog niet duidelijk. De biochemie is het nu tenminste eens over de werking ervan op twee verschillende soorten receptoren. De CB1- en CB2-receptoren bevinden zich in het midden zenuwstelsel en in immuuncellen. C1 moduleert de afgifte van neurotransmitters in de zenuwstelsel CB2-receptoren reguleren daarentegen de afgifte van cytokines. THC bindt zich vermoedelijk aan CB1-receptoren, waar het de signaaltransductie beïnvloedt. Er is weinig bekend over de rol van de CB2-receptor. Het hyperemesis-syndroom van cannabis kan dus verband houden met de langetermijneffecten van THC op C2-receptoren.
Symptomen, klachten en tekenen
Patiënten met het cannabishyperemesesyndroom ondergaan cyclische fasen, elk gekenmerkt door verschillende aandoeningen. In de eerste fase hebben patiënten last van misselijkheid en braken Bovendien omvatten de begeleidende symptomen in deze fase vaak pijn in de buik De eerste fase wordt kenmerkend gevolgd door twee andere fasen. De eerste fase wordt ook wel de prodromale fase genoemd en kan extreem lang duren. Bij sommige patiënten eindigt de prodromale fase na enkele maanden. Anderen hebben last van de milde pijn En ochtend braken voor jaren. De tweede fase van het syndroom is episodisch en wordt ook wel de hyperemetische fase genoemd. Deze fase duurt veel korter dan de eerste fase. Gedurende 24 tot 48 uur hebben patiënten er zelfs last van misselijkheid en tot vijf keer per uur braken. Vanwege de hoge vloeistof- en voedingsverliezen, uitdroging of gewichtsverlies treedt vaak op. Het verband met deze symptomen is mild pijn in de buik In de laatste fase verdwijnen de symptomen.
Diagnose en verloop
De diagnose cannabis-hyperemesis-syndroom kan uitsluitend worden gesteld op basis van de geschiedenis van de patiënt. Dit kan leiden tot problemen, omdat veel patiënten niet willen toegeven aan consumptie. Sinds differentiële diagnose moet aan veel andere worden gedacht ziekten van het maagdarmkanaal, wordt de dokter dus soms op een vals spoor gelokt. De prognose voor patiënten met het cannabishyperemesesyndroom is relatief gunstig. Hoewel het herstel lang kan duren, zullen de symptomen uiteindelijk in ieder geval afnemen.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Cannabis hyperemesis syndroom is een veel voorkomend ontwenningsverschijnsel, maar het kan leiden op verschillende complicaties en ongemakken. Om deze reden moet zeker een arts worden geraadpleegd als het gebruik van cannabis na langdurig gebruik wordt stopgezet en de persoon ontwenningsverschijnselen doormaakt. Vooral in het geval van ontwenning zonder medische observatie, moet altijd een arts worden geraadpleegd. De arts moet worden geraadpleegd als het cannabishyperemesesyndroom bij de patiënt braken en permanente misselijkheid veroorzaakt. Ernstige buik pijn kan ook wijzen op het syndroom en moet worden onderzocht. Bovendien zijn gewichtsverlies en voedingstekorten ook mogelijk. Deze klachten moeten ook door een arts worden onderzocht. Verder dient een arts geraadpleegd te worden bij sterke psychische klachten of Depressie In dit geval is een bezoek aan een psycholoog aan te raden. Het syndroom zelf kan meestal worden vastgesteld en behandeld door een huisarts. Het is echter raadzaam om te ondergaan ontwenning van drugs in een kliniek.
Complicaties
Vanwege het cannabis-hyperemesis-syndroom kunnen verschillende symptomen optreden, voornamelijk afhankelijk van het niveau van cannabisgebruik door de patiënt en de duur van het gebruik. Meestal is er echter ernstig braken en daarmee gepaard gaande misselijkheid. De symptomen zijn permanent en kunnen het dagelijks leven van de getroffen persoon zwaar belasten en de kwaliteit van leven verminderen. Plotseling pijn kan ook voorkomen in verschillende delen van het lichaam. Door het constante braken hebben patiënten last van vocht- en voedingsstoffenverlies, wat een negatief effect heeft op het gewicht. Wezen ondergewicht vertegenwoordigt een zeer ongezonde voorwaarde voor een patiënt en moet ten koste van alles worden vermeden. In de regel wordt alleen de behandeling van symptomen uitgevoerd, omdat een causale behandeling van het cannabishyperemesis-syndroom niet mogelijk is. Dit omvat het toedienen infusies aan de patiënt om het verlies van vocht en voedingsstoffen tegen te gaan. Evenzo moet de getroffen persoon zich terugtrekken uit het medicijn of gedurende een lange periode stoppen met het gebruik ervan. In de meeste gevallen resulteert dit in een positief verloop van de ziekte en treden er geen verdere complicaties op.
Behandeling en therapie
De behandeling van het cannabishyperemesesyndroom is nogal moeilijk omdat het pathomechanisme tot dusver onbekend is. Dus, therapie kan de werkelijke oorzaak niet aanpakken, maar is puur symptomatisch. De focus ligt op het vermijden uitdroging en hoog gewichtsverlies. Indien nodig krijgen patiënten intraveneuze fusies die in acute omstandigheden het maagdarmkanaal omzeilen. Interessant is dat veel patiënten met het cannabishyperemesis-syndroom het kalmerende effect van een warm bad of douche op hun symptomen melden. Als gevolg hiervan wordt deze benadering door artsen aanbevolen aan patiënten in de acute fase. echter, de water mag niet te heet zijn om uit te sluiten brandwonden In de hyperemetische fase worden patiënten gegeven anti-emetica Dit conservatieve medicijn therapie is gericht tegen de misselijkheid en is bedoeld om de misselijkheid te onderdrukken. Er zijn geen andere therapeutische stappen beschikbaar. Patiënten wordt over het algemeen absolute onthouding aanbevolen om verdere onthouding te voorkomen spanning op de ontgifting organen en om herhaling van de ziekte uit te sluiten. In de regel krijgen de getroffenen tijdens de herstelfase hun subjectieve gevoel van welzijn terug.
Vooruitzichten en prognose
Omdat er tot nu toe in de geneeskunde zeer weinig bekend is over het cannabishyperemesesyndroom, kan meestal alleen symptomatische behandeling worden gegeven om de symptomen te verlichten. Een oorzakelijke behandeling is in dit geval niet mogelijk. De symptomen kunnen echter volledig worden verlicht als de getroffen persoon ontwenningsverschijnselen ondergaat of anderszins stopt met het gebruik van cannabis. De behandeling zelf wordt uitgevoerd met behulp van medicatie en infusies om het lichaam van belangrijke voedingsstoffen te voorzien. Bij succesvolle ontwenning treden de symptomen van het cannabishyperemesesyndroom in de meeste gevallen niet meer op. Er kan echter geen voorspelling worden gedaan over de duur van de ontwenning, aangezien deze sterk afhankelijk is van de patiënt voorwaarde De symptomen van het syndroom kunnen in ernst variëren en de ernst hangt ook af van de duur van het gebruik. Hoe langer het gebruik duurt, hoe moeilijker het is om vaak te ontwennen. Als het cannabishyperemesesyndroom alleen optreedt na zeer langdurig gebruik van cannabis, kunnen de symptomen ook worden verlicht door de geconsumeerde hoeveelheid te verminderen.
het voorkomen
Cannabishyperemesis-syndroom kan worden voorkomen door zich te onthouden van cannabis. Aangezien het syndroom naar verwachting alleen optreedt bij extreem intensief gebruik en jarenlang gebruik, hoeft ter preventie geen absolute onthouding te zijn. Matig cannabisgebruik kan het syndroom ook voorkomen.
Nazorg
De nazorgsituatie bij het nog relatief onontgonnen cannabishyperemese-syndroom is niet bijzonder goed. Alleen stoppen helpt vaak alleen op middellange termijn, omdat de symptomen van langdurig cannabisgebruik pas drie maanden later helemaal voorbij zijn. Veel patiënten zien hete baden als een verzachtend middel tijdens de acute fase van braken, maag pijn en onvermogen om te eten. Na een succesvolle ontwenning van cannabis hangt het al dan niet blijvend symptoomvrij van de patiënt sterk af van de hoeveelheid en kwaliteit van de cannabis die door de jaren heen is geconsumeerd. Het is ook problematisch om de huidige symptomen te onderscheiden van andere ziekten of cyclisch braken. Daarom kan het in individuele gevallen enkele jaren duren voordat de beschreven problemen zelfs worden herkend als het cannabishyperemesis-syndroom. De onwetendheid onder orthodoxe artsen is nog steeds groot. Zonder kennis over het chronische cannabisgebruik van zijn patiënt heeft de behandelende arts nauwelijks kans op het vinden van de juiste diagnose, een passende therapie of vervolg maatregelen Bij het regelmatig voorkomende cannabishyperemesesyndroom heeft nazorg alleen zin als de gebruiker in de toekomst afziet van cannabisgebruik. Wat ook moeilijk is, is dat medische professionals nog niet weten wat het cannabishyperemesis-syndroom veroorzaakt. Als het vergiftigingsverschijnselen zijn van neemolie, die door cannabistelers vaak als biologisch bestrijdingsmiddel wordt gebruikt, zou nazorg anders moeten zijn dan bij andere oorzaken.
Hier is wat u zelf kunt doen
Het cannabishyperemesesyndroom wordt voorafgegaan door jaren van regelmatig en zeer hoog cannabisgebruik. Mensen die het middel regelmatig gebruiken, moeten daarom overwegen om tijdig met de therapie te beginnen, ook met het oog op mogelijke late effecten. Professionele hulp is uiterlijk nodig als de eerste tekenen van verslaving optreden. Er zijn in elke staat vrij toegankelijke drugsconsultatiecentra. Daarnaast bieden de kerken en seculiere liefdadigheidsverenigingen hulp. De getroffenen kunnen ook hulp en informatie vinden op internet. Als het cannabishyperemesesyndroom wordt vermoed, moet de behandelende arts over het gebruik worden geïnformeerd. Artsen in Duitsland zijn onderworpen aan een strikte geheimhoudingsplicht. Zelfs als er in verband met cannabisgebruik strafbare feiten zouden hebben plaatsgevonden, is de arts verplicht te zwijgen en mag hij in het kader van een onderzoek niet de politie of het parket informeren of tegen een patiënt getuigen. Patiëntendossiers zijn ook verboden terrein. Daarom is er geen reden om drugsmisbruik te verbergen voor de behandelende arts. De therapie van een cannabishyperemesesyndroom kan het beste door de patiënt zelf worden ondersteund door het verdere gebruik van het medicijn volledig stop te zetten. Voor dit doel is meestal therapie nodig. De behandelende arts, geneesmiddelenadviescentra of de volksgezondheid verzekeringsmaatschappij zal informatie verstrekken over passende aanbiedingen. Als de patiënt behoort tot een milieu waarin cannabisgebruik als normaal wordt beschouwd, moet hij nemen maatregelen om uit deze kringen te breken. Hiervoor kan de hulp van therapeuten en maatschappelijk werkers worden ingeroepen.
