De baarmoederslijmvlies, of voering van de baarmoeder, lijnen de binnenkant van de baarmoeder. Het speelt een belangrijke rol in de vrouwelijke cyclus en in opvatting Vanaf het eerste begin van menstruatie tot het einde van menopauze, zijn structuur en functie worden beïnvloed door hormonen zoals oestrogeen en progesteron.
Wat is een baarmoederslijmvlies?
De baarmoederslijmvlies is de binnenste laag van de baarmoeder, dat bestaat uit klieren, interstitieel weefsel en bedekkend weefsel. Terwijl de baarmoeder is het orgel waarin de embryo- ontwikkelt en groeit, de daadwerkelijke implantatie van het bevruchte ei vindt plaats in de baarmoederslijmvlies Door processen die nog niet volledig zijn opgehelderd, interageren de cellen van het baarmoederslijmvlies met de buitenste cellaag van de bevruchte eicel, wat leidt tot implantatie en dus het begin van zwangerschap. Bovendien, de placenta, eimembraan en navelstreng worden gevormd door deze processen die plaatsvinden op cellulair niveau. De activiteit van het baarmoederslijmvlies wordt gecontroleerd door hormonen die de vorming en afbraak ervan beïnvloeden. Als er geen implantatie van een bevruchte eicel heeft plaatsgevonden tijdens de vruchtbare dagen, het opgebouwde baarmoederslijmvlies is werpen en menstruatie treedt op. Gedurende zwangerschap, de implantatie van de embryo- en de hermodellering van de baarmoeder resulteert in een andere anatomische verdeling van het baarmoederslijmvlies. Dit wordt dan de “decidua” genoemd en is onderverdeeld in vier gebieden.
Anatomie en structuur
Het baarmoederslijmvlies bestaat uit
- Buisvormige, slijmvormende klieren die de glandulae uterinae worden genoemd
- Van het interstitiële weefsel (stroma), dat zich tussen de glandulae uterinae bevindt en als ondersteunend weefsel fungeert.
- En van het enkellaagse bedekkende weefsel, de epitheel , die dient om de slijmvlies zowel van externe druk als bacteriën.
Het baarmoederslijmvlies is verdeeld in twee delen, de stratum basale en de stratum functionale. Alleen dat laatste wordt tijdens de menstruatiecyclus opgebouwd onder invloed van het hormoon oestrogeen en is dat ook werpen Met menstruatie. Gedurende zwangerschapworden de gebieden van het endometrium als volgt gedefinieerd: De decidua basalis bevindt zich nabij het fusiepunt van de embryo- en endometrium. De buitenrand wordt de decidua marginalis genoemd. De decidua capsularis omhult het embryo in het eimembraan en wordt aan het begin van de zwangerschap nog gescheiden van de decidua paterialis, de rest van het baarmoederslijmvlies, door vrije ruimte in de baarmoeder. Na verloop van tijd is het embryo echter groot genoeg om de baarmoeder volledig te vullen. Dan liggen de decidua capsularis en decidua parietalis naast elkaar.
Functie en taken
De implantatie van de bevruchte eicel vindt plaats in het baarmoederslijmvlies. Dit proces wordt ook wel nidatie genoemd. Het baarmoederslijmvlies wordt tijdens de cyclus voorbereid op nidering door oestrogeen dat door de eileider wordt geproduceerd tijdens de zogenaamde proliferatiefase. Zodra de bevruchting heeft plaatsgevonden, nadert de bevruchte eicel het baarmoederslijmvlies, dat op dit punt in de cyclus sterk is opgebouwd. Bij contact begint het buitenste deel van de zygote, de trofoblast genaamd, zich te ontwikkelen tot twee lagen cellen. De binnenste begint het te vormen placenta, die later voeding voor het embryo zal opleveren. De buitenste dringt het baarmoederslijmvlies binnen en begint zijn transformatie in de decidua. De trofoblast begint ook na implantatie de vruchtzakjes te vormen. Het baarmoederslijmvlies dient dus om de bevruchte eicel te 'ontvangen' en is het punt waar de zygote verbinding maakt met het organisme van de moeder. Hier, naast de placenta navelstreng wordt gevormd, wat zorgt voor de toevoer van het embryonale metabolisme en zijn zuurstof levering. Met de volledige omsluiting van de kiem door het endometrium en dus de vorming van de eierholte, is het implantatieproces voltooid. Aangezien de functie van het baarmoederslijmvlies is om het embryo te huisvesten en het moederorganisme te verbinden met het embryonale organisme, is het niet langer onderhevig aan veranderingen als gevolg van hormonale invloeden vóór de puberteit en erna. menopauzeaangezien opvatting kan op deze momenten niet voorkomen.
Klachten en ziekten
endometritis is de term die wordt gebruikt om te beschrijven ontsteking van het baarmoederslijmvlies veroorzaakt door vaginale invasie bacteriën. Symptomen van endometritis omvatten koorts en druk pijn Het kan meestal met een breed spectrum worden behandeld antibioticaDe veroorzakende kiemoverdracht voor endometritis treedt meestal op tijdens de bevalling of tijdens een vaginaal onderzoek door een arts. Endometriumcarcinoom is een kanker van het baarmoederslijmvlies. Het komt vooral voor bij vrouwen na de menopauze Het enige symptoom is meestal bloeden of andere afscheiding. Traditioneel afgedaan als een "vrouwenziekte", in het bijzonder ernstige menstruatie krampen kan een teken zijn van endometriose Bij deze ziekte vermenigvuldigen endometriale laesies zich buiten de baarmoeder en veroorzaken daar symptomen. Endometriose betekent ook vaak een beperkte vruchtbaarheid. Endometriose laesies kunnen ongunstig bezinken en verstoppen eileiders Endometriose komt voor bij ongeveer 30% van de vrouwen met een onvervulde wens om kinderen te krijgen Andere symptomen kunnen ernstig zijn pijn dat straalt ook uit naar de benen of rug, evenals pijn tijdens geslachtsgemeenschap en bij toiletbezoek. Ovariële cysten worden vaak gevormd en zijn te zien op ultrageluid Aangezien er echter andere oorzaken van cysten zijn, kan een definitieve diagnose alleen worden gesteld door middel van diagnostische chirurgie, bijvoorbeeld in de vorm van een minimaal invasieve laparoscopie Noch de oorzaken van endometriose, noch definitieve genezingen zijn bekend. De gezwellen kunnen operatief worden verwijderd, wat meestal wordt gevolgd door ongeveer zes maanden hormoonbehandeling. Bij sommige patiënten is de behandeling succesvol, bij andere komen de gezwellen terug. Patiënten die geen kinderwens hebben, kunnen symptomenvrij blijven door te blijven innemen hormonen, maar krijgt mogelijk te maken met bijwerkingen.
