Effecten
Micro-organismen zoals virussen en bacteriën kunnen de hart- spier via verschillende aanvalspunten, wat uiteindelijk een defect aan de hartspier veroorzaakt. Enerzijds kan de ziekteverwekker in het spierweefsel migreren en het ontstekingsproces direct ter plaatse starten. Op moleculair niveau veroorzaakt het virus aanvankelijk weefsel en mogelijke vasculaire schade in hart-.
De immuunsysteem wordt vervolgens geactiveerd, migreren de eigen afweercellen van het lichaam en starten de vernietiging en eliminatie van de virale indringer. Het ontstekingsproces leidt ook tot het vrijkomen van hormoonachtige stoffen die als mediatoren tussen de immuuncellen (cytokines) werken. Deze hebben echter het nadeel dat ze de prestaties van de hart- en hebben een negatief effect op de weefselvorming.
Virussen kan inwerken op de afweercellen door de activiteit van individuele celgroepen te verhogen of te verlagen en uiteindelijk de weefselstructuur te veranderen door een onbalans in het ontstekingsproces. Een alternatief mechanisme is de productie van weefselbeschadigende toxines, die indirect tot celvernietiging leiden. Bovendien, sommige virussen kunnen een afweerreactie opwekken tegen bijvoorbeeld het hart eiwitten, als deze structurele overeenkomsten vertonen met virale eiwitten. In dit opzicht kunnen de pathologische veranderingen zelfs zonder het virus doorgaan.
Symptomen van myocarditis
De symptomen van myocardiet zijn even gevarieerd als niet-specifiek. myocardiet kan alle mogelijke vormen aannemen tussen asymptomatisch en fulminant (plotseling, ernstig, snel). Sinds myocardiet wordt vaak geassocieerd met een infectie, symptomen zoals hoestenrhinitis, koorts en hoofdpijn zijn niet ongewoon.
Deze gaan vaak gepaard met niet-specifieke klachten zoals vermoeidheid en een prestatiekink. Hartkloppingen (hartkloppingen of struikelen van het hart) zijn ook merkbaar, daarnaast worden ook hartspecifieke symptomen merkbaar. Vooral wanneer de hartzakje (pericardium) rond het hart is aangetast, pijn in de borst gebied komt voor.
Deze zijn het meest merkbaar bij inademing. Hartritmestoornissen komt ook voor. Als het hart niet alleen tijdelijk maar gedurende lange tijd wordt aangetast, hartfalen (hartinsufficiëntie) treedt op.
Dit wordt ook gekenmerkt door vermoeidheid, verminderde prestaties en lage veerkracht. Ademloosheid kan ook optreden bij geringe inspanning of zelfs in rust. Water wordt vaak opgeslagen in de benen (vooral bij de enkel). Deze afzettingen worden ook wel oedeem genoemd.
