Hoe ga ik zelf om met Suzid-gedachten?
Als ik de afgelopen dagen of weken terugkerende zelfmoordgedachten heb gehad en de mogelijkheid van zelfmoord niet langer voor mij heb uitgesloten, moet ik me tot andere mensen met mijn probleem wenden. De uitweg uit deze terugkerende gedachten kan alleen slagen bij andere mensen. Hier is elke contactpersoon die bij me opkomt denkbaar.
Mensen die dicht bij me staan, komen bijvoorbeeld vaak graag voor me op. Heel goed wetende dat het contact met familieleden of personen in een nauwe kring altijd een hindernis is. Naast familie kunnen het ook vrienden of kennissen zijn die ik op een bijzondere manier vertrouw.
Als ik alleen ben, of te weinig vertrouwen heb in mijn directe omgeving, kunnen enkele andere gesprekspartners mij helpen. Alle hulp is toegestaan. Als ik hulp nodig heb bij een persoonlijk gesprek, moeten in de eerste plaats medisch geschoolde personen, zoals artsen, psychologen, in ziekenhuizen en praktijken worden genoemd.
Hier heb ik de zekerheid dat wat er wordt gesproken tussen mij en de ander blijft. Het aanbod van de zelfhulpgroep stelt mij in staat afstand te nemen van mijn zelfmoordgedachten en door andere getroffen personen te worden begrepen en advies te krijgen. Als ik meer vertrouwen heb in pastoors, rabbijnen, imams of andere personen die mijn religie hebben vertegenwoordigd, zijn het ook mogelijke contacten.
Deze vallen onder het geheim van de pastorale zorg. Ik kan anoniem contact opnemen met de telefonische hulpdienst via telefoon, chat of e-mail. Dit is gratis en het nummer staat niet op de telefoonrekening. In ieder geval loont het de moeite om de band met je medemensen te versterken, daar onder vaak sociaal isolement voorkomt geestesziekte. Deze onderwerpen zijn wellicht ook interessant voor u:
- Therapie van depressie
- Lichttherapie voor depressies
Wat kunnen de tekenen zijn van een aanstaande zelfmoord?
In de meeste gevallen worden tekenen van op handen zijnde zelfmoord gezien in gedragsveranderingen. In deze context, in het algemeen en in de context van Depressieis de terugtrekking van de persoon uit zijn omgeving te zien. De getroffen persoon voelt zich vaak eenzaam en wil alleen zijn.
Daarbij kan ook agressie naar familieleden worden gezien, die vaak stil is. Dit betekent dat ze soms niet worden opgevoed. In het verdere verloop van het leven van de suïcidale wordt de agressie jegens zijn medemensen en familieleden uiteindelijk tegen hemzelf gericht.
Andere tekenen van zelfmoord kunnen uitspraken zijn over de zinloosheid van het leven. Dit kan gepaard gaan met concrete plannen voor een zelfmoordpoging en het idee van herstel na de dood kan worden gearticuleerd. In de context van een Depressiemeldt de getroffen persoon ook impulsen die de drang tot zelfmoord oproepen.
Bijvoorbeeld de confrontatie met een familielid. Mensen die vanwege hun Depressie kunnen ondanks hun depressieve stemming verbeterde prestaties laten zien. Hieruit blijkt een zeer sterke bereidheid om koste wat het kost wensen en ideeën te implementeren.
Bovendien kunnen de gedachten van het individu voor de tijd na het overlijden er ook voor zorgen dat de persoon voorwerpen weggeeft, of een regeling vindt door een testament te maken. Krassen of zelfverwonding komt vaak voor bij jonge mensen. In de meeste gevallen zijn de bewust toegebrachte verwondingen aan het lichaamsoppervlak geen direct bewijs van suïcidale neigingen.
Familieleden, vooral ouders, moeten echter goed luisteren, omdat het krabben vaak een signaal is van een onderliggende oorzaak geestesziekte. In de meeste gevallen melden mensen een uitzichtloze situatie en voelen ze zich waardeloos in hun leven. De getroffenen vinden het moeilijk om met hun gevoelens om te gaan.
Om deze reden wordt zelfbeschadiging vooral gezien als een manier om negatieve gevoelens te ontkrachten en innerlijke druk te verminderen. Vanwege de zichzelf onthullende werking van krabben, moet onmiddellijk professionele ondersteuning worden ingeroepen om de psychologische oorzaak in een vroeg stadium te diagnosticeren en een remedie te vinden.
