Hormoonklieren: structuur en functie

Wat zijn de endocriene klieren?

De endocriene klieren bij de mens zijn productieplaatsen voor belangrijke hormonen. Ze hebben geen uitscheidingskanaal, maar geven hun afscheidingen (hormonen) rechtstreeks af aan het bloed. Dit is de reden waarom endocriene klieren endocriene klieren worden genoemd. Hun tegenhangers zijn exocriene klieren, die hun afscheidingen via uitscheidingskanalen naar interne of externe oppervlakken afgeven. Deze omvatten speekselklieren, zweetklieren en traanklieren.

De belangrijkste endocriene klieren en hun hormonen

De volgende endocriene klieren produceren belangrijke boodschapperstoffen voor lichaamsprocessen.

hypothalamus

Het is een belangrijk controleorgaan in het hormoonsysteem. Het reguleert de hormoonproductie van de hypofyse via zogenaamde “releasing hormonen” (zoals GnRH) en “remmende hormonen” (zoals somatostatine, dopamine).

Hypofyse (hypofyse)

Het produceert verschillende hormonen in de voorste en achterste kwabben. Deze omvatten onder meer:

  • Groeihormoon (somatotropine): belangrijk voor groei en ontwikkeling.
  • Schildklierstimulerend hormoon (TSH): stimuleert de hormoonproductie door de schildklier
  • adrenocorticotroop hormoon (ACTH): stimuleert de hormoonproductie in de bijnierschors
  • Follikelstimulerend hormoon (FSH) en luteïniserend hormoon (LH): Bij vrouwen stimuleren ze onder meer de rijping van de eicellen, de ovulatie en de oestrogeenproductie. Bij mannen bevorderen ze de spermaproductie.
  • Oxytocine: veroorzaakt samentrekking van de baarmoederspieren tijdens de geboorte (weeënpijn) en samentrekking van de spiercellen van de borstklier na de geboorte (melkafbraak).
  • Vasopressine (antidiuretisch hormoon, ADH): remt de uitscheiding van urine (diurese) en vernauwt de bloedvaten (wat de bloeddruk verhoogt).

Schildklier

Het produceert de twee schildklierhormonen triiodothyronine (T3) en thyroxine (T4). Deze zijn belangrijk voor de groei, ontwikkeling, zuurstofverbruik en warmteproductie.

bijschildklieren

Het produceert bijschildklierhormoon, dat het calcium- en fosforgehalte in het bloed reguleert.

Bijnieren

De volgende hormonen worden geproduceerd in de bijnierschors:

  • Glucocorticoïden (cortisol): Regulatie van metabolische processen, stresshormoon, enz.
  • Aldosteron: betrokken bij de regulering van de zout- en waterbalans
  • Androgenen (zoals testosteron): mannelijke geslachtshormonen

De ‘stresshormonen’ adrenaline, noradrenaline en dopamine worden geproduceerd in het bijniermerg. Ze bereiden het lichaam voor op een stressreactie, bijvoorbeeld door de bloeddruk te verhogen, de hartslag te versnellen en de darmbewegingen te stoppen.

Alvleesklier

Alleen bepaalde eilandjesvormige weefseldelen van de alvleesklier (de zogenaamde eilandjes van Langerhans) hebben een endocriene klierfunctie, dat wil zeggen dat ze hormonen produceren. Dit zijn

  • Insuline: verlaagt de bloedsuikerspiegel
  • Somatostatine: wordt ook geproduceerd door de hypothalamus en remt verschillende hormonen (insuline, glucagon, groeihormoon, enz.)

eierstokken

Ze produceren de vrouwelijke geslachtshormonen oestrogenen en gestagenen (zoals progesteron) en, in kleine hoeveelheden, het mannelijke geslachtshormoon testosteron.

testikels

De testikels produceren testosteron en, in kleine hoeveelheden, het oestrogeen-oestradiol.

Welke functie hebben endocriene klieren?

De endocriene klieren controleren talloze orgaanfuncties en lichaamsprocessen via de hormonen die ze produceren. Deze omvatten bijvoorbeeld verschillende stofwisselingsprocessen, zout- en waterhuishouding, lichaamstemperatuur, bloedsomloop, gedrag en seksueel functioneren.

Waar bevinden zich de endocriene klieren?

In de hersenen bevinden zich de hypothalamus, de hypofyse en de pijnappelklier: de hypothalamus maakt deel uit van het diencephalon. Het is via de zogenaamde hypofysesteel verbonden met de hypofyse (hypofyse) aan de basis van de schedel.

De kleine pijnappelklier bevindt zich diep in de hersenen: hij ligt op de achterwand van het derde ventrikel (ventrikels zijn holtes in de hersenen gevuld met hersenvocht).

De tweelobbige schildklier bevindt zich aan de voorkant van de nek, net onder het strottenhoofd. De twee lobben liggen rechts en links van de luchtpijp. De vier kleine bijschildklieren bevinden zich aan de boven- en onderkant van de achterkant van de schildklierkwabben.

De vrouwelijke geslachtsklieren – de twee eierstokken – bevinden zich in het bekken aan weerszijden van de baarmoeder. De mannelijke geslachtsklieren, de twee testikels, liggen samen in het scrotum en bevinden zich dus buiten het lichaam. Het is hier een paar graden koeler dan in het lichaam, wat nodig is voor de spermaproductie.

Welke aandoeningen kunnen de endocriene klieren beïnvloeden?

Aandoeningen van de endocriene klieren kunnen leiden tot een verminderde of verhoogde productie van de betreffende hormonen. Dergelijke aandoeningen kunnen van heel verschillende aard zijn.

Het kan bijvoorbeeld voorkomen dat de endocriene klieren niet meer voldoende hormonen kunnen produceren als gevolg van een ontsteking of letsel (door een ongeval of operatie). Hetzelfde kan gebeuren als een tumor veel druk uitoefent op een endocriene klier.

Tumoren kunnen echter ook het weefsel van endocriene klieren ‘nabootsen’, zodat er overmatige hoeveelheden hormonen worden geproduceerd.

Infectieziekten en auto-immuunziekten kunnen ook de functie van endocriene klieren aantasten. Een voorbeeld van een auto-immuunziekte die de endocriene klieren en hun hormoonproductie aantast, is diabetes type 1: bij de getroffenen vernietigt het immuunsysteem de insulineproducerende cellen van de alvleesklier. Dit resulteert in een gevaarlijk insulinetekort dat moet worden behandeld.