Dyslexie is een aandoening waarbij getroffen patiënten moeite hebben met het lezen en begrijpen van informatie die ze lezen. Overeenkomstig, dyslexie vertegenwoordigt in de eerste plaats een leesstoornis. Aan de andere kant vertonen de getroffen personen geen stoornissen van het gezichts- of gehoorvermogen. In sommige gevallen, dyslexie komt samen met dyslexie voor.
Wat is dyslexie?
Kortom, in de context van dyslexie, is het vermogen om te lezen verminderd. Volgens schattingen komt dyslexie voor bij ongeveer 5 tot 15 procent van de mensen. In uw uitdrukking en de ernst ervan verschilt dyslexie echter in individuele gevallen, soms aanzienlijk. In veel gevallen treedt dyslexie voor het eerst op in de eerste jaren van school. De oorzaak van dyslexie wordt vaak gevonden in genetische componenten. Bij sommige patiënten ontwikkelt de aandoening zich echter als gevolg van a beroerte of traumatisch hersenen letsel. Dyslexie moet worden onderscheiden van alexia, waarbij patiënten helemaal niet kunnen lezen. Door dyslexie lezen getroffen personen relatief langzaam of verwarren ze de letters van woorden in hun volgorde.
Oorzaken
Dyslexie ontwikkelt zich door verschillende oorzaken, zodat de aandoening in individuele gevallen vergelijkbare symptomen vertoont, maar door verschillende factoren. Waarnemingen geven aan dat dyslexie in gezinnen voorkomt. Om deze reden zijn er vermoedens dat de ziekte erfelijk op het nageslacht wordt overgedragen. Onderzoeksstudies hebben mutaties op het zesde chromosoom geïdentificeerd die betrokken lijken te zijn bij het ontstaan van de ziekte. Bij de oorzaken van de ziekte moet in principe onderscheid gemaakt worden tussen aangeboren en verworven dyslexie. Personen met aangeboren dyslexie vertonen bij sommigen een lagere activiteit hersenen gebieden dan gezonde individuen. Patiënten hebben moeite om letters in de juiste volgorde te combineren om een woord te vormen. In de meeste gevallen wordt deze vorm van dyslexie gediagnosticeerd op de basisschoolleeftijd, omdat dan het verminderde leesvermogen voor het eerst duidelijk wordt. De situatie is anders met verworven dyslexie, die veel vaker voorkomt dan de aangeboren vorm. In dit geval is er schade opgetreden in bepaalde delen van het hersenen als gevolg van beroerte of andere factoren. Ook de gebieden die een belangrijke rol spelen bij het leesvermogen zijn beschadigd. Verworven dyslexie komt vaak samen met een taalstoornis en andere beperkingen voor. Dit komt omdat in de meeste gevallen niet alleen de hersengebieden die verantwoordelijk zijn voor het lezen, geblesseerd raken als gevolg van de schadelijke effecten.
Symptomen, klachten en tekenen
De klachten en tekenen van de ziekte dyslexie zijn relatief duidelijk en in veel gevallen relatief eenvoudig te diagnosticeren. Getroffen patiënten hebben last van leesproblemen, die zich bijvoorbeeld uiten door de volgorde van letters door elkaar te halen. Bovendien vinden mensen met dyslexie het moeilijk om de woorden die ze lezen te begrijpen en om de boodschap van teksten te vatten.
Diagnose
Dyslexie, zowel verworven als aangeboren, moet altijd worden gediagnosticeerd door een geschikte arts. Zelfdiagnose wordt afgeraden, maar een vermoeden van de aanwezigheid van de ziekte is een geldige reden om onmiddellijk een arts te raadplegen. Vooral bij kinderen snel diagnose van dyslexie is aanbevolen. Dit komt omdat de ziekte kan leiden tot angst of psychische stoornissen als het kind te lang niet aan de eisen op school voldoet. Bij een vermoeden van dyslexie is de kinderarts vaak het eerste aanspreekpunt voor ouders of verzorgers. Bij het begin van de diagnose neemt de arts een medische geschiedenis, in de eerste plaats het kind ondervragen, maar ook de meerderjarige begeleiders. Tijdens dit patiëntgesprek ligt de focus op de individuele tekenen van dyslexie, de ontwikkeling van het kind en leren gedrag. Daarnaast is een familiegeschiedenis noodzakelijk, aangezien dyslexie vaker voorkomt in gezinnen. Als andere familieleden al aan de ziekte lijden, wordt het vermoeden van dyslexie versterkt. Ten slotte worden verschillende onderzoeken gebruikt om het diagnose van dyslexieEr wordt bijvoorbeeld een elektro-encefalogram gemaakt waarin elektroden aan de patiënt worden bevestigd huid Op deze manier is het mogelijk om hersengolven te meten. Bovendien kunnen door middel van deze onderzoeksprocedure veranderingen in de structuur van de hersenen of functiestoornissen worden opgespoord. Bovendien ondergaan patiënten een intelligentietest om een laag IQ uit te sluiten. Een dyslexietest wordt gebruikt om de leesvaardigheid te testen. De patiënt leest een tekst hardop voor en reproduceert vervolgens de inhoud in zijn of haar eigen woorden. Samen met de andere testresultaten is dus een diagnose mogelijk.
Complicaties
Dyslexie is het gebrek aan vermogen van mensen om woorden of samenhangende zinnen en teksten te lezen, te begrijpen of op te schrijven. Dit kan worden toegeschreven aan een gebrek aan schrijf- en leestraining of zelfs aan beperkingen en verwondingen aan de hersenen. Onderzoekers vermoeden zelfs een genetische aanleg voor dyslexie. In dit land is dyslexie per definitie ernstiger dan wat onder dyslexie of lees- en spellingsproblemen valt. Er is echter een soepele overgang tussen deze verschijnselen. In de Engelssprekende wereld vallen dyslexie en dyslexie echter onder één en hetzelfde algemeen term dyslexie. Cognitief en fysiologisch gezien zijn lezen en schrijven altijd van elkaar afhankelijk. Daarom kan een neuroloog of logopedist niet nauwkeurig beslissen dat alleen lezen of alleen schrijven wordt gestoord. Een neuroloog of een neurologische kliniek is verantwoordelijk voor een nauwkeurigere diagnose. Maar Duitse leraren konden vooraf ook informatieve hints geven. Als dyslexie een gevolg is van hersenziekten of hoofd verwondingen, moet een neurologisch rapport worden opgesteld door de specialist. Dit is de basis voor verdere behandeling. Het doel moet zijn om de best mogelijke lees- en schrijfvaardigheid vast te stellen. Als dyslexie niet of niet op tijd wordt behandeld, kan dat leiden sociale uitsluiting of professionele nadelen. Behandeling en therapie van dyslexie is de verantwoordelijkheid van logopedisten en klinische linguïsten die de lees- en schrijfvaardigheid testen, trainen en verbeteren.
Wanneer moet je naar een dokter?
Overleg met een arts dient plaats te vinden zodra er merkbare moeilijkheden zijn bij het lezen of herkennen van letters. Als er problemen zijn met het begrijpen van tekst of het ontcijferen van de betekenis van afzonderlijke woorden, is het raadzaam om deze tekens door een arts te laten verduidelijken. Als letters tijdens het lezen niet in de juiste volgorde kunnen worden geplaatst, is het raadzaam om een arts te raadplegen en hulp te zoeken. Kinderen die duidelijk achterlopen op hun leeftijdsgenoten leren de ontwikkeling van het lezen moet nader worden onderzocht door een arts. Hoe eerder de symptomen worden opgehelderd, hoe sneller individuele en gerichte therapieën kunnen worden ontwikkeld en toegepast. Personen die al angst hebben opgebouwd of persoonlijkheidsveranderingen vertonen, wordt aangeraden zo snel mogelijk contact op te nemen met een arts of therapeut. Als er al emotionele en mentale problemen zijn, is er behoefte aan actie. Als er sprake is van sociale terugtrekking, prikkelbaarheid of agressief gedrag, is medische hulp nodig. Innerlijke rusteloosheid, concentratie problemen of aandachtsstoornissen moeten ook worden onderzocht en medisch worden opgehelderd. Als mensen in de loop van hun leven niet meer kunnen lezen, is er reden tot bezorgdheid. Medisch gezien wordt het fenomeen als ongebruikelijk beschouwd en wordt het vaak geassocieerd met een medische behandeling voorwaarde dat moet worden behandeld.
Behandeling en therapie
Tijdige diagnose en behandeling van dyslexie zijn van groot belang voor de individuele patiënt, vooral bij kinderen. Het doel is om leerkrachten en klasgenoten voor te lichten over de aandoening, zodat de minderjarige patiënt minder sociale druk ondervindt. Het is altijd belangrijk om begrip te tonen voor de persoon met de ziekte en om zijn of haar motivatie om te leren aan te moedigen. Op deze manier verder geestesziekte of sociale uitsluiting van het kind kan in veel gevallen met succes worden vermeden.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van dyslexie hangt sterk af van de oorzaak. Hoewel de Engelse term 'dyslexie' kan worden gebruikt voor lees- / spellingsstoornissen in jeugdverwijst de Duitse term dyslexie meestal naar de manifestatie als gevolg van onomkeerbare schade aan de hersenen en andere neurologische weefsels. Aangezien deze verwondingen en beschadigingen meestal niet kunnen terugkeren naar hun vorige gezonde toestand nadat ze schade hebben ondervonden, lost verworven dyslexie ook niet op. Als de onderliggende triggering voorwaarde vordert verder, zoals het geval kan zijn met een hersentumorDyslexie kan bijvoorbeeld ook verergeren of permanent worden voorwaarde als het eerder met tussenpozen en tijdelijk is geweest. In het geval van ongevallen of hersenletsel die enige tijd geleden hebben plaatsgevonden, moet ondanks verworven dyslexie echter regelmatig worden geoefend met lezen. Door consequent te oefenen kunnen bepaalde voorheen bestaande vaardigheden gedeeltelijk worden hersteld, zodat getroffen personen opnieuw kunnen leren lezen, althans gedeeltelijk. De waarschijnlijkheid van leren lezen hangt af van de oorzaak en de ernst van de hersenschade die aanvankelijk tot dyslexie leidde. Een nauwkeurige prognose kan worden gegeven door de neuroloog die voor de patiënt zorgt, omdat deze afhangt van de geschiedenis van de individuele patiënt en de eerdere fysieke ontwikkeling na de hersenbeschadiging.
het voorkomen
Preventie van dyslexie is volgens de huidige kennis nauwelijks praktisch.
Follow-up
Bij dyslexie zijn de mogelijkheden voor nazorg ernstig beperkt. In dit geval moet eerst een uitgebreide diagnose worden gesteld met daaropvolgende behandeling om het te beperken en te behandelen symptomen van dyslexie Er komt echter een zeer vroege diagnose bij jeugd is nodig om klachten of andere complicaties op volwassen leeftijd te voorkomen. Hoe eerder de behandeling wordt gestart, hoe beter het verloop van de ziekte gewoonlijk is. De levensverwachting van de patiënt wordt niet negatief beïnvloed door dyslexie. Eerst en vooral moeten de ouders en familieleden van het getroffen kind ook volledig over de ziekte worden geïnformeerd om correct te kunnen handelen en deze thuis op de juiste manier te behandelen. De ouders moeten het kind motiveren om te leren en successen goed te belonen. Alleen door middel van uitgebreid en intensief therapie kan de symptomen van dyslexie permanent worden verlicht. Klasgenoten moeten ook over de ziekte worden geïnformeerd, zodat er niet wordt gepest of geplaagd. De liefdevolle en intensieve steun van de eigen familie en vrienden kan ook het ongemak in het proces verlichten.
Hier is wat u zelf kunt doen
Dyslexie vereist van de kant van de getroffen personen en hun omgeving een andere maatregelen, die afhangen van de exacte vorm van de leeszwakte. Bovendien kan positieve ontwikkeling beter worden gewerkt met en bij kinderen dan bij volwassenen of mensen met verworven dyslexie. Voor mensen die in de loop van de tijd dyslexie hebben opgedaan door onvoldoende schrijf- en leestraining, kunnen oefeningen (met iemand om de voortgang en fouten te verduidelijken) worden gebruikt om thuis te werken om een bijna gemiddeld leesbegrip te verwerven. Dit moet worden gezien als een aanvulling op logopedie interventies. Kinderen met lees- en schrijfproblemen kunnen een hindernis wegnemen doordat dyslexie zijn impact op schoolcijfers verliest. Door lees- en schrijfprestaties als factor weg te nemen, kan de druk op kinderen worden weggenomen. Echter, therapie voor dyslexie moet nog worden voorzien. Dit kan worden ondersteund door games die conceptueel begrip bevorderen. Alles wat afbeeldingen, concepten en spel combineert, kan hier worden overwogen. Het resulterende psychisch lijden, dat bij kinderen kan ontstaan door het gevoel zogenaamd dom te zijn, kan worden verlicht met ontspanning technieken (autogene training) of activiteiten vinden waarin het kind goed is. Volwassenen met dyslexie moeten zich er altijd van bewust zijn dat er veel mensen in hun situatie zijn. In veel steden zijn lokale steungroepen te vinden.
