De medische professie gebruikt de term Strongyloides stercoralis om te verwijzen naar zogenaamde dwergdraadwormen. Dwergdraadwormen zijn parasieten van ongeveer 3 mm lang die in de dunne darm Ze zijn onder andere verantwoordelijk voor strongyloïdiasis. In de regel komt deze ziekte voor in tropische streken; in Europa komt deze ziekte daarentegen alleen voor in warme omgevingen. Vooral werknemers van mijnen of tunnelbouw worden getroffen. Evenzo behoren immuungecompromitteerde personen met bijvoorbeeld hiv tot de risicogroepen.
Wat is een dwergdraadworminfectie?
Dwergdraadwormen komen via de huid. Dit staat bekend als huid penetratie. Bovenal verhoogt blootsvoets lopen het risico op het krijgen van een zogenaamde dwergdraadwormparasiet. De parasiet komt via de bloedbaan in de longen. Het migreert in de holte, passeert de luchtwegen rechtstreeks in de keel en wordt van daaruit ingeslikt. Door dit slikken bereikt de parasiet uiteindelijk waar hij heen wil - de dunne darm. In de dunne darmontwikkelt het dwergnematode zich tot een larve en muteert tot een geslachtsrijp vrouwtje. Natuurlijk leggen de vrouwtjes hun eieren in de dunne darm, en het is hier dat de larven uitkomen en via de darm worden uitgescheiden - in de ontlasting. Aantasting van dwergdraadwormen brengt infectie met zich mee, zoals de larven veroorzaken ontsteking in het getroffen deel van de darm.
Oorzaken
Er zijn meestal twee redenen waarom een dwergdraadworminfectie optreedt. In de eerste plaats is het wanneer er een endo-auto-infectie is. De larven worden besmettelijk terwijl ze zich nog in de darm bevinden en doen het darmkanaal ontsteken. Vervolgens gaan de larven vanuit de darmwand rechtstreeks in de bloedbaan. De larven banen zich vaak een weg door het scrotum, de dikke darm evenals de bijlage. Bij exauto-infectie zijn daarentegen infectieuze larven betrokken die al in de ontlasting aanwezig zijn. De larven komen het menselijk lichaam opnieuw binnen via de huid in de anale regio. Het is dus mogelijk dat deze weer in de bloedbaan terechtkomen.
Symptomen, klachten en tekenen
Aantasting door dwergdraadwormen (Strongyloides stercoralis) is vooral gevaarlijk voor mensen met een verzwakt immuunsysteem. Anders kan de infectie asymptomatisch zijn. Vaak wordt de ziekte echter chronisch omdat de pas uitgekomen larven het lichaam voortdurend van binnenuit via de darm kunnen binnendringen. slijmvlies of van buitenaf via de huid. Bij een chronische infectie komt hevige jeuk aan de huid heel vaak voor omdat de wormen in de huid bewegen en aanhoudende huidontstekingen veroorzaken als gevolg van bacteriën meegenomen. In sommige gevallen kunnen ook de longen worden aangetast. In sommige gevallen, longontsteking en astmatische klachten worden waargenomen. Spijsverteringsklachten met misselijkheid, braken, verdomd diarree en een constant gevoel van volheid kan ook al drie tot vier weken na de eerste infectie optreden. Bij sommige getroffen personen worden deze symptomen echter jarenlang niet duidelijk. Er zijn ook besmette personen zonder symptomen. Dan de vermenigvuldiging van eosinofielen, een speciale vorm van wit bloed cellen, is de enige indicatie van een besmetting met dwergdraadwormen. Wanneer de wormen zich sterk vermenigvuldigen, kan het besmettingsniveau zo ernstig worden dat de larven een groot aantal bacteriën in de bloedbaan. Dit resulteert in levensbedreigend bloedvergiftiging Fatale superinfecties met bacteriën komen vooral veel voor bij immuungecompromitteerde personen. Zonder intensieve behandeling treedt dan de dood op als gevolg van meervoudig orgaanfalen.
Diagnose en verloop
De arts stelt de diagnose vast met behulp van een microscoop. Het is pas drie weken na infectie vast te stellen of de wormen daadwerkelijk dwergdraadwormen zijn. De behandelende arts spreekt in deze tijd graag over voorbereiding. Hij verwijst dus naar de periode tussen het begin van de infectie en de vermenigvuldigingsproducten, die plaatsvinden in de vorm van eieren en larven. De twee mogelijke vormen van auto-infectie zijn soms een reden waarom de patiënt kan lijden aan een zeer sterke besmetting. Deze infectie is in de regel een relatief aanhoudende en onaangename ziekte. Het grootste gevaar zit hem uiteindelijk in het feit dat de larven en dwergdraadwormen bacteriën in de bloedbaan brengen. Daarom bloedvergiftiging - algemene infectie - is mogelijk Al binnen een week na het begin van de infectie klaagt de patiënt over luchtwegklachten. De patiënt kan zich zelfs melden astma-achtige omstandigheden als de besmetting zeer ernstig is. Zelfs longontsteking - ontsteking van de longen - kan worden veroorzaakt door de parasieten. Eosinofilie is echter vaak het enige symptoom en teken dat de patiënt mogelijk aan een dergelijke besmetting lijdt. Hier is een onbalans van granulocyten in de bloed komt in het bijzonder voor. Hier spreekt de arts over de eosinofielen. Dit zijn in feite afweercellen die behoren tot de groep van leukocyten, de witte bloed cellen. De leukocyten komen vaker voor als er infecties in het lichaam aanwezig zijn. Zo verklaren ze de oorlog aan de dwergdraadwormen. Na ongeveer een maand is het mogelijk dat er nog meer klachten optreden in de spijsverteringskanaal Veel patiënten klagen over een vol gevoel. Vaak, misselijkheid net zoals braken, ook bloederige ontlasting en ernstig diarree zijn verdere tekenen van infectie door dwergdraadwormen. De klachten en symptomen hoeven echter niet na drie of vier weken te verschijnen. Het is mogelijk dat patiënten maanden of jaren geen symptomen hebben, ook al zijn ze besmet met dwergdraadwormen.
Complicaties
Dwergdraadworminfectie leidt tot zeer onaangename symptomen en kan, zonder behandeling, ook optreden leiden tot verschillende complicaties. De getroffen persoon lijdt meestal aan een zeer sterke jeuk die optreedt bij de anus Dit vermindert de kwaliteit van leven van de getroffen persoon aanzienlijk en maakt het dagelijks leven moeilijker. Prikkelbaarheid van de getroffen persoon kan ook voorkomen. Bovendien lijden de patiënten aan een sterk gevoel van volheid en eveneens aan frequent braken of bloederige stoelgang. Evenzo leidt de dwergdraadworminfectie tot ernstige diarree, zodat de getroffen persoon lijdt uitdroging en verschillende deficiëntieverschijnselen als de diarree langdurig aanhoudt en de dwergdraadworminfectie niet wordt behandeld. Verder ademhalingsproblemen of zelfs astma optreden. Als de behandeling nog steeds niet wordt gestart, kan dit ook leiden naar bloed vergiftiging, wat fataal kan zijn voor de getroffen persoon. De behandeling van de dwergdraadworminfectie wordt zonder complicaties uitgevoerd met behulp van medicatie. Dit leidt meestal in korte tijd tot een positief beloop van de ziekte. Ook wordt de levensverwachting van de getroffen persoon niet verminderd als de ziekte vroegtijdig wordt behandeld.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Een arts moet worden geraadpleegd als er een afname van de fysieke prestaties of zwakte is. Een algemeen gevoel van ziekte of malaise duidt op de aanwezigheid van een volksgezondheid wanorde. Als de klachten aanhouden of in intensiteit toenemen, wordt een controlebezoek bij een arts aanbevolen. Afwijkingen van het maagdarmkanaal, problemen met de spijsvertering of aandoeningen zoals misselijkheid, braken en duizeligheid moet worden onderzocht en behandeld. Als er duidelijke ademhalingsstoornissen zijn, is er reden tot bezorgdheid. Kortademigheid, angst, slaapstoornissen en snelle vermoeidheid zijn tekenen van een huidige ziekte. Als de lichaamstemperatuur stijgt, bloed in de ontlasting, een gevoel van volheid of jeuk, opheldering van de oorzaak is aan te raden. Om complicaties of secundaire ziekten te voorkomen, is een bezoek aan de dokter in het begin al noodzakelijk volksgezondheid onregelmatigheden. In het geval van een ernstig verloop van de ziekte, pus kan vormen. Als dit in de bloedbaan terechtkomt, is dit een levensbedreigende situatie. Indien onbehandeld, kan orgaanfalen leiden tot vroegtijdig overlijden. Bij sommige patiënten is de volksgezondheid bijzondere waardeverminderingen ontwikkelen zich over een periode van meerdere jaren. Zodra de getroffen persoon zich bewust wordt van de veranderingen in zijn of haar gezondheid voorwaardemoet een arts worden geraadpleegd.
Behandeling en therapie
De medische professional behandelt de infectie met mebendazol Dit preparaat is een werkzame stof die in feite helpt tegen alle soorten wormen. Om deze reden draagt het actieve ingrediënt ook de naam 'breedspectrum anthelminticum'. Het actieve ingrediënt doodt voornamelijk de wormen. Behandeling met mebendazol duurt drie dagen. Na de behandeling is het lichaam vrij van parasieten of ontsteking en infectie. Bij een besmetting met dwergdraadwormen is verdere behandeling niet nodig. De rest van de therapie hangt af van de beheersing van de symptomen (misselijkheid, braken, diarree).
het voorkomen
Er is geen preventie tegen dwergdraadwormen. Uiteindelijk helpt het om de immuunsysteem en om de dokter te bezoeken bij de eerste symptomen.
Nazorg
Hoewel patiënten vrijwel niets van deze infectie hadden mogen opmerken, heeft het het hele lichaam verzwakt en dus ook het lichaam verzwakt immuunsysteem De wormen hebben een infectie veroorzaakt die veroorzaakt spanning voor het hele organisme. Daarom is het eerste wat u moet doen na een infectie met een dwergdraadworm, de resterende symptomen, zoals misselijkheid, braken of de resterende infectiehaarden, behandelen en zo de immuunsysteem opnieuw. Met een goed werkend immuunsysteem kan ook een nieuwe infectie worden voorkomen. Bovenal een gezond dieet is belangrijk voor een goed immuunsysteem. Patiënten zouden belang moeten hechten aan vers voedsel, indien mogelijk afkomstig uit biologische teelt, en dit zo bereiden dat de voedingsstoffen behouden blijven. Een tot twee liter water of kruidenthee dagelijks bij en tussen de maaltijden is een must. Alles wat het lichaam zou kunnen belasten, moet worden vermeden. Dit bevat genotmiddelen zoals nicotine en alcohol, evenals te vet en te zwaar voedsel of een onregelmatig slaap / waakritme. Naturopathische artsen kunnen mogelijke tekortkomingen bij de patiënt testen en evenwicht ze met geschikte orthomoleculaire stoffen. De dagelijkse inname van kleine hoeveelheden geneeskrachtige klei of zelfs kurkuma kan tegelijkertijd het lichaam ontgiften. Heel belangrijk bij de nabehandeling van een worminfectie is darmzorg. De inname van probiotica, dwz levende micro-organismen, wordt daarom aanbevolen. Ook hier zijn er diëten supplementen of zelfs medicijnen die vrij verkrijgbaar zijn in apotheken en die zorgen voor een gezond darmmilieu.
Wat u zelf kunt doen
Ter ondersteuning van de behandeling van een dwergnematodeninfectie kan de patiënt zelf een aantal dingen doen. Een consistente hygiëne is bijzonder belangrijk. Het dient om een nieuwe infectie te voorkomen. Het voorkomt ook dat andere mensen besmet raken. Een van de belangrijkste hygiëne maatregelen is regelmatig handen wassen met zeep. Dit geldt vooral na toiletbezoek. De anus moet ook grondig worden gereinigd met schoon water na elke stoelgang De juiste washandjes mogen maar één keer worden gebruikt. Evenzo mogen de vingernagels niet worden genegeerd. Het wordt aanbevolen om ze kort te knippen en regelmatig met een borstel schoon te maken. Een andere belangrijke zelfhulpmaatregel is het schoonmaken van nacht- en beddengoed, washandjes en handdoeken. Ze moeten dagelijks worden verschoond en gewassen in een wasmachine op een temperatuur van minimaal 60 graden. Waskleren mogen niet worden gebruikt door familieleden vanwege het risico op infectie. Om te voorkomen dat eieren van de dwergdraadwormen die niet in bed komen, wordt aanbevolen om ook 's nachts goed passend ondergoed te dragen. Bovendien moeten de individuele woonruimtes grondig worden schoongemaakt, wat vooral geldt voor de slaapkamer. Om herhaling van dwergnematodeninfectie te voorkomen, is het belangrijk om alle leden van de familie tegelijkertijd te behandelen.
