Didanosine: effecten, gebruik en risico's

Didanosine is een geneesmiddel dat wordt gebruikt bij de behandeling van infectie met het hiv-virus. Het actieve ingrediënt behoort tot de virusremmende middelen en dient daardoor ter versterking van de immuunsysteem van hiv-patiënten.

Wat is didanosine?

Didanosine is een geneesmiddel dat wordt gebruikt bij de behandeling tegen infectie met het hiv-virus. Didanosine versterkt over het algemeen de afweer van hiv-patiënten, remt de vermenigvuldiging van hiv virussen en verlaagt hun aantal in de bloed, kunnen voorkomen en in sommige gevallen zelfs vechten 에이즈​ Didanosine is een niet-zuurstabiel medicijn, daarom wordt het vernietigd door maag zuur. Om deze reden wordt didanosine alleen toegediend als een maagsapresistente capsule of zelfs in combinatie met zuurbindende middelen. Didanosine zelf is een zogenaamde nucleoside reverse transcriptase-remmer (NRTI) en is als geneesmiddelvoorloper (prodrug) niet effectief tegen virussen op zichzelf.

Farmacologische werking

Alleen in het lichaam van de patiënt wordt didanosine omgezet in het eigenlijke actieve ingrediënt, waar het het enzym reverse transcriptase remt, waardoor de replicatie van HIV wordt onderdrukt virussen​ Door het aantal virussen in het bloed, wordt de afweer van het lichaam ook weer versterkt. Omdat hiv een zeer aanpasbaar virus is en dus snel resistentie ontwikkelt tegen individuele stoffen, wordt het actieve ingrediënt meestal gebruikt in combinatie met andere actieve ingrediënten bij de behandeling van hiv-patiënten. Het is mogelijk om de ziekte te bestrijden 에이즈 of tenminste het begin ervan vertragen met het actieve ingrediënt didanosine. Didanosine kan de ziekte niet genezen, maar het kan de kwaliteit van leven verbeteren en de levensverwachting verlengen.

Medische toepassing en gebruik

Als de patiënt overgevoelig is voor het werkzame bestanddeel didanosine, mag het medicijn niet worden gebruikt. Het mag alleen worden gebruikt na zorgvuldige afweging van zowel het risico als het voordeel door de behandelende arts bij patiënten met een hiv-infectie die dit hebben lever ziekte, vergrote leverof hepatitis​ Vooral patiënten moeten tijdens de behandeling onder strikt toezicht staan te zwaar Dames. Patiënten met een storing in bepaalde celorganellen (genaamd mitochondria) vereisen ook speciaal Grensverkeer​ Voorzichtigheid is ook geboden bij hiv-patiënten die dit hebben of hebben gehad pancreatitis. Indien lever or nier functie is verminderd, de dosis dienovereenkomstig worden aangepast. Getrainde artsen zijn dan verplicht om toezicht te houden op de behandeling als HIV-patiënten een gelijktijdige infectie hebben hepatitis B of hepatitis C virussen, omdat behandeling dan extra risico's met zich meebrengt. Gedurende zwangerschap, didanosine - zoals vele andere drugs - mag alleen worden voorgeschreven na zorgvuldige afweging van de risico-batenverhouding. Dierproeven hebben echter een schadelijk effect op het ongeboren kind aangetoond, hoewel deze experimenten niet kunnen worden overgedragen op het menselijk organisme. Didanosine moet daarom zoveel mogelijk worden vermeden tijdens de eerste drie maanden van zwangerschap, omdat er ook een verhoogd risico is op een stijging van bloed melkzuur niveaus tijdens zwangerschap​ Daarom mag de zorg voor zwangere vrouwen met een hiv-infectie ook alleen worden verleend door ervaren artsen. Over het algemeen mag een met hiv geïnfecteerde vrouw haar pasgeboren baby geen borstvoeding geven, omdat het virus binnendringt moedermelk en wordt dus overgedragen aan het kind. Als een pasgeborene is geïnfecteerd met het HI-virus, moet deze, indien mogelijk, pas na drie maanden worden behandeld met didanosine, omdat er onvoldoende kennis is over het effect bij zuigelingen jonger dan drie maanden. Vanaf de leeftijd van drie maanden behandeling met a dosis overeenkomstig het lichaamsgewicht van het kind of zelfs het lichaamsoppervlak is mogelijk op individuele basis, afhankelijk van het verloop van de ziekte. Vooral bij kinderen moet er altijd voor worden gezorgd dat de behandeling met zorg en onder medisch toezicht wordt uitgevoerd.

Risico's en bijwerkingen

Didanosine, als middel tegen hiv en 에이즈, heeft bijwerkingen zoals diarree, malaise, pijn in de buik, hoofdpijn, 피로, misselijkheid geassocieerd met brakennetelroos en uitslag, hepatitis, geelzucht, droog mond, bloedarmoede, haaruitvalAndere bijwerkingen zijn bekend, die meer of minder vaak kunnen voorkomen en van patiënt tot patiënt kunnen verschillen. Vooral bij patiënten met aids is het vaak moeilijk onderscheid te maken tussen ziektegerelateerde reacties en geneesmiddelgerelateerde bijwerkingen. Medicijnen die het werkzame bestanddeel didanosine bevatten, moeten ten minste twee uur na andere medicijnen en maaltijden worden ingenomen om de absorptie van het actieve ingrediënt. De behandelende arts weet welke medicijnen niet tegelijkertijd ingenomen mogen worden.