Diagnose van een gescheurde spiervezel in de dij
Aan het begin van de diagnose, zelfs als a spiervezel breuk in de dij wordt vermoed, wordt de patiënt in detail ondervraagd. De patiënt dient zich te concentreren op de volgende vragen: Bovendien is de dij moet goed worden bekeken. Vooral blauwe plekken geven informatie over mogelijke verwondingen aan het weefsel.
Zwelling of roodheid, evenals plaatselijke bultjes of deuken zijn ook aanwijzingen voor een scheur spiervezel. Omdat de spier zacht weefsel is, kan een ultrageluid onderzoek kan worden uitgevoerd als een diagnostische maatregel die onschadelijk is voor de patiënt. Daarnaast kan er ook een afbeelding worden geproduceerd door middel van een MRI als er geen defect kan worden gedetecteerd ultrageluid, maar de symptomen ondersteunen de diagnose.
- Wat doet pijn en hoe voelt de pijn?
- Wanneer trad de pijn op?
- Zou er een verband kunnen zijn met fysieke activiteit?
- Als er een verbinding bestaat, hoe is het been dan verplaatst?
Gescheurde spiervezels in de voorste dij
De dij bevat verschillende spiergroepen, waaronder de 4 spieren van de quadriceps spier. Deze vier spieren bevinden zich aan de voorkant van de dij en dienen om de knie te strekken wanneer ze worden aangespannen (contractie), daarom worden ze ook extensoren genoemd. De vier spieren worden de rectus femoris, vastus medialis, intermedius en lateralis genoemd.
Alle vier de spieren bevinden zich echter vooraan boven de knie en vormen de zogenaamde patella pees. De quadriceps spier loopt dus over de gehele voorkant van de dij en kan in dit gebied, vooral tijdens sportactiviteiten, scheuren en zo leiden tot een gescheurde spiervezel. Vooral bewegingen waarbij de knie schokkerig wordt gestrekt, zoals bij het voetballen of bij diverse vechtsporten, wanneer de been tegen een voorwerp moet trappen als het wordt uitgerekt, kan er gemakkelijk toe leiden gescheurde spier vezels aan de voorkant van de dij, want als de knie wordt gestrekt, worden de spiervezels aangespannen.
Als de spanning (samentrekking) te schokkerig is, kan dit leiden tot een gescheurde spier vezel aan de voorkant van de dij. Terwijl kleine spiervezelscheuren, vooral in de dij, vaak onopgemerkt blijven vanwege de brede spiermassa, kunnen grotere spiervezelscheuren enorme pijn en gaan vaak gepaard met bloeding (hematomen) in het gebied van de spiervezelscheur. Dus als een gescheurde spier vezel komt voor in de voorste dij, dit is waar de pijn is het ernstigst en wordt erger onder stress.
Dit komt vooral voor wanneer stretching de knie, omdat de spieren van de voorste dij worden belast (bijvoorbeeld bij het lopen of traplopen). Daarnaast kan er verkleuring aan de voorzijde onder voorkomen been, die meestal vager is in tegenstelling tot een eenvoudig blauwe plek en bevat ook rode stippen, wat duidt op een nieuwe bloeding, die gemakkelijk kan worden veroorzaakt door een gescheurde spiervezel. Afhankelijk van de ernst van de gescheurde spiervezel is het goed mogelijk dat de patiënt de been voldoende.
Als er een ernstige breuk van de spiervezel in het voorste dijbeen optreedt, is het goed mogelijk dat de patiënt hier moeite mee heeft stretching knie en lange tijd normaal lopen. Het is altijd belangrijk om een gescheurde spiervezel te laten detecteren door ultrageluid of magnetische resonantie beeldvorming (MRI) om mogelijke complicaties te voorkomen. In de meeste gevallen is het echter voldoende dat de arts praat met de patiënt en het klinische beeld dat hij ziet (bloeding van de dij, verminderde krachtontwikkeling).
De dij bestaat uit talrijke spieren en het langste bot van het menselijk lichaam, het dijbeen (dijbeen). Van achteren gezien heeft de dij twee belangrijke spiergroepen: de ene is de biceps-femoris spier, die twee koppen heeft en beweegt van de zitbeenknobbels naar de buitenkant van de knie, en de twee spieren semitendinosus en semimambranosus, die ook van de zitbeenknobbels naar de binnenkant van de knie bewegen. Beide spiergroepen ondersteunen de kniebuiging door het aanspannen (samentrekken) van de respectievelijke spieren en zorgen daarnaast voor rotatie in de knie. gescheurde spiervezels in het achterste dijbeen komt iets minder vaak voor, maar kan toch voorkomen.
Vooral bij sporten waarbij de knie constant in beweging is (bijv tennis, voetbal) en wordt constant gedraaid, kan dit leiden tot een gescheurde spiervezels in de achterkant van de dij. Dit kan zich uiten als plotseling en ernstig pijn in de achterkant van de dij. Als er maar een paar spiervezels zijn gescheurd, kan de patiënt het been meestal nog redelijk goed bewegen, maar het kan ook zijn dat de patiënt moeite heeft met het voldoende bewegen van het been.
Naast de pijn is er ook bloeding, wat anders is dan een simpele blauwe plek omdat het ook roodachtig van kleur is en nogal vervaagde grenzen heeft. De bloedingen bevinden zich ook aan de achterkant van de dij en kunnen onder bepaalde omstandigheden opzwellen. In de meeste gevallen zijn er geen spiervezelscheuren in beide spiergroepen van de achterste dij.
Als de patiënt te veel interne rotatie van de knie heeft uitgevoerd, zijn er meestal gescheurde spiervezels in de semimembranosus en semitendinosus spieren, aangezien deze verantwoordelijk zijn voor de interne rotatie van de knie. Aan de andere kant, als het externe rotatie is te sterk, zoals snel kan gebeuren bij voetbal, er ontstaat bijvoorbeeld een gescheurde spiervezel van de femorale bicepsspier, aangezien deze verantwoordelijk is voor de uitwendige rotatie van de knie. Vaak kan de pijn en / of uitstulping worden gebruikt om heel precies te identificeren welke spiervezels in het achterste dijbeen zijn gescheurd. Als de kans op pijn groter is in het gebied van het binnenste, achterste dijbeen, worden de semimembraneuze en semitendinosus spieren aangetast. Als de patiënt pijn voelt in de buitenste, achterste dij, de biceps-femoris spier wordt meestal aangetast.
