Diagnose van een zwakke ader
Door de goede ontwikkeling van ultrageluid, ader functietesten, waarbij de aderen worden beoordeeld, bijvoorbeeld op congestie in de benen, worden nu nog maar zeer zelden gebruikt. Het belangrijkste onderzoek om een diagnose te stellen ader zwakte is de zogenaamde Doppler-echografie. Dit is een ultrageluid onderzoek dat het bloed stroom in de aderen.
Het kan worden gebruikt om aan te tonen of voldoende is bloed stroomt naar de hart- en hoeveel bloed er terug kan stromen door de veneuze kleppen. Verder is er de mogelijkheid om een flebografie uit te voeren. Dit is een Röntgenstraal onderzoek waarin de bloed schepen zichtbaar worden door een contrastmiddel. Sinds een Röntgenstraal gaat altijd gepaard met blootstelling aan straling, het wordt gebruikt als trombose van de been aderen moeten worden uitgesloten.
Behandeling van een zwakke ader
Er zijn verschillende mogelijkheden voor de therapie van ader zwakheid. Een arts moet beslissen welke vorm van therapie nodig is op basis van de ernst van de ziekte. Bij milde symptomen een therapie met steunkousen en lokale koude behandelingen zijn meestal voldoende.
Lymfedrainage wordt ook vaak gebruikt bij veneuze zwakte. Als het bloed zich al in kleinere aderen bevindt, kunnen deze therapeutisch worden afgesloten. Om dit te doen, wordt een vloeistof die giftig is voor het weefsel in de betreffende ader geïnjecteerd.
Dit beschadigt het weefsel en vormt een litteken dat de ader sluit. Als het ader zwakte meer uitgesproken is, moeten de grotere aderen mogelijk worden gescleroseerd. Dit moet voorkomen dat het bloed zich ophoopt in de benen en de normale doorbloeding herstellen.
Sclerotherapie kan worden gedaan door middel van lasertherapie of zogenaamde radiofrequentie-vernietiging. Een andere behandelingsoptie is een operatie, waarbij de zieke adersecties worden verwijderd. Dit kan ook een normale doorbloeding herstellen.
Een operatie wordt uitgevoerd bij ernstige symptomen, complicaties of om cosmetische redenen. Er zijn enkele homeopathische middelen die kunnen worden gebruikt bij chronische veneuze insufficiëntie, afhankelijk van het type en de ernst van de symptomen. Bijvoorbeeld, spataderen kan worden behandeld met Aesculus of Acidum hydrofluoricum.
Als de aangetaste aderen echter ontstoken raken, is de kans groter dat Melilotus officinalis wordt gebruikt. Bloem de Piedra kan ernstig helpen gezwollen benen en jeuk. In het algemeen is het erg belangrijk om bij langdurige, zeer uitgesproken klachten een arts te raadplegen.
Sommige huismiddeltjes kunnen helpen bij veneuze zwakte. Deze kunnen het strak omwikkelen van de benen, verbanden of steunkousen. Ze comprimeren de aderen die door de bloedophoping zijn verwijd en bevorderen zo het sluiten van de veneuze kleppen en de juiste doorbloeding.
Koud opstijgen van de voeten kan ook nuttig zijn. Bij koude temperaturen, het bloed schepen krimpt automatisch om minder warmte te verliezen. Dit mechanisme kan bijdragen aan een betere doorbloeding van de benen naar de hart-.
U kunt bijvoorbeeld een koude douche nemen of uw benen in koud water baden, beginnend bij uw voeten. Het is ook belangrijk om voor voldoende beweging te zorgen en langdurig staan of zitten te vermijden. Paardenkastanjes behoren tot de natuurlijke geneeskrachtige planten en kunnen nuttig zijn bij de behandeling van ader zwakte. Bij inname met voedsel veroorzaken de ingrediënten enkele veranderingen in het lichaam.
De aderen trekken bijvoorbeeld meer samen en houden meer spanning vast. Paardenkastanjes gaan de verwijding van de been aders. Bovendien is het vat verzegeld, waardoor er minder bloed terugstroomt in de benen en zich daar ophoopt.
Bij vermoeden van een zwakte van de aderen kunt u eerst uw huisarts raadplegen. De arts zal de ernst van de ziekte beoordelen en kijken of therapie nodig is. Zeker bij lichte klachten kan de therapie besteld worden door de huisarts. Als het ader zwakte ernstig is of als er chirurgische therapie nodig is, kan de huisarts de patiënt doorverwijzen naar een aderarts, fleboloog genaamd.
