Diagnose
De diagnose wordt meestal gesteld op basis van de typische kransvormige uitslag (exantheem) die zowel bij kinderen als volwassenen kan optreden. Bovendien kan het vermoeden worden bevestigd door onderzoek van de bloed in het laboratorium. Hier, bloedarmoede kan vaak worden gediagnosticeerd, aangezien het virus het bloed-vormende cellen.
specifiek antilichamen kan ook worden gedetecteerd. Bovendien kan het genetisch materiaal (DNA) van het virus worden gedetecteerd bloed, beenmerg of, bij zwangere vrouwen, van de vruchtwater. Dit is alleen in zeldzame gevallen nodig.
Hoe besmettelijk zijn geringde rubella?
Bij 60-70% van de volwassenen in Duitsland een eerdere infectie met rodehond kan worden gedetecteerd. Dit geeft al aan dat de ringel rodehond virus is zeer besmettelijk (hoge contactgevoeligheid). Het virus wordt voornamelijk overgedragen door druppel infectie, bijvoorbeeld door te niezen.
Omdat met name kleine kinderen worden getroffen, die in dit gebied doorgaans minder aandacht besteden aan hygiëne, wordt het virus snel van mens op mens overgedragen. Het grootste infectiegevaar komt van geïnfecteerde mensen nog voordat de symptomen van rodehond zijn verschenen, waardoor er vaak geen voorzorgsmaatregelen (zoals thuisblijven of geen handen schudden) worden genomen. Theoretisch kan infectie ook optreden door bloedcontact, maar dit is zeer onwaarschijnlijk.
Infectie van ongeboren kinderen kan optreden als de moeder ziek is. Het virus kan de grens van het placenta (placenta) tussen moederlijk en foetaal bloed (diaplacentale transmissie). Dit gebeurt bij ongeveer een derde van de zwangere en besmette vrouwen. Dieren (bijv. Muggen) kunnen niet met het ringwormvirus worden besmet en spelen daarom geen rol bij de overdracht van de ziekte. Het virus kan alleen bij mensen overleven.
Bijbehorende symptomen bij volwassenen
De symptomen van rubella bij volwassenen zijn nogal variabel, zoals bij kinderen. De typische symptomen van rubella-infectie beginnen meestal 4 dagen tot twee weken na de daadwerkelijke infectie. Hoewel veel volwassenen niet eens merken dat ze besmet zijn met het virus, klagen anderen over griep-achtige symptomen. Deze omvatten een gevoel van zwakte, vermoeidheid en uitputting, maar ook koorts, hoofdpijn, misselijkheid en diarree.
In sommige gevallen, gewrichtspijn komt naast deze symptomen voor. Deze komen vooral veel voor bij de kleine gewrichten van de handen en voeten en treft vooral jongere vrouwen. De gewrichtspijn duurt gewoonlijk slechts ongeveer één tot twee weken.
Maar zelden pijn langer dan twee maanden kan voorkomen. Bij bijna alle besmette personen, naast de hierboven beschreven symptomen, een zogenaamde bloedarmoede (bloedarmoede van de rode bloedcellen) optreedt. Dit blijft echter meestal onopgemerkt, aangezien het slechts tijdelijk is.
Bijvoorbeeld immuungecompromitteerde personen chronisch ziek of ouderen, kunnen ook persistent ontwikkelen bloedarmoede. In dit geval typische symptomen zoals vermoeidheid, bleekheid en haaruitval zal verschijnen. In zeldzame gevallen kunnen naast bloedarmoede ook andere bloedcellen dalen.
Deze omvatten het bloed bloedplaatjes, die verantwoordelijk zijn voor de bloedstolling, en de zogenaamde granulocyten, een soort immuuncellen. De beginfase van rubella wordt meestal gekenmerkt door dezelfde symptomen bij volwassenen als bij kinderen. Deze omvatten typische griep-achtige symptomen zoals koortsvermoeidheid vermoeidheid en hoofdpijn.
Volwassenen melden ook vaak ernstig gewrichtspijn in de vroege stadia van rubella-infectie. Terwijl kinderen gewoonlijk een huiduitslag nadien komt dit minder vaak voor bij volwassenen. Klassiek komt ook uitslag (exantheem) voor.
Meestal begint het exantheem met een rood worden van het gezicht, waarbij de neus- en mond, evenals het gebied direct rond de mond, niet rood worden (wangerytheem, klap exantheem). De uitslag verspreidt zich vervolgens naar de armen, benen en romp. In eerste instantie lijkt het een algemene roodheid met een kleine puistjes en vervaagt dan met de tijd, waardoor een typische gekrulde (ook kransachtige of netachtige) structuur zichtbaar wordt.
In veel gevallen gaat de uitslag gepaard met lichte jeuk. Al deze symptomen kunnen optreden, maar hoeven niet, aangezien de ziekte vaak zonder symptomen verloopt. Vooral bij volwassenen kunnen dezelfde symptomen meer uitgesproken zijn.
Bovendien komt gewrichtsontsteking veel vaker voor bij volwassenen, vooral bij vrouwen, dan bij kinderen, en is vooral geconcentreerd in de vingers, knieën en enkel gewrichten. Gezamenlijk pijn (artralgie) kan optreden bij een rubella-infectie, voornamelijk bij volwassen vrouwen, en in zeldzamere gevallen ook bij mannen en kinderen. Over het algemeen komt dit fenomeen veel voor bij 20-50% van de geïnfecteerde personen.
De pijn wordt veroorzaakt door een ontsteking van de gewrichten veroorzaakt door het ringwormvirus (parvovirus B19 artritis). Hier infecteert het virus het synoviale vloeistof. Als de eigen immuuncellen daar het virus aanvallen, leidt dat tot een ontstekingsreactie.
Artritis bij rubella treft meestal meerdere gewrichten (polyartritis) en komt voor aan dezelfde kant (dwz symmetrisch), bijvoorbeeld op de vinger gewrichten van zowel de rechter- als de linkerhand. Vooral de kleine gewrichten van de vingers en hand worden aangetast, evenals de kniegewrichten en de enkel gewrichten. Een specifieke therapie is hier meestal niet nodig, omdat de gewrichtsklachten meestal na 3-4 weken vanzelf stoppen.
Zelden kan de pijn blijvend blijven omdat, om nog onduidelijke redenen, virussen blijven in de synoviale vloeistof. Jeuk komt meestal niet voor in de context van rubella. Af en toe melden kinderen een lichte jeuk in het gebied van de uitslag.
Bij volwassenen wordt dit zelden gemeld, omdat de uitslag ook minder vaak voorkomt. Mocht jeuk optreden, dan kan het koelen van de huid of verzorging met vochtinbrengende crèmes vaak helpen. Deze maatregel voorkomt ook dat de huid later uitdroogt en heeft vaak een positief effect op de duur van de uitslag.
Alle artikelen in deze serie:
