Diagnose Patellapeesontsteking
De bepaling (diagnose) van ontsteking van de patellapees is meestal gebaseerd op het klinische beeld verkregen door de behandelende arts door middel van gedetailleerde vragen (anamnese) en klinisch fysiek onderzoek. De medische geschiedenis duidt vooral op een geleidelijk begin van symptomen pijn onder de knieschijf (infrapatellair) met herhaalde, ongewoon hoge spanning op de been extensoren, bijvoorbeeld als gevolg van een hervatting of hervatting van sportactiviteiten. Bijvoorbeeld, lopend en balsporten of atletische disciplines die plotselinge richtingsveranderingen of versnelling en vertraging met zich meebrengen, evenals sprongen enz.
kan ook veroorzaken ontsteking van de patellapees, evenals buitensporig stretching, bijvoorbeeld in de sportschool of door overmatig lopend opdrachten. Als het medische geschiedenis en fysiek onderzoek nog steeds een onduidelijk beeld vertonen, kan het vermoeden van patellapeesontsteking worden bevestigd door een ultrageluid onderzoek van het overeenkomstige gebied (echografie) of door middel van magnetische resonantiebeeldvorming van de knie (knie-MRI). Bovendien een bloed er wordt een monster genomen om de diagnose te voltooien.
Hierbij ligt de focus vooral op zogenaamde ontstekingsparameters zoals het aantal ontstekingscellen (leukocyten), maar ook het C-reactieve proteïne vormt een belangrijke diagnostische marker. De meest waarschijnlijke alternatieve ziekte die een soortgelijk ziektebeeld kan veroorzaken, is het zogenaamde patellapees syndroom, dat echter in tegenstelling tot ontsteking van de patellapees, is een pure slijtageziekte die zich voordoet zonder ontstekingsgebeurtenissen en waarbij het inbrengen van de patellapees ter hoogte van de patella als belangrijkste punt van pijn, terwijl ontsteking van de patellapees meestal een groter deel van de pees treft. Desalniettemin kan er ook een ontsteking van de patellapees ontstaan op de vloer van een patellaire punt syndroom.
Patellaire peesontsteking wordt meestal conservatief behandeld, maar kan in individuele gevallen, zoals bijzonder ernstige kuren, mislukken van conservatieve behandeling of een conservatief oncontroleerbare chronificatie, ook operatief worden behandeld. In het zeldzame geval van een gegronde verdenking op een infectieuze oorzaak van patellapeesontsteking, is conservatieve therapie voornamelijk gebaseerd op de toediening van een zogenaamd breedspectrumantibioticum, dat wil zeggen een antibacterieel geneesmiddel met een breed werkingsspectrum tegen een bijzonder groot aantal ziekteverwekkers. Als dit antibioticum niet effectief is, moet een meer gerichte antibioticatherapie worden gestart tegen de eerst te bepalen ziekteverwekker.
In het veel frequentere geval van de ontwikkeling van patellapeesontsteking door herhaalde overbelasting, is de belangrijkste therapeutische maatregel het onmiddellijk stoppen van de stressvolle activiteiten. Afhankelijk van de ernst van de ziekte en de snelheid van genezing, kan dit verbod weken tot maanden duren en moet het worden gevolgd door een langzame toename van stress. Het genezingsproces gaat meestal gepaard met fysiotherapie en wordt ondersteund door geschikte maatregelen zoals ontstekingsremmende verkoudheidstoepassingen en, indien nodig, eerst stretching oefeningen en vervolgens lichte spiertraining.
Vooral in de acute of vroege fase van de ziekte wordt door de behandelende arts standaard ontstekingsremmende medicatie voorgeschreven.De belangrijkste pijler van deze behandeling is de langdurige therapie met geneesmiddelen uit de klasse van de werkzame stoffen van de zogenaamde niet-steroïde antireumatische geneesmiddelen (NSAID's) zoals ibuprofen or diclofenac, die worden gekenmerkt door een ontstekingsremmend werkingsmechanisme naast een pijn-remmend effect. In ernstige gevallen, injectie van een ontstekingsremmend middel (cortisone/ glucocorticoïde) in het patellapeesgebied kan ook worden overwogen. In dit geval moet er speciaal op worden gelet dat de pees zelf niet wordt aangetast.
Als de aangedane knie een verhoogde mobiliteit van het gewricht heeft, of vooral van de knieschijf, kan een orthopedisch verband dat het gewricht stabiliteit en geleiding geeft aan de knieschijf soms het genezingsproces versnellen en de symptomen verlichten. Op dezelfde manier kan de patiënt het genezingsproces versnellen door te zorgen voor de patella pees en het onafhankelijk, maar niet overmatig koelen. In geval van nood, als conservatieve therapeutische maatregelen hebben gefaald of als andere factoren tegen conservatieve behandeling spreken, moet chirurgische therapie worden overwogen.
Hierbij wordt ernstig ontstoken peesweefsel verwijderd door artroscopie. Kinesiotapes kunnen een ontsteking van de patellapees helpen genezen door te bevorderen bloed bloedsomloop en ondersteuning van de spieren. Daarnaast leiden tapes ook tot pijnverlichting in de pees.
De tapes worden op de huid geplakt en leiden tot elastische spanning in de spieren. Ze zijn ademend en kunnen meerdere dagen worden gedragen, ook tijdens het sporten. Ze bevorderen zowel genezing als herhaling kunnen voorkomen.
Chirurgie voor patellapeesontsteking wordt als een laatste redmiddel beschouwd als alle conservatieve maatregelen niet tot genezing hebben geleid. Er zijn twee procedures, ten eerste knie endoscopie (artroscopie) en ten tweede open chirurgie. Bij beide procedures worden de aangetaste onderdelen verwijderd en de kniegewricht wordt gespoeld.
Daarnaast, calcium afzettingen die mogelijk tot de ontsteking hebben geleid, kunnen worden verwijderd en eventuele peesscheuren kunnen worden gehecht. Na de operatie is echter ook een korte rustfase nodig totdat de knie weer volledig veerkrachtig is. Bovendien brengt een operatie zijn eigen risico's met zich mee.
De patella pees is een zeer gespannen pees. De verwachte genezingstijd is afhankelijk van verschillende factoren, waaronder leeftijd en geschiktheid niveau. Voordat u met de volledige belasting begint, moet de ontsteking van de patella pees moet volledig worden genezen om chronische ontsteking te voorkomen.
In het geval van een acute ontsteking, de been moet eerst zoveel mogelijk worden gespaard en gekoeld, dwz gaan liggen en weinig gewicht op de knie leggen. Ontstekingsremmende en pijnstillende medicatie kan ook helpen. Als de pees niet meer zoveel pijn doet, kun je beginnen met kleine ladingen.
Kniebandages kunnen 3 tot 6 weken worden gedragen als ondersteuning. Deze bevorderen bloed bloedsomloop en dus leiden tot snellere genezing. krukken kan ook helpen.
Door middel van lichte oefeningen, eventueel met behulp van fysiotherapie, kan het herstel worden versneld. In het algemeen kan het echter tot 6 maanden duren voordat de genezing volledig is. Fysiotherapie kan helpen om het genezingsproces te versnellen en spierverlies tijdens de sportpauze te voorkomen.
De trainingsoefeningen zijn voornamelijk gericht op het versterken van de dij spier. Voorbeelden van dergelijke oefeningen zijn kniebuigingen en wall sitting. De fysiotherapeutische methode van dwarse wrijving kan bijvoorbeeld helpen bij het verlichten van pijn in de kniegewricht.
De spiergroepen worden behandeld massage. Echter voldoende stretching van de spieren en ligamenten van de bovenste en onderste been helpt ook om ontsteking van de patellapees te voorkomen. Door middel van oefeningen leer je ook je eigen lichaam beter waar te nemen. Zo kunnen onjuiste en overbelasting worden verminderd.
Alle artikelen in deze serie:
