Diagnose
Vanwege het karakteristieke uiterlijk wordt de diagnose van een basaalcelcarcinoom van het oor meestal klinisch gesteld. Een biopsie, dwz een klein weefselmonster van het getroffen gebied, wordt meestal genomen om de diagnose te bevestigen, dat vervolgens onder een microscoop wordt onderzocht. Fotodynamische therapie (PDT) is een andere diagnostische optie voor basalioom.
PDT kan worden gebruikt om de mate van groei van basaalcelcarcinoom in de diepte te bepalen. Voor dit doel wordt de aangetaste huid ingewreven met een speciale crème en vervolgens bestraald met houtlicht. De cellen van de patiënt, verrijkt met de werkzame stof van de crème, lichten dan zichtbaar op.
Complicaties
Onbehandeld groeit het basaalcelcarcinoom continu in de diepte en breedte van de huid. Dit kan leiden tot de vernietiging van kraakbeen en botweefsel en van huidgebieden. In het ergste geval kan dit leiden tot ernstige misvorming van het gezicht of de vernietiging van vitale structuren in de hoofd en nek gebied zoals zenuwen en schepen.
Om deze reden moeten basaliomen altijd worden behandeld, zelfs als ze niet metastaseren. Een basaalcelcarcinoom heeft een lage metastasering en kan daarom naburig weefsel infiltreren en vernietigen. Dit maakt een therapie van het basaalcelcarcinoom noodzakelijk.
Afhankelijk van het type, de grootte en de omvang van het basaalcelcarcinoom van het oor, evenals van de leeftijd en toestand van volksgezondheid van de getroffen persoon zijn er verschillende therapiemogelijkheden. Vanwege de genezende mogelijkheden is chirurgie de gouden standaard. In de meeste gevallen kan een basaalcelcarcinoom snel en gemakkelijk worden verwijderd plaatselijke verdoving door een dermatoloog.
Als er recidieven zijn, het basaalcelcarcinoom groter is dan 5 mm of in de diepte groeit, wordt de operatie meestal in 2 stappen uitgevoerd. Eerst wordt het basaalcelcarcinoom verwijderd met een zekere veiligheidsmarge, daarna worden de randen van het preparaat onderzocht op verdachte tumorcellen. Als er meer tumorcellen zijn, geeft dit aan dat het basaalcelcarcinoom niet volledig is verwijderd, waardoor een tweede operatie noodzakelijk is.
In dit geval wordt verder gezond weefsel rond het oorspronkelijke basaalcelcarcinoom verwijderd en opnieuw onderzocht. In de meeste gevallen kan dit recidieven, dwz herhaalde basaliomen, voorkomen. Een andere vorm van therapie voor een basaalcelcarcinoom is radiotherapie.
Bij deze methode wordt het aangetaste huidgebied bestraald met röntgenstraling of protonenstraling. Dit type therapie heeft vooral de voorkeur voor mensen van hoge leeftijd of een slechte algemene voorwaarde voor wie een operatie te riskant zou zijn; voor recidieven of basaliomen die moeilijk toegankelijk zijn voor een operatie. Dit betreft vooral basaliomen van de oogleden.
radiotherapie heeft ook de voorkeur boven chirurgie om cosmetische redenen in het geval van basaliomen van het gezicht. Mogelijke bijwerkingen van radiotherapie misschien een zonnebrand-achtige uitslag op het behandelde gebied, die goed kan worden behandeld met speciale crèmes. Alternatieven voor bestralingstherapie kunnen ook kyrotherapie (glazuur) of zijn fotodynamische therapie, waarin speciale lichtgevoelige middelen in de huid worden geïnjecteerd en ziek tumorweefsel vernietigen onder sterke lichtbestraling terwijl het omliggende gezonde weefsel wordt ontzien.
Bij kyrotherapie wordt het basaalcelcarcinoom van het oor bevroren door middel van vloeibare stikstof. Het nadeel van deze methode is echter het later optreden van huidveranderingen die moeilijk te onderscheiden zijn van een recidief van basaalcelcarcinoom. Een andere, recentere mogelijkheid om een basaalcelcarcinoom te behandelen is de oppervlakkige behandeling met Imiquimod.
Imiquimod is een werkzame stof die door middel van een lokale ontstekingsreactie de celdood van zieke tumorcellen veroorzaakt en anderzijds de immuunsysteem, wat helpt om de tumorcellen af te stoten. Aangetaste huidgebieden moeten vijf keer per week gedurende in totaal 6 weken met Immiquimod crème worden ingewreven en behandeld. De behandelde huid zal dan rood worden en korsten vormen, wat het begin van een genezingsproces aangeeft.
In 80% van de gevallen zou de huid na 2-3 maanden genezen zijn zonder littekens of herhaling. Aangezien deze methode nog erg nieuw is en resultaten op lange termijn ontbreken, kunnen herhaling na vele jaren niet met zekerheid worden uitgesloten. In de tussentijd echter therapie met Imiquimod is al goedgekeurd voor kleine oppervlakkige basaalcelcarcinomen in het gezicht en vormt dus een goed alternatief voor chirurgie.
Een ander alternatief bij de behandeling van een basaalcelcarcinoom is lokaal chemotherapie met 5-fluorouracil in de vorm van een crème. Ook hier dient de crème 4-6 weken te worden gebruikt. Het gebruik van Vismodegib wordt aanbevolen voor patiënten met agressief groeiende basaalcelcarcinomen, voor wie chirurgie noch bestraling een optie is. De voordelen van deze therapie worden momenteel echter nog besproken.
