De diagnose van de ziekte van Hurler wordt geassocieerd met een enorme psychologische en fysieke belasting, niet alleen voor de getroffen persoon, maar ook voor de ouders, omdat de ziekte niet alleen een uiterst complexe, maar ook ernstige symptomatologie heeft. Volgens de huidige stand van de geneeskunde kan de ziekte van Hurler niet worden genezen. Patiënten moeten worden behandeld beenmerg of hematopoietisch stamceltransplantatie (BMT) en enzymvervanging therapie in de kindertijd of vroeg jeugd Dit is de enige manier om de puberteit te doorstaan.
Wat is de ziekte van Hurler?
Van de lysosomale stapelingsziekte mucopolysaccharidose type I (MPS I), definieert de ziekte van Hurler het meest ernstige beloop. De kinderarts Gertrud Hurler beschreef voor het eerst het beloop van deze zeldzame lysosomale stapelingsziekte met skeletafwijkingen en vertraagde motorische en intellectuele ontwikkeling. De naam is afgeleid van haar naam. Momenteel wordt er steeds meer onderscheid gemaakt tussen MPS I inclusief betrokkenheid van de centrale zenuwstelsel (CNS) en MPS I zonder tussenkomst. Bij de ziekte van Hurler is het CZS echter altijd betrokken. Gelukkig komt deze ziekte zeer zelden voor. De schatting is ongeveer 1 op 145,000 geboorten. De ziekte van Hurler komt echter het vaakst voor bij 1: 100,000.
Oorzaken
De ziekte van Hurler, ook wel het Hurler-Pfaunder-syndroom genoemd, wordt veroorzaakt door mutaties in de IDUA gen die een defect of volledig verlies van activiteit van het enzym alfa-L-iduronidase veroorzaken. Als gevolg hiervan hopen glycosaminoglycanen (GAG) zich op en wordt het cellulaire metabolisme verstoord. Minoglycanen kunnen door het enzymdefect niet meer in voldoende mate worden gekliefd en afgebroken. In plaats daarvan worden ze opgeslagen in de lysosomen van de lichaamscellen. Met name dermatansulfaat en heparaansulfaat hopen zich op. Dit schaadt de celfunctie ernstig, met als gevolg de symptomen die leiden tegen de ziekte van Hurler.
Symptomen, klachten en tekenen
De symptomatologie, het klachtenpatroon, is zeer uitgebreid en manifesteert zich meestal in de kindertijd. Korte gestalte en terugkerende otitis, evenals obstructieve en beperkende ademhalingssymptomen, vaak geassocieerd met longinfecties, karakteriseren het klinische beeld. Navelstreng en liesbreuken, waarvan sommige terugkeren, unilaterale of bilaterale heupdysplasieën, evenals gibbus (spitse bult van de wervelkolom) en verschillende contracties of gewrichtsstijfheid maken ook deel uit van het klinische beeld. Compressie van de spinal cord in de bovenste cervicale wervelkolom (C-wervelkolom) bij de craniocervicale overgang is ook een veel voorkomend symptoom. Carpaal tunnel syndroom, vaak bilateraal, komt vaak voor in jeugd De ogen ontwikkelen vaak een troebeling van het hoornvlies in het derde levensjaar, het gehoor ontwikkelt steeds meer een gehoorstoornis en de tong vergroot (macroglossie). In aanvulling op, slaap apneu en mentaal vertraging Kan ontwikkelen. De hoofd is relatief groot en de lippen worden niet zelden verwijd. Organomegalie (abnormale vergroting van organen) evenals hernia's en hirsutisme (toegenomen androgeenafhankelijk haar) kunnen ook ontstaan. cardiomyopathie met valvulaire disfunctie wordt ook vaak waargenomen. Een typisch uiterlijk wordt gezien bij getroffen patiënten. Deze omvatten een korte nek, een vergroot tong, en een diepe neusbrug. De groei is meestal normaal tot het derde levensjaar. Er kunnen echter ontwikkelingsachterstanden optreden tussen de 12e en 24e levensmaand. Hydrocephalus kan ook voorkomen in het 2e levensjaar. De groei eindigt vaak op een hoogte van 1.20 meter. Het looppatroon is ook erg karakteristiek vanwege de verkeerde posities. Niet alleen de reeds genoemde vergroting van de tong, maar ook een vernauwing van de luchtwegen en de verminderde elasticiteit van de long weefsel zijn verantwoordelijk voor beperkt ademhaling Vertroebeling van het hoornvlies kan het gezichtsvermogen in de loop van de tijd geleidelijk verminderen.
Diagnose en ziekteprogressie
De diagnose van de ziekte van Hurler kan worden gesteld met een [[bloed test |]bloed Test om de enzymactiviteit van alfa-L-iduronidase te bepalen. Prenatale diagnose is ook enzymatisch en moleculair mogelijk. Het ziektebeeld kan worden onderverdeeld in drie cursussen omdat verschillende mutaties ten grondslag liggen aan het enzymdefect. De drie cursussen zijn:
- De ziekte van Hurler in ernstige expressie
- De ziekte van Hurler / Sheie (M. Hurler / Sheie) in een matig ernstige vorm.
- De ziekte van Scheie (M. Sheie) in milde vorm
Complicaties
De ziekte van Hurler veroorzaakt in de regel een aantal verschillende klachten en complicaties. De symptomen van deze ziekte beperken het dagelijks leven van de getroffen persoon extreem, zodat hij in de meeste gevallen ook afhankelijk is van de hulp van andere mensen of van de hulp van ouders en verzorgers. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon en de ouders is ook aanzienlijk verminderd en beperkt. In de regel lijden de patiënten aan ernstig uitgesproken korte gestalte en luchtwegklachten. Deze kunnen verder leiden ademnood en, in het ergste geval, de dood van de patiënt. De gewrichten zijn ook stijf en kunnen meestal niet gemakkelijk worden verplaatst. Dit resulteert in bewegingsbeperkingen en een ernstige vertraging in de ontwikkeling van het kind. In de meeste gevallen zijn er ook problemen met het gezichtsvermogen en het gehoor van de patiënt, zodat in het ergste geval de ziekte van Hurler volledige blindheid of gehoorverlies. Bovendien leidt deze ziekte er ook toe vertraging, zodat de patiënten afhankelijk zijn van speciale ondersteuning. Helaas is de ziekte zelf niet te genezen, waardoor slechts enkele symptomen beperkt kunnen worden. In veel gevallen hebben de ouders en familieleden ook psychologische behandeling nodig.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij de ziekte van Hurler vertonen kinderen al duidelijke symptomen van de ziekte. Ze hebben onmiddellijk medische hulp nodig nadat ze de eerste onregelmatigheden hebben opgemerkt, aangezien de symptomen zeer schadelijk zijn voor de kwaliteit van leven van de patiënt. Bij ademhalingsproblemen, frequente infecties of korte gestalteis een bezoek aan de dokter aan te raden. Als tijdens de nachtrust een onderbreking van de ademhalingsfunctie wordt opgemerkt, moet dit met een arts worden besproken. Als er complicaties zijn met mobiliteit, is er ook reden tot bezorgdheid. Gewrichtsstijfheid, onregelmatigheden in bewegingspatronen en problemen met voortbeweging moeten aan een arts worden voorgelegd. Visuele afwijkingen of misvormingen van het skelet zijn tekenen van a volksgezondheid wanorde. Als de functionaliteit van de hand beperkt is of als er een vertroebeling van het hoornvlies is, is een arts nodig. Verminderde ontwikkeling van mentale vaardigheden, leren handicaps of ontwikkelingsstoornissen van spraak moeten door een arts worden opgehelderd. Algemene groeistoornissen, hydrocephalus, een vergrote tong of een diepe neuswortel zijn kenmerkend voor de ziekte van Hurler en moeten zo snel mogelijk aan een arts worden voorgelegd. Normaal gesproken zijn de aandoeningen duidelijk zichtbaar vanaf het tweede levensjaar. Een beperking van het gehoor of het gezichtsvermogen zijn verdere aanwijzingen voor een huidige aandoening en moeten medisch worden onderzocht.
Behandeling en therapie
In ieder geval moet de behandeling worden uitgevoerd door een multidisciplinair team van artsen en therapeuten. Als het central zenuwstelsel is aangetast, behandeling in de vorm van een beenmerg of hematopoietisch stamceltransplantatie (BMT) wordt zo vroeg mogelijk aangegeven. Dit moet bij jonge kinderen op de leeftijd van 2.5 jaar worden uitgevoerd. Het transplantaat bevat bloed cellen die het enzym alfa-L-iduronidase produceren. In ruil daarvoor geven deze cellen een deel van het gevormde en intacte enzym af aan de omgeving. Dit wordt vervolgens door andere lichaamscellen opgenomen en naar de lysosomen getransporteerd. De opgeslagen glycosaminoglycanen kunnen nu weer worden afgebroken. Enkel en alleen transplantatie kan een positief effect hebben op de cognitieve ontwikkeling en dus ook op de levensverwachting. Daarnaast een enzymvervanger therapie wordt achteraf uitgevoerd. Het defecte enzym wordt vervangen door een biotechnologisch geproduceerde vorm van het menselijke enzym. Nu kan de pathologische opslag van glycosaminoglycanen weer worden afgebroken. Vanwege een bloed-hersenen barrière bereikt de enzymvervanging de centrale niet zenuwstelsel Als gevolg hiervan is deze vorm van therapie kan geen invloed uitoefenen op cognitieve en motorische symptomen. Alleen volgens de huidige status stamceltransplantatie kan dit doen. In aanloop naar transplantatie, de generaal van de patiënt voorwaarde kan worden gestabiliseerd of verbeterd met enzymvervangingstherapie. Het kan ook het transplantatie en verlicht de symptomen. KMT kan de ziekte van Hurler niet genezen. Vanuit een puur prognostisch standpunt kunnen patiënten die een dergelijke therapie ondergaan, de vroege volwassenheid bereiken voordat ze sterven als gevolg van cardiovasculaire en respiratoire complicaties.
Vooruitzicht en prognose
De ziekte is een enorme psychologische en fysieke belasting, niet alleen voor de getroffen personen zelf, maar bovendien voor de ouders, omdat de ziekte van Hurler niet alleen een complexe maar ook zeer ernstige symptomatologie vertoont. Volgens de huidige kennis is de ziekte niet te genezen. Patiënten moeten in de vroege kinderjaren worden behandeld met een special beenmerg or stamceltransplantatie, evenals enzymvervangingstherapie. Dit is de enige manier om het leven na de puberteit te verlengen. In de meeste gevallen veroorzaakt de ziekte veel verschillende symptomen en complicaties. De effecten van de ziekte beperken het leven van patiënten aanzienlijk, waardoor ze vaak afhankelijk zijn van de hulp van zorgverleners of familie. Bovendien is de kwaliteit van leven van de getroffenen en hun familie aanzienlijk verminderd en beperkt. Patiënten hebben vaak een zeer uitgesproken kleine gestalte en hebben ernstige ademhalingsproblemen. Deze vaak leiden ademnood en, in extreme gevallen, de dood van de getroffen persoon. tevens de gewrichten zijn vaak stijf en moeilijk te verplaatsen zonder pijn Dit leidt tot bewegingsbeperkingen en ernstige ontwikkelingsachterstanden bij de getroffen kinderen. Ook komen er vaak klachten voor in het gehoor en zicht van de patiënten, waardoor ze zelfs volledig blind kunnen worden en door de ziekte hun gehoor kunnen verliezen.
het voorkomen
De ziekte van Hurler is een aangeboren genetisch defect. Hierdoor kan geen preventieve behandeling worden gegeven. Echter met betrekking tot gentechnologie, de toekomst moet positief worden bekeken.
Follow-up
De ziekte van Hurler is gebaseerd op een genetisch defect en verloopt in de meeste gevallen ernstig. Getroffen personen kunnen zelf slechts in zeer beperkte mate bijdragen aan de behandeling. Aan het begin van de ziekte, zelfhulp maatregelen zijn meestal beperkt tot het gebruik van psychotherapeutische aanbiedingen die het voor patiënten gemakkelijker kunnen maken om de ziekte te accepteren. Zelfhulpgroepen, waarin een uitwisseling met andere patiënten plaatsvindt, helpen vaak om nieuwe perspectieven op het leven te ontdekken en het dagelijks leven met deze ernstige ziekte onder de knie te krijgen. Door de leefomgeving geschikt in te richten voor gehandicapten, krijgen getroffenen meer bewegingsvrijheid. Conversatie- en gedragstherapieën ondersteunen vaak de psychologische confrontatie van de patiënt met de ziekte. In het vergevorderde stadium van de ziekte moet vaak hulp van opgeleid verplegend personeel worden ingezet. Evenzo kan de steun van familieleden en vrienden natuurlijk een positieve invloed hebben op de levensstijl van de getroffen persoon. Matige lichaamsbeweging, vermijd psychologische spanning, en een special dieet helpen ook om de situatie te verbeteren. Een symptoomdagboek kan helpen om ongebruikelijke symptomen en klachten in een vroeg stadium te signaleren om levensbedreigende complicaties te voorkomen. Constante communicatie met de behandelende arts is essentieel. In het laatste stadium van ziekteprogressie, opluchting maatregelen zijn beperkt tot de administratie of pijn-verlichtende medicijnen die moeten worden ingenomen zoals voorgeschreven door een arts.
Wat u zelf kunt doen
De ziekte van Hurler verloopt doorgaans ernstig en kan door de getroffenen zelf slechts in beperkte mate worden behandeld. De belangrijkste zelfhulpmaatregel richt zich dan ook op het gebruik van psychotherapeutica maatregelen Praten met een therapeut enerzijds en het bijwonen van een zelfhulpgroep anderzijds biedt patiënten kansen om de ziekte te accepteren. Bovendien kan in gesprek met andere patiënten een nieuwe kijk op het leven worden ontwikkeld. Bovendien moeten er maatregelen worden genomen om het leven met de ziekte in het dagelijks leven gemakkelijker te maken. Dit kan de installatie van een gehandicapte toegankelijke voorziening zijn, maar ook gedrags- en praten therapieën. Personen met de gevorderde ziekte van Hurler hebben zorg nodig van een professional. Vrienden en familieleden kunnen in deze periode een belangrijke bron van steun zijn. De arts zal ook maatregelen aanbevelen, zoals een verandering in dieet, oefenen en vermijden spanning Door dit te doen en een klachtendagboek bij te houden is het mogelijk om ondanks de ziekte een relatief symptoomvrij leven te leiden. Voorwaarde hiervoor is dat alle symptomen en ongebruikelijke klachten bij de arts worden gemeld. Anders kunnen levensbedreigende complicaties optreden die verdere behandelingsmaatregelen vereisen. In de laatste stadia van de ziekte zijn zelfhulpmaatregelen gericht op het nemen pijn-verlichtende medicijnen zoals voorgeschreven door de behandelende artsen.
