De diagnose
De eerste stap bij diagnostiek is het vragen van symptomen en een nauwkeurige analyse van pijn aanvallen. Er wordt ook een neurologisch onderzoek uitgevoerd. Hier de functies, reacties en gevoeligheid van het gezicht zenuwen or gezichtsspieren worden getest.
Een aanraking van bepaalde triggerzones in het gezicht of druk op de uitgangspunten van de zenuwtakken van de trigeminuszenuw kan een ernstige veroorzaken pijn aanval. Met de kennis daarover moet zorgvuldig worden omgegaan - ook bij diagnostiek. Bovendien kan magnetische resonantiebeeldvorming (MRI) worden gebruikt om compressie van de zenuw door een vat te detecteren. In sommige gevallen is de prestatie van een zenuw ultrageluid kan handig zijn.
De behandeling
A zenuwontsteking in het gezicht wordt anders behandeld, afhankelijk van de oorzaak, ernst, individuele factoren en onderliggende ziekte. De basis van de behandeling is dat mogelijke veroorzakende stoffen, zoals alcohol, worden vermeden. Daarnaast moeten onderliggende ziekten en aandoeningen worden verholpen.
dienovereenkomstig suikerziekte mellitus moet correct worden aangepast. Als er een vitamine- of mineralentekort is, moeten deze worden vervangen. Als een virus causaal verantwoordelijk is, worden virustatica gebruikt.
Met een bacteriële infectie antibiotica kan effectief zijn. In aanvulling op, pijn- en ontstekingsremmende medicijnen kunnen nodig zijn. Meestal wordt eerst een conservatieve behandeling geprobeerd.
Hiervoor zijn verschillende medicijnen beschikbaar die gebruikt kunnen worden. In eerste instantie wordt een monotherapie geprobeerd. Dit betekent dat er maar één medicijn wordt gebruikt.
Als deze aanpak niet lukt, worden verschillende medicijnen met elkaar gecombineerd. De dosis wordt gekozen en verhoogd totdat de patiënt zo pijnvrij mogelijk is - terwijl ervoor wordt gezorgd dat de bijwerkingen draaglijk blijven. Vaak is medische gevoeligheid vereist om de dosis correct aan te passen.
Als de patiënt 4-6 weken geen pijn heeft, kan de dosis geleidelijk worden verlaagd. Als de mogelijkheden van conservatieve behandeling zijn uitgeput, kunnen bepaalde chirurgische ingrepen aangewezen zijn. Er zijn verschillende chirurgische methoden die effectief kunnen zijn.
Deze methoden zijn grofweg onderverdeeld in microvasculaire decompressie (Jannetta-operatie), transcutane therapieën en radiochirurgische behandelingen. De keuze van de operatiemethode hangt af van het algemene operatierisico en de individuele omstandigheden. Naast medicamenteuze therapie en soms postoperatief, acupunctuur, fysiotherapie, ergotherapie en logopedie kan ondersteunend zijn.
In sommige gevallen vinden patiënten het gebruik van een TENS-apparaat nuttig. Met behulp van elektriciteit worden bepaalde zenuwtakken gestimuleerd en gestimuleerd. De medicijnen die kunnen helpen bij een zenuwontsteking in het gezicht worden voortdurend verder ontwikkeld.
Voor trigeminus zenuwpijn, carbamazepine is vaak het voorkeursgeneesmiddel. oxacarbazepine kan ook worden gebruikt. Bij acute therapie, fenytoïne wordt vaak intraveneus toegediend. Als alternatief wordt soms pimozide gebruikt.
Voorts fenytoïnebaclofen, lamotrigine en gabapentine kan ook worden gebruikt voor langdurige therapie. Als trigeminal zenuwpijn komt voor in de context van multiple sclerose, kan misoprostol raadzaam zijn voor therapie. Glossopharyngeal zenuwpijn acuut wordt behandeld met een medicijn dat een verdovend effect heeft, zoals een Xylocaine spray of 1% novocaïne.
De langdurige medicamenteuze behandeling is vergelijkbaar met die voor trigeminusneuralgie. Atypische aangezichtspijn wordt vaak behandeld met een tricyclische stof antidepressivumgewoonlijk amitriptyline. In deze gevallen, amitriptyline wordt niet gebruikt vanwege Depressie, maar vanwege de pijnremmende werking.
Als alternatief kunnen vergelijkbare actieve ingrediënten worden gebruikt om te behandelen trigeminusneuralgie. In sommige gevallen kunnen huismiddeltjes een ondersteunende werking hebben. Sommige auteurs bevelen hiervoor kamferolie aan.
Men moet 50 gram kamferolie laten samen met 15 geschild en geplet knoflook kruidnagel gedurende 8 dagen op kamertemperatuur. Daarna moet het worden gespannen en geperst. Daarna kan de vloeistof worden gebruikt om de pijnlijke plekken op het gezicht te wrijven.
Sommige mensen gebruiken ook Sint-janskruid olie - zowel voor lokale toepassing als in de vorm van thee voor intern gebruik. Het is belangrijk om uzelf te informeren over mogelijke bijwerkingen van Sint-janskruid olie. Een individueel oliemengsel van kruidnagel, basilicum, eucalyptus en olijfolie kan ook helpen.
Een ander alternatief is om een linnen zakje met hooibloemen of een kersenpitkussen te vullen en op te warmen. Vervolgens kan de linnen zak op de pijnlijke plek worden gelegd. De temperatuur mag niet te hoog zijn en brandwonden moeten worden vermeden.
Lavendel tassen kunnen ook een rustgevend effect hebben. Homeopathische middelen kunnen in combinatie met andere maatregelen een ondersteunende werking hebben. De keuze van remedies hangt af van de symptomen en individuele factoren.
Bovendien, in het geval van een ontsteking van de zenuwen in het gezicht kan het worden geselecteerd afhankelijk van de exacte locatie, oorzaak en kenmerken van de pijn. Bijvoorbeeld China rubra C15, Cinnabaris C15, spigelia C4, Mezereum C7, Hypericum C9 of C15, Chamomilla C15, Magnesia phosphorica of Arsenicum album C4 worden gebruikt. Een homeopathische behandeling moet indien mogelijk met een arts worden besproken.
In het geval van zeer acute ontstekingsprocessen kan warmtebehandeling gecontra-indiceerd zijn, omdat dit de symptomen kan verergeren. Anders kan warmte vaak een rustgevend effect hebben. Er zijn verschillende aanbevelingen in het kader van bepaalde huismiddeltjes voor zenuwontsteking van het gezicht.
Kou kan een trigger zijn en pijnaanvallen veroorzaken en moet daarom worden vermeden. De kou veroorzaakt de schepen samentrekken en kan een negatief effect hebben op de zenuwtakken. Daarnaast kan er een soort rebound-fenomeen optreden na blootstelling aan kou.
Dit betekent dat de pijn en het ongemak nog intenser kunnen worden. Daarom moet een sterke koude invloed op de gezichtshuid en tocht indien mogelijk worden vermeden. Het wordt aanbevolen om de gezichtshuid te beschermen met crèmes en zalven die geitenboter of hoge doses vitamine E bevatten.
Alle artikelen in deze serie:
