Definitie
Bursitis subachillae is de medische term voor de ontsteking van een slijmbeurs onder de achillespees (subachillae). De met vloeistof gevulde slijmbeurs dient om wrijving en drukkrachten te verminderen pezen, botten en gewrichten Als gevolg van een constante verkeerde belasting kan een ontsteking optreden, die zowel acuut als chronisch kan zijn.
De oorzaken
De oorzaken zijn legio. Naast langdurige onjuiste of overmatige belasting, het dragen van de verkeerde schoenen (schoenen die te strak zitten in de buurt van de achillespees en de hiel), onjuiste posities in het gebied van de voet en de enkel gewricht (bijv holle voet, platvoet, spreidvoet, enz.) evenals te snel verhoogde trainingsvolumes leiden tot subachillair bursitis bij atleten.
Ook het optreden van een zogenaamd hielspoor wordt tot de oorzaken gerekend. Dit is een uitsteekselachtig, meestal puntig botuitsteeksel in het gebied van de hiel of hielbeen De gevolgen zijn constante irritatie en verhoogde druk in dit gebied. In zeldzame gevallen kan bacteriële ontsteking ook leiden tot het klinische beeld.
De bijbehorende symptomen
Het belangrijkste symptoom van de ziekte is pijn in rust en onder stress. Tegelijkertijd leidt een verhoogde vochtvorming tot zwelling, roodheid en opwarming, evenals tot verdikking van de aangedane pees. Bovendien zijn bewegingsbeperkingen in het enkel gewricht en voet zijn mogelijk.
De diagnose
De diagnose wordt gesteld, naast de gedetailleerde fysiek onderzoek door de behandelende arts, door middel van een ultrageluid examen. Hierdoor kan de omvang van de ontsteking en eventuele bestaande schade aan de achillespees om heel goed afgebeeld te worden. Om de positie en vorm van een bestaand hielspoor nauwkeurig te kunnen beoordelen, heeft een Röntgenstraal van de voet wordt genomen in twee verschillende visuele vlakken. In sommige gevallen is ook een MRI (Magnetic Resonance Imaging) nodig voor een nauwkeurige diagnose.
De behandeling
De tijd tot volledig herstel hangt af van hoe ver de ontsteking is en of daardoor andere structuren worden aangetast. Tegelijkertijd varieert de hersteltijd afhankelijk van de keuze van de therapie (conservatief of chirurgisch). Onder normale omstandigheden treedt na een paar weken een significante verbetering van de symptomen op als de oorzaken van de ziekte zijn vastgesteld en dienovereenkomstig zijn behandeld.
Als dit niet het geval is, kan de ontsteking ook chronisch worden, wat dan alleen operatief verholpen kan worden. In principe is de ziekte relatief eenvoudig en volledig te behandelen als deze vroeg genoeg wordt ontdekt. Als preventieve maatregel moet erop worden gelet om te versterken pezen en spieren goed en om permanente druk op de genoemde structuren te vermijden.
