Craniosacraal therapie: behandeling, effecten en risico's

Cranio-sacrale therapieof craniale sacrale therapie, is een van de alternatieve medische therapieën. Het is een handmatige behandeling waarbij handbewegingen voornamelijk worden uitgevoerd in het gebied van de nek, schedel, heiligbeenruggengraat, voeten of bekken.

Wat is craniosacrale therapie?

Het is een handmatige behandeling waarbij handbewegingen voornamelijk op de nek, schedel, heiligbeenruggengraat, voeten of bekken. Cranio-sacrale therapie ontstaan ​​uit craniosacraal osteopathie, wiens oprichter de Amerikaanse arts William Garner Sutherland was. Sutherland geloofde dat de botten van de schedel van de volwassen mensen is niet star maar mobiel. Hij voerde veel eigen experimenten uit, maar ook experimenten op derden en was in staat de zogenaamde craniosacrale puls - minimale ritmische bewegingen - op het menselijk skelet te voelen. Hij ontdekte ook dat de bewegingen van de heiligbeen waren er synchroon mee. De uitdrukking van vandaag kan worden herleid tot de osteopaat John E. Upledger, die een boek publiceerde met de titel "Craniosacraal therapie”In 1983. Upledger observeerde de ritmische beweging van de hersenen spinal cord (dura mater spinalis) tijdens spinale chirurgie, waardoor hij Sutherlands leer verder kon ontwikkelen. Upledger ontwierp een concept bestaande uit tien individuele treden, die hij combineerde met alternatief psychotherapie​ Hij noemde dit concept "Somato Emotional Release". Het cranio-sacrale systeem omhult de spinal cord en hersenen en is samengesteld uit de cerebrospinale vloeistof, de drie hersenvliezen, de schedel botten, en de wervelkolom. Dit systeem biedt de "interne omgeving" voor de groei en functie van de hersenen en spinal cord, respectievelijk. De verbindende schakel tussen de perifere delen van het lichaam en het cranio-sacrale systeem is de bindweefsel​ Daarom, als er een verhoogde spanning is in een van de systemen, wordt deze overgedragen via de bindweefsel naar de andere systemen en beïnvloedt hun functies. De spanning vermindert zowel de energiestroom als de circulatie of lichaamssappen. Met de hulp van cranio-sacrale therapiekan de spanning in het cranio-sacrale systeem worden gebalanceerd en kan zelfregulatie worden bevorderd. Bij dit proces bestaat cranio-sacrale therapie uit de volgende basiselementen:

  • Energetische technieken
  • Structureel werk aan het bindweefsel
  • Taal als uitdrukkingsmiddel en communicatiemiddel
  • Het organisme en zijn expressiemogelijkheden
  • De somato-emotionele ontspanning

In de afgelopen twintig jaar heeft de cranio-sacrale therapie een opleving doorgemaakt, aangezien zeer veel fysiotherapeuten, masseurs of alternatieve behandelaars interesse toonden in deze vorm van therapie.

Functie, effect en doelen

Het craniale heiligbeen therapie is een zeer zachte maar effectieve methode om het lichaam te bevrijden van blokkades of pijn​ Deze vorm van behandeling is dus een soort verband tussen alternatieve en conventionele geneeskunde. Het cerebrospinale vocht dat zowel in de wervelkolom als in de schedel circuleert, wordt als indicator gebruikt. De therapeut kan de ritmische intrinsieke beweging voelen en zo blokkades loslaten. Cranio-sacraal therapie wordt uitgevoerd op een behandeltafel op basis van de aanname dat er sprake is van een verstoring van het cranio-sacraal systeem. Dit systeem omvat het heiligbeen, de wervelkolom, hersenvliezen, schedel bottenen hersenvocht. De cerebrospinale vloeistof stroomt rond het ruggenmerg en de hersenen in de zogenaamde cerebrospinale vloeistofruimtes. Daarbij gaat 6 tot 14 keer per minuut een golf van de schedel naar het heiligbeen, de zogenaamde CranioSacral Pulse. Aanhangers van deze vorm van therapie geloven dat deze energiestroom de mobiliteit of orde van het schedelskelet aangeeft. Als de cerebrospinale vloeistofstroom verandert, treedt een breed scala aan symptomen of ziekten op. Zowel acute als chronische klachten worden behandeld, zoals rug- en bekkenklachten, migraine, klachten in de nek, pijn door ongevallen, leren en concentratie aandoeningen bij kinderen, problemen op het gebied van KNO, psychische problemen of geboortetrauma's. Het belangrijkste doel van de therapeut is om de vegetatieve flexibiliteit van de patiënt te bevorderen. Deze term verwijst naar het vermogen van het autonome zenuwstelsel om beter op te reageren stressfactorenDe autonome zenuwstelsel behoudt uiterst belangrijke functies, met als belangrijkste componenten het parasympathische en sympathische zenuwstelsel. De sympathieke zenuwstelsel stimuleert de circulatie, Terwijl de parasympathische zenuwstelsel is verantwoordelijk voor ontspanning​ Dus als het sympathische zenuwstelsel wordt overprikkeld, spanning symptomen zoals verhoogde pols tarief, hoge bloeddruk or problemen met de spijsvertering optreden. Om deze staat van spanning te neutraliseren, de parasympathische zenuwstelsel wordt geactiveerd tijdens cranio-sacrale therapie zodat de patiënt weer kan ontspannen. Bovendien geeft cranio-sacrale therapie inzicht in de heelheid van de mens. Dit kan het zelfbewustzijn bevorderen en zelfhelende of zelfregulerende processen stimuleren. Cranio-sacraal therapie is in principe geschikt voor alle leeftijdsgroepen, met als doel het herstellen van de evenwicht van het hersenritme. Door de schedel of het heiligbeen te palperen, probeert de therapeut het craniosacrale ritme van zijn patiënt te voelen. De storingsbronnen worden vervolgens vrijgegeven door massage of zachte druk. De emotionele, mentale en fysieke spanning neemt in de loop van de behandeling af en het zelfgenezend vermogen wordt gestimuleerd. Een sessie duurt ongeveer een uur en een complete therapie bestaat uit twee tot twintig behandelingen, met een interval van zeven dagen tussen twee sessies.

Risico's, bijwerkingen en gevaren

Ernstige aandoeningen kunnen over het hoofd worden gezien bij patiënten die alleen op deze vorm van therapie vertrouwen. Daarom moet de behandeling ook altijd gebeuren in overleg met een medische professional. Craniosacraal therapie is niet geschikt voor mensen die lijden aan verhoogde intracraniële druk of hersenbloeding​ Bij de behandeling van pasgeborenen bestaat het risico de hersenen te beschadigen, omdat ze nog steeds ver uit elkaar geplaatste openingen tussen de botten van de schedel hebben. Over het algemeen is de therapie echter zeer comfortabel en brengt deze weinig risico's met zich mee.