Synoniemen
Latijn Cranium = schedel en Os sacrum = sacrum: cranio-sacrale therapie = “cranio-sacrale therapie”; ook craniosacrale therapie of craniosacrale osteopathie
Introductie
Craniosacraal therapie (cranio-sacraal therapie) is een zachte, manuele vorm van behandeling (uitgevoerd met de handen), die een tak is van osteopathie. Het is een alternatieve geneesmethode om lichamelijke en geestelijke aandoeningen te verlichten. De craniosacraal therapie (craniosacraal therapie) werd in 1930 gepostuleerd door de Amerikaans-Amerikaanse osteopathische arts William Garner Sutherland.
Het is ontstaan uit osteopathie. John E. Upledger verfijnde Sutherlands 'Osteopathie in the Cranial Field ”en ontwikkelde een concept van 10 enkele stappen gecombineerd met het alternatief psychotherapie van de jaren 70. Hij noemde het "Somato Emotional Release" (fysiek-emotionele oplossing), waarin hij zogenaamde "energiecysten" presenteerde die zich na een trauma in het weefsel fixeerden.
De hausse in craniosacraal therapie kwam in de afgelopen 20 jaar, toen masseurs, fysiotherapeuten en alternatieve beoefenaars hun hand probeerden in therapie. Het basisidee van craniosacraal therapie is een aandoening in het craniosacraal systeem. Dit systeem omvat de wervelkolom, heiligbeen, schedel botten, hersenvliezen en cerebrospinale vloeistof (liquor), die de hersenen en spinal cord.
De cerebrospinale vloeistof (liquor) wordt geproduceerd in de hersenen en stroomt rond de hersenen en spinal cord in de zogenaamde liquor-ruimtes. Afhankelijk van de theorie wordt aangenomen dat er 6-14 keer per minuut een golf vanuit de schedel aan de heiligbeen. Deze zogenaamde "craniosacrale puls" wordt beschouwd als "energiestroom".
Voorstanders van de theorie gaan ervan uit dat deze puls de volgorde en beweeglijkheid van het schedelskelet aangeeft en invloed heeft op het welzijn. Als er een verandering is in de cerebrale vloeistofstroom, kunnen bepaalde ziekten en symptomen optreden. Bij comateuze patiënten is de polsslag bijvoorbeeld 2-4 keer per minuut hersenen laesies.
Bij hyperkinetische kinderen of bij acute koorts aan de andere kant is het abnormaal hoog. Verder wordt aangenomen dat de schedel hechtingen op de hoofd botten zijn niet stevig aan elkaar gegroeid en kunnen daardoor gemakkelijk tegen elkaar schuiven. Hierdoor kan de craniosacrale pols op de schedel en heiligbeen.
Verstoringen in de cerebrale vloeistofstroom worden veroorzaakt door spanning in spieren, bindweefsel or hersenvliezen. Bewegingsbeperkingen van de botten van de schedel, de wervelkolom of het bekken veranderen ook het ritme. Craniosacraal therapie is in principe geschikt voor alle leeftijden en de meeste klachten.
Er wordt een diep genezingsproces op gang gebracht, dat ziektepatronen oplost en herstelt volksgezondheid. Het doel van de behandeling is om een evenwicht van het hersenwaterritme. De patiënt ligt op de zijne maag of terug tijdens de behandeling en probeert volledig te ontspannen.
De therapeut probeert nu het craniosacrale ritme van de patiënt te voelen door de schedel en het heiligbeen te palperen (palperen). Een rustige sfeer is hiervoor erg belangrijk. De therapeut moet geduld en empathie hebben, niet in de laatste plaats om diepgang te bevorderen ontspanning bij de patiënt.
Vanuit de schedel baant de therapeut zich een weg omhoog langs de wervelkolom naar het heiligbeen en het bekken. Als een ‘fijnmechanica’, merkt hij op spanningen en blokkades in de levensstromen op dit pad en lost de storingsbronnen op door middel van zachte druk, massages of andere technieken totdat er weer een gelijkmatige pols kan worden gevoeld. Over het algemeen wordt de behandeling door de patiënten als zeer aangenaam ervaren, waardoor velen tijdens de behandeling in slaap vallen.
De technieken zijn zeer effectief en worden goed verdragen, juist omdat ze niet invasief zijn (niet schadelijk). Tijdens de behandeling neemt niet alleen de fysieke spanning af, maar ook de mentale en emotionele spanning. Door de bewegingsbeperkingen op te heffen, wordt het zelfgenezend vermogen van de patiënt gebruikt en bevorderd.
Een behandeling duurt ongeveer een uur. Een craniosacraal therapie voor volwassenen kan bestaan uit 2 tot 20 individuele behandelingen. Tussen de behandelingen moet een interval van een week zitten.
Kinderen kunnen ook twee behandelingen in één week krijgen, maar ze krijgen in totaal minder behandelingen. Over het algemeen is de therapie verdeeld in twee gebieden. De eerste is structurele behandeling.
Dit omvat ziekten van de botten, gewrichten en wervellichamen. Typische klachten zijn hoofdpijn, rugpijn, spierspanning, artrose vanwege verkeerde posities van de kaak, enz. De tweede is emotioneel ontspanning.
Mentale stress en trauma veroorzaken spanning, bijvoorbeeld op de hersenvliezen, en kan leiden tot leren problemen, migraine, stress, etc. Ontspanning van deze gebieden leidt tot de oplossing van de psychische problemen. Een craniosacrale behandeling is in veel gevallen aangewezen.
Craniosacraal therapie is vooral nuttig bij pasgeborenen en zuigelingen, aangezien aandoeningen die al op deze leeftijd voorkomen (embryonale ontwikkeling en / of geboortetrauma / geboorte) het beste kunnen worden geëlimineerd. Gunstige ziekteprogressies worden bijvoorbeeld gedocumenteerd in: Mensen die uitsluitend op craniosacrale therapie vertrouwen, lopen het risico dat ernstige ziekten over het hoofd worden gezien of onvoldoende worden behandeld. Om deze reden moet de behandeling altijd worden uitgevoerd in overleg met een arts en moet een ervaren therapeut worden geraadpleegd.
Craniosacraal therapie mag niet worden gebruikt bij mensen met hersenbeschadiging, bijvoorbeeld hersenbloedingen of verhoogde intracraniële druk. Bij de behandeling van pasgeborenen bestaat het risico dat de hersenen worden verwond door de speciale handgrepen, aangezien de openingen tussen de schedelbeenderen nog ver uit elkaar liggen. Over het algemeen is de behandeling echter pijnloos, zeer aangenaam en brengt deze zeer weinig risico's met zich mee. - Migraine hoofdpijn
- Astma, sinusitis, bronchitis
- Trauma (psychologische en fysieke gevolgen van ongevallen)
- Schouder- en rugklachten
- Tinnitus, ontsteking van het middenoor
- Visuele stoornissen
- TMJ-klachten
- Aandoeningen van het centrale zenuwstelsel
- autisme
- Spijsverteringsproblemen, bijv. koliek
- Orthopedische problemen, bijv. Scoliose
- Leermoeilijkheden, gebrek aan concentratie, chronische vermoeidheid
- Emotionele problemen, stressmanagement
- Babybehandeling voor buikpijn, stenose van de pylorus, moeite met eten, apathie, gebrek aan zuigreflex
- Ontwikkelingsstoornissen bij zuigelingen, kinderen en adolescenten
