Complicaties | Purulente meningitis

Complicaties

complicaties:

• Cerebraal oedeem (zwelling van de hersenen) met toename van de intracraniale druk
• Waterhouse-Friedrichsen-syndroom (10-15% van de gevallen van meningokokkensepsis)
• Hydrocephalus (= hydrocephalus, dwz het water in de zenuwen kan niet wegstromen en hoopt zich op) door inflammatoire verklevingen van de meninges
• Ophoping van pus in de holtes van de hersenen waar normaal hersenvocht wordt aangetroffen (hersenventrikel; ventriculaire lymfeklieren)

Therapie

De therapie van etterende meningitis is voornamelijk gebaseerd op: Als de ziekteverwekker nog niet is geïdentificeerd, een intraveneuze antibioticabehandeling gecombineerd met meerdere antibiotica wordt zo snel mogelijk gestart, afhankelijk van de vermoedelijke ziekteverwekker. Dit is gebaseerd op de vermoedelijke ziekteverwekker. Als de ziekteverwekker wordt gedetecteerd, wordt de antibioticabehandeling specifiek aangepast aan de ziekteverwekker.

Er zijn dus verschillende aanbevolen therapieshamas die afhankelijk zijn van de ziekteverwekker en zijn resistentiegedrag (ineffectiviteit van bepaalde antibiotica door weerstandsvorming). De gevoeligheid van de ziekteverwekkers voor verschillende antibiotica wordt getest in een zogenaamd antibioogram. Penicillines interfereren met de celwandstructuur van de bacteriën en zo voorkomen dat ze groeien.

Ze zijn bijzonder effectief tegen Gram-positief bacteriën zoals pneumokokken en Gram-negatieve kokken zoals meningokokken, die worden behandeld met hoge doses penicilline G gedurende 10 tot 14 dagen. In principe kunnen cefalosporines worden gebruikt voor penicilline allergie. Als een etterende meningitis is ontstaan ​​als gevolg van een overeenkomstige focus van ontsteking, deze focus (neusbijholten, mastoïde, middenoor; hersenen abces; zichtbaar op CT) moet onmiddellijk operatief worden verwijderd.

De behandeling van hersenen oedeem is een bijzonder probleem. Bij conventionele therapie wordt het bovenlichaam opgetild tot een hoek van ongeveer 30 °, waarbij voldoende wordt toegediend pijnstillers en het normaliseren van de lichaamstemperatuur. In zeldzame gevallen wordt de patiënt onder narcose gebracht (thiopental anesthesie).

Als er nog steeds tekenen zijn van cerebrale druk (braken, vertroebeling van het bewustzijn), wordt een poging gedaan om het water “uit de hersenen weefsel in de bloed schepen”(Osmotherapie) met de intraveneuze toediening van hyperosmolaire oplossingen, zoals glycerol, mannitol of dextrose-oplossingen. De watermoleculen stromen van de plaats met een lage concentratie naar de plaats met een hogere concentratie, dwz van het weefsel naar de bloed. De toediening van steroïden zoals cortisone, die een ontstekingsremmend effect hebben, was en is lange tijd controversieel, maar is uiteindelijk niet effectief gebleken bij de behandeling van hersenoedeem.

Alleen dexamethason (Fortecortin) heeft een bepaald gunstig effect. Het wordt aanbevolen om 10 mg toe te dienen dexamethason onmiddellijk voor de toediening van het antibioticum en dit om de 6 uur gedurende 4 dagen voort te zetten. Recente studies hebben aangetoond dat dit de mortaliteit en de frequentie van ongunstige cursussen en gehoorstoornissen heeft verminderd, maar dit is waarschijnlijk eerder te wijten aan een algemene positieve invloed op het beloop van de ziekte dan aan een vermindering van de intracraniële druk (Duitse Vereniging of Neurology).

Indien de cerebrale druk aanhoudt of indien hydrocephalus aanwezig is, dient overwogen te worden om ventriculaire drainage toe te passen. Hiervoor wordt een buis (shunt) rechtstreeks in de hersenvochtruimten van de hersenen ingebracht, zodat het hersenvocht naar buiten kan wegvloeien en de hersendruk wordt verminderd. In het geval van een infectie met meningokokken, het ernstige verloop van meningokokkensepsis (bloed vergiftiging door meningokokken en meningokokken-toxines) kan leiden tot de complicatie van de zogenaamde meningokokken hersenvliesontsteking.Waterhouse-Friedrichsen-syndroom, waarbij activering van het lichaamseigen stollingssysteem met de consumptie van stollingsfactoren opgelost in het bloed de belangrijkste focus is, resulterend in talloze kleinere en grotere bloedingen in de huid en andere organen.

Deze stollingsfactoren moeten onder constante laboratoriumcontrole worden vervangen. Om deze reden wordt bloedplasma (Fresh Frozen Plasma = FFP) aanvullend gegeven, omdat het stollingsfactoren bevat. Vanaf de puberteit, remming van bloedprop formatie (trombose) met anticoagulantia (heparines) wordt ook aanbevolen als profylaxe tegen trombose.

• Behandeling met antibiotica
• Chirurgische verwijdering van ontstekingshaarden, indien aanwezig
• Hersendruk-therapie
• Behandeling van complicaties
• Bij voorheen gezonde volwassenen, maar ook bij immuungecompromitteerde en alcoholisten, een breedspectrum antibioticum dat de bloed-hersenbarrière goed (3e generatie cefalosporines, bijv. cefotaxime of ceftriaxon, 2 g 3x / dag) wordt aanvankelijk gecombineerd met ampicilline (5 g 3x / dag).
• Bij patiënten die de kiem waarschijnlijk in het ziekenhuis hebben opgelopen (nosocomiale infectie), na een operatie of trauma, wordt vancomycine (2 g per dag elke 6-12 uur) gecombineerd met meropenem of ceftazidim (2 g driemaal daags).
• Bij jonge patiënten met huidklachten is meningokokken relatief zeker aanwezig. In deze gevallen is de behandeling met een hoge dosis penicilline G. Toch moet de ziekteverwekker nog worden opgespoord.