Purulente meningitis

Synoniemen in bredere zin

bacteriële meningitis, hersenvliesontsteking, convexiteitsmeningitis, leptomeningitis, meningokokkenmeningitis Medisch: Meningitis purulenta

Definitie

De term etterig hersenvliesontsteking (etterig hersenvliezen) beschrijft een etterende ontsteking (-itis) van de meninges (meninges), die kan worden veroorzaakt door verschillende pathogenen. Het etterende hersenvliesontsteking (etterende meningitis) wordt meestal veroorzaakt door bacteriën. Het gaat gepaard met high koorts en een ernstig algemeen ziektebeeld zoals vertroebeling van het bewustzijn en is een absoluut noodgeval dat onmiddellijk moet worden behandeld.

Symptomen

De symptomen van etterig hersenvliesontsteking zijn meestal vergelijkbaar voor alle pathogenen. Het begint vaak met een fase van griep-achtige symptomen zoals: Deze fase wordt medisch de prodromale fase genoemd. De prodromale fase wordt gevolgd door de generalisatiefase.

In deze fase overstroomt de ziekteverwekker het lichaam en komt vervolgens in een zeer acuut, ernstig klinisch beeld:

• vermoeidheid
• Temperatuurstijging Koorts
• Pijn in de ledematen
• Hoge koorts
• Ernstige hoofdpijn (stadium van meningitis)
• Nekstijfheid (meningismus)

Bij zuigelingen en peuters is meningitis als zodanig moeilijker op te sporen. De symptomen zijn niet zo uitgesproken als bij volwassenen. Kinderen kunnen apathisch of schel zijn en weigeren te eten.

Tekenen van intracraniële druk zijn braken en een uitpuilende fontanel (botopening in de baby schedel). De meningitis van het kind moet indien mogelijk in een kinderkliniek worden behandeld. Patiënten kunnen hun hoofd op de borst of kan dit alleen doen in ernstige gevallen pijn omdat deze beweging de ontstoken rekt en irriteert hersenvliezen rondom de spinal cord nek merg (positief strekteken).

Patiënten vertonen een verhoogde gevoeligheid voor alle sensorische stimuli; het aanraken van de huid, fel licht of harde geluiden worden als pijnlijk ervaren. Er is vaak duizeligheid en rillingen. Vaak ontstaan ​​encefalitische symptomen.

Dit betekent dat niet alleen de hersenvliezen maar ook hersenen is geïrriteerd, wat gepaard kan gaan met bewustzijnsstoornissen en psychische symptomen. Meningitis treft vaak ook de hersenen, omdat het wordt doorgespoeld met de 'pathogene' zenuwvloeistof (meningoencefalitis). Het bewustzijn is dan vaak vertroebeld en kan variëren van milde duizeligheid tot ijlen coma.

Patiënten kunnen in de war zijn en hun omgeving verkeerd begrijpen, daarom lopen oudere patiënten het risico de ziekte verkeerd te interpreteren als een beroerte of acute verwarring. Andere symptomen kunnen zijn: duidelijke agitatie of toevallen (epilepsie). Bij 10% van de patiënten is er sprake van een hersenzenuwbetrokkenheid, bij 10-20% gehoorstoornissen als gevolg van een mede-betrokkenheid van het labyrint van het binnenoor.

Vanwege de ontsteking in de hersenenkan er ook intracraniële druk ontstaan ​​(intracraniële drukverhoging), omdat ontstekingsprocessen vaak gepaard gaan met zwelling en vochtretentie (oedeem), waardoor de eigen afweer van het lichaam beter kan werken (zoals ook bekend is van bijvoorbeeld insectenbeten) . Bij de meeste ontstekingsprocessen kan deze zwelling naar buiten bewegen. Sinds de schedel wordt beperkt door botten aan de buitenkant en er is niet veel ruimte aan de binnenkant, de hersenen persen zichzelf letterlijk samen als ze opzwellen (hersenoedeem).

Tekenen van verhoogde intracraniële druk zijn braken en snelle achteruitgang van het bewustzijn. Vitale centra in de hersenen worden dan gecomprimeerd en geïrriteerd. Soms bouwt de cerebrale druk zo snel op dat deze niet meer onder controle kan worden gehouden, en ondanks onmiddellijke behandeling kunnen levensbedreigende aandoeningen optreden.

In het bijzonder meningokokkenmeningitis (meningokokken encefalitis) kan kleine puntvormige bloedingen van de huid veroorzaken die niet kunnen worden weggeduwd (petechiaal exantheem). Als ze zich voordoen, is de grootst mogelijke urgentie vereist, want ze zijn tekenen van bloed vergiftiging (sepsis) door de bacteriën of hun componenten, de endotoxinen = bacteriële toxinen. 75% van de patiënten met meningokokkenmeningitis heeft dergelijke of andere huidlaesies.

Meningokokkensepsis (ongeveer 50% van de gevallen van meningokokkenmeningitis) is gevaarlijker dan meningitis zelf omdat de endotoxine-toxines van de bacteriën activeer het coagulatiesysteem in de bloed en de in het bloed opgeloste stollingsfactoren consumeren (consumptie-coagulopathie, verspreide intravasculaire stolling) Dit veroorzaakt niet alleen bloedingen in de huid, maar ook in andere organen, vooral in de bijnier (Waterhouse-Friedrichsen-syndroom), schokken symptomen kunnen optreden (endotoxine shock). Ondanks tijdige behandeling is de letaliteit (sterftecijfer) voor dit plotselinge ziekteverloop nog steeds 85%.