Coma door alcohol | Coma

Coma door alcohol

Afhankelijk van de alcoholconcentratie in de bloedwordt onderscheid gemaakt tussen verschillende stadia van alcoholvergiftiging. Vanaf een alcoholconcentratie van 4.0 per mille een levensbedreigende alcoholist coma kan optreden, een storing van de functie van alle vitale organen (falen van meerdere organen) kunnen volgen, en die van het lichaam reflexen en ademhaling aanzienlijk verminderd of zelfs volledig mislukken. Vanwege het bestaande acute levensgevaar, dit voorwaarde moet zo snel mogelijk worden behandeld als intramurale, intensieve zorg in een ziekenhuis.

De reden voor de alcoholist coma is de giftigheid van alcohol: de lever, als een alcohol-afbrekend of alcohol-eliminerend orgaan, wordt volledig benut wanneer een bepaalde hoeveelheid alcohol wordt geconsumeerd. Bovendien produceert de afbraak van alcohol altijd giftige bijproducten (aceetaldehyde), die zich ophopen in de bloed samen met de ethanol. Deze twee cytotoxines beschadigen voornamelijk lever en zenuwcellen, maar ze hebben ook een zeer schadelijk effect op alle andere orgaansystemen.

Zenuwcel schade of verlamming en dood van zenuwcellen in het gebied van de hersenen stam is de oorzaak van bewustzijnsverlies tot comaVan reflexen en ademhaling Depressie. De juiste en vooral snelle diagnose van coma is van cruciaal belang. Allereerst wordt de bewusteloze persoon aangesproken en wordt geprobeerd hem of haar wakker te maken en zijn / haar reflexen worden getest.

Bijvoorbeeld met behulp van de Glasgow Coma Scale (zie hierboven) en vervolgens een eerste meer exacte schatting van zijn voorwaarde kan worden gegeven. Het is ook belangrijk om aanwezige mensen te interviewen die mogelijk een mogelijke oorzaak van het coma hebben gezien (bijvoorbeeld bij vergiftiging of ongelukken) of omdat ze de patiënt kennen. medische geschiedenisZe kunnen de arts bijvoorbeeld vertellen of de betrokkene lijdt aan eerdere ziekten zoals suikerziekte mellitus. Vervolgens controleert de arts de vitale functies (pols, bloed druk en ademhaling).

Als er een ECG-apparaat beschikbaar is, moet dit worden aangesloten om nauwkeurigere informatie over te geven hart- functie. Natuurlijk, eerste hulp moet gedurende deze tijd worden verstrekt. Na de eerste hulp maatregelen ter plaatse kunnen, afhankelijk van de oorzaak van het coma, nader onderzoek worden uitgevoerd, bijvoorbeeld onderzoek van bloed of hersenen vloeistof (liquor diagnostiek), een Röntgenstraaleen ultrageluid, een computertomografie (CT), een magnetische resonantietomografie (MRT), een elektro-encefalogram (EEG) en vele andere.

De prognose van een comapatiënt hangt voornamelijk af van de onderliggende ziekte en medische zorg en kan daarom niet gegeneraliseerd worden. Een coma kan slechts van zeer korte duur zijn. Als het hersenen gedurende een korte periode niet van voldoende zuurstof wordt voorzien, raakt een betrokken persoon gewoonlijk bewusteloos en valt hij om.

Dit verbetert vaak de doorbloeding naar de hersenen zodanig dat de patiënt na enkele seconden spontaan herstelt en weer bij bewustzijn komt. Dit wordt ‘syncope’ genoemd. Hetzelfde geldt voor epileptische aanvallen.

De comateuze toestand kan echter enkele dagen of zelfs weken aanhouden. Dan echter de voorwaarde van de getroffen persoon moet verbeteren of hersendood zal voorkomen. Sommige patiënten raken in een wakende coma (apallisch syndroom) of herwinnen een minimale staat van bewustzijn, sommigen komen ook weer volledig bij bewustzijn maar blijven (bijna) volledig verlamd (opgesloten syndroom).