De ziekte van Crohn (MC) - in de volksmond de ziekte van Crohn genoemd - (synoniemen: colitis granulomatosa; regionale colitis; De ziekte van Crohn enteritis regionalis; enteritis regionalis Crohn; enterocolitis regionalis; ileitis regionalis Crohn; ileitis terminalis; scleroserende chronische enteritis; terminale ileale ontsteking; inflammatoire darmaandoeningen; ICD-10-GM K50.-: De ziekte van Crohn [enteritis regionalis] [ziekte van Crohn]) is een chronische inflammatoire darmziekte (IBD). Het kan het gehele maagdarmkanaal (maagdarmkanaal; van de mondholte aan de anus Kenmerkend is het discontinue verspreidingspatroon, dat wil zeggen segmentale (sectionele) betrokkenheid van de darm slijmvlies van het terminale ileum (laatste deel van de dunne darm dat overgaat in het dikke darm) en dikke darm (dikke darm). Dit betekent dat er meerdere darmsecties kunnen worden aangetast, die van elkaar zijn gescheiden door gezonde secties. De plaats van voorkeur (voorkeurslichaamsregio) is het terminale ileum in 87% van de gevallen en de dikke darm in 69% van de gevallen. Minder vaak getroffen zijn de slokdarm (ongeveer 0.5%), maag (ongeveer 6%), twaalfvingerige darm (ongeveer 4.5%), voorste segmenten van de dunne darm (ongeveer 3%), en rectum (ongeveer 21% van de gevallen). Geslachtsverhouding: mannen en vrouwen worden in gelijke mate beïnvloed. Frequentiepiek: de ziekte komt voornamelijk voor tussen het 15e en 35e levensjaar. 19% van alle patiënten met de ziekte van Crohn is jonger dan 20 jaar, en in sommige gevallen begint de ziekte al in de kindertijd. De prevalentie (ziekte-incidentie) is 100-200 per 100,000 inwoners. De incidentie (frequentie van nieuwe gevallen) is ongeveer 5-10 gevallen per 100,000 inwoners per jaar (in Duitsland). In geïndustrialiseerde landen neemt het aantal ziekten gestaag toe. In totaal lijden ongeveer 320,000 Duitsers aan de ziekte van Crohn en colitis ulcerosa, twee chronische inflammatoire darmziekten. Verloop en prognose: de ziekte vordert in afleveringen. Als de ziektesymptomen langer dan 6 maanden aanhouden, wordt het beloop beschreven als chronisch actief. Er worden zogenaamde activiteitsindices (bijv. CDAI = Crohn's Disease Activity Index) gebruikt om het verloop van de ziekte te beoordelen. De prognose is ongunstig naarmate de getroffen persoon jonger is bij het begin van de ziekte, als er sprake is van perianale anus (anus) ') betrokkenheid, als de eerste episode ernstig is en gepaard gaat met gewichtsverlies> 5%, en / of als het gebruik van steroïden (corticosteroïden, bijv. cortisone) Is benodigd. De ziekte van Crohn is recidiverend (recidiverend). Het recidiefpercentage is 30% na één jaar en 70% na twee jaar. Binnen 15 jaar na de ziekte is in 70% van de gevallen een operatie vereist vanwege complicaties. Aangezien vaak herhaalde chirurgische ingrepen nodig zijn, dienen deze minimaal invasief te zijn en verdienen darmsparende technieken de voorkeur. Het herhalingspercentage is onafhankelijk van de chirurgische ingreep. Beperkte resectie, waarbij de meest ernstig zieke delen van de darm worden verwijderd, en als alternatief stricturoplastie, dwz verlenging van een strictuur in de dunne darm, hebben de voorkeur. Stricturoplastiek behoudt de dunne darm en vermijdt kortedarmsyndroom (malabsorptie / slecht absorptie van micro- en macronutriënten). Genezing van de ziekte is nog niet mogelijk. Na een ziekteverloop van meer dan tien jaar hebben patiënten met de ziekte van Crohn een verhoogd risico op ontwikkeling dikke darm carcinoom (colorectaal kanker Het risico op het ontwikkelen van een dunnedarmcarcinoom (kanker van de dunne darm) hoger is dan dat van coloncarcinoom (kanker van de dikke darm). Een populatie-gebaseerde cohortstudie vond een wederzijds verband tussen de ziekte van Crohn en neoplastische laesies van de hals uteri (dysplasie / precancereuze tumor (precancereuze); baarmoederhalscarcinoom / kwaadaardig neoplasma in de baarmoederhals uteri (baarmoederhals)). Patiënten met de ziekte van Crohn hebben ook een 26 procent hogere incidentie van Parkinson Patiënten met inflammatoire darmaandoeningen (IBD) hebben een verhoogd risico op coeliakie (RR 3.96; 95% BI 2.23-7.02). Opmerking: kinderen en adolescenten lopen een verhoogd risico op psychosociale problemen en psychiatrische aandoeningen.
