Cognitieve dysfasie is een taalstoornis. Het wordt veroorzaakt door laesies in aandachtsgebieden, geheugen, of uitvoerende functie. Gericht logopedie wordt gebruikt voor behandeling.
Wat is cognitieve dysfasie?
Taal is een gedrag. Om te spreken heeft een persoon meer nodig dan alleen zijn of haar tong en stembanden. Hoewel de integriteit van neuromusculaire taalstructuren een eerste vereiste is voor spraak, is het verre van de enige. Om bijvoorbeeld te kunnen spreken, hebben mensen ook mentale functies nodig om hun gedrag te beheersen in het licht van omgevingsfactoren. Deze bundel cognitieve vaardigheden wordt beschouwd als cognitieve controle. In deze context is aandacht ook relevant. Alleen degenen die hun omgeving aandachtig waarnemen, kunnen er gepast op reageren. In aanvulling op, geheugen speelt een belangrijke rol bij elke vorm van taaluitdrukking, dus vooral bij taal- of betekenisgeheugen. Wanneer een van de beschreven functies is aangetast, is dat ook het taalgedrag. Mensen met dysfasieën lijden aan een verminderd vermogen om te spreken, wat overeenkomt met milde afasie. De term cognitieve dysfasie gaat terug naar Heidler. Dit type afasie, dat voor het eerst werd beschreven in 2006, is een taalverwerkingsstoornis die gepaard gaat met verminderde aandacht, geheugen, en uitvoerende functie, wat vaak resulteert in onverstaanbaarheid in spraak. Een patiënt met dysfasie hoeft echter niet altijd helemaal niet in staat te zijn zich uit te drukken. Cognitieve dysfasie is een symptoom van laesies in de centrale zenuwstelsel. Meestal is de voorwaarde wordt veroorzaakt door focaal ogende laesies in gebieden van de hersenen relevant voor taalgeheugen, aandacht of uitvoerende functies.
Oorzaken
De primaire oorzaak van cerebrale dysfasielesies kan van aard verschillen. Bijzonder vaak is dysfasie een symptoom van beroerte en, als onderdeel daarvan, het gevolg is van een stoornis in de hersenen bloed levering. In het geval van een dergelijke storing kan zenuwweefsel in het gebied van de hersenen vergaat, zodat er een volledig of gedeeltelijk verlies van functie is in de getroffen gebieden. Cognitieve dysfasie kan ook optreden bij ongevallen, vooral in verband met hersenbloedingen. Hersenbloedingen veroorzaken vaak een alarmerende toename van de intracraniële druk. Als gevolg hiervan is het hersenen is gecomprimeerd. Functionele aandoeningen in de getroffen gebieden zijn het resultaat. Naast beroertes en bloedingen, cerebraal ontsteking, tumoren of degeneratieve ziekten kunnen ook dysfasie bevorderen. Bij ontstekingen is een bacteriële oorzaak even waarschijnlijk als een auto-immunologische oorzaak. Gebieden voor aandachtsprestaties bevinden zich voornamelijk in de formatio reticularis van de hersenstam thalamus en de frontale hersenen. De rechter hersenhelft herbergt algemene alertheid. De linker hersenhelft herbergt specifiek concentratie functies. Geheugenfuncties bevinden zich voornamelijk in de limbisch systeem van de hippocampus en amygdala. Bovendien zijn de frontale hersenen en langetermijngeheugengebieden in de linkerhersenhelft relevant als woordgeheugen. Het episodische geheugen bevindt zich in de rechterhersenhelft. Taallogisch denken, plannen en initiëren liggen in het frontale brein en de verbindingen met andere gebieden. Afhankelijk van de symptomen in het individuele geval, bestaan er verschillende soorten cognitieve dysfasie. Eén type dysfasie is te wijten aan een verminderde aandacht, wat resulteert in een vertraging in de informatieverwerking. De spraakverwerking is vertraagd en de spraakstroom lijkt traag. In uitingen treden breuken op in samenhang.
Symptomen, klachten en tekenen
Cognitieve dysfasie komt voornamelijk tot uiting in de kenmerkende spraakstoornissen. Getroffen personen hebben vaak onduidelijke of onduidelijke spraak, slikken lettergrepen en hebben problemen met het vinden van woorden. Bovendien kan cognitieve dysfasie ernstige emotionele problemen veroorzaken. De spraakstoornissen vertegenwoordigen een psychologische last, waaruit langdurige secundaire stoornissen zoals depressieve stemmingen, sociale fobieën of minderwaardigheidscomplexen kunnen ontstaan. In ernstige gevallen cognitieve dysfasie, of de oorzaak voorwaarde, kan leiden tot ernstig Depressie De spraakstoornis treedt meestal vrij plotseling op beroertekan de verandering in spraak onmiddellijk worden opgemerkt. In de meeste gevallen verergeren de symptomen in de eerste dagen tot weken. Als de oorzaak van de aandoening in een vroeg stadium professioneel wordt behandeld, kan de ernst van de dysfasie worden verlicht. De meeste patiënten lijden echter aan permanent spraakstoornissen en de daaruit voortvloeiende gevolgen voor de rest van hun leven. Als het voorwaarde niet wordt behandeld, kunnen er ernstige complicaties optreden. Naast de psychologische symptomen die de meeste patiënten ervaren, kunnen spraakproblemen verergeren. Afhankelijk van de oorzaak kunnen verdere fysieke en mentale beperkingen en ziekten het gevolg zijn. Aandachtsselectiestoornissen daarentegen leiden op symptomen zoals irrelevante verbale activiteit, aangezien deze het filteren van informatie belemmeren. Spraak wordt in deze variant onder ruisomstandigheden nauwelijks waargenomen, omdat het filter ook wordt overbelast met omgevingsgeluiden. De variant van geheugendysfasie zijn taalsysteemstoornissen, die het in het algemeen moeilijk maken om nieuwe kennis op te doen. Veel voorkomende symptomen in dit geval zijn verarming van de taaluitdrukking, confabulatie, spontane uitvindingen en taalbegripsproblemen. Cognitieve dysfasieën als gevolg van verminderde uitvoerende functies leiden tot stoornissen in de taalaandrijving, taalremming of ontremming, associatiestromen, onjuiste woordkeuze en woordsalade. Bijzonder ernstige cognitieve dysfasieën worden vaak geassocieerd met oriëntatiestoornissen en manifesteren zich in verwarde, onsamenhangende, verwarde uitingen en een verminderd taalbegrip.
Diagnose en verloop
Dysfasie wordt gediagnosticeerd met behulp van Heidler's screening. De screening komt overeen met een aandachts- en geheugendiagnostiek die uitvoerende functies test met behulp van verbale en non-verbale informatieverwerking. Aandacht en geheugen worden ook getest door visuele herkenning van objectmapping en verbale reproductie van verhalende teksten. Naast screening wordt neurologische diagnose uitgevoerd met behulp van beeldvorming, voornamelijk om de primaire oorzaak van dysfasie te identificeren.
Wanneer moet je naar een dokter?
met spraakstoornissenmoet in ieder geval een arts worden geraadpleegd. Afhankelijk van de ernst van de klachten kan eerst de huisarts of direct een logopedist of neuroloog geraadpleegd worden. De getroffen persoon moet medisch advies inwinnen als de spraakstoornissen zonder duidelijke oorzaak optreden en na een week nog steeds aanhouden. Er kan een onderliggende onbehandeld zijn beroerte of een auto-immunologische oorzaak die moet worden opgehelderd. Risicogroepen omvatten ook mensen met een geschiedenis van kanker of cerebraal ontsteking Bij mensen met degeneratieve ziekten moeten de genoemde symptomen ook snel worden opgehelderd. Kinderen moeten naar een kinderarts worden gebracht als ze de bovenstaande ziekteverschijnselen vertonen. Cognitieve dysflasie moet in ieder geval door een arts worden opgehelderd om complicaties uit te sluiten en een snel herstel te garanderen. Continu medisch Grensverkeer is noodzakelijk tijdens de behandeling. Bovendien moet de medicatie regelmatig worden aangepast aan de huidige toestand van de patiënt volksgezondheid Andere contacten zijn de neuroloog of een specialist in spraakstoornissen.
Behandeling en therapie
Behandeling van cognitieve dysfasie wordt verzorgd door een neuropsycholoog die gespecialiseerd is in het trainen van aandacht, geheugen en uitvoerende functie. Vanwege het kleine aantal neuropsychologen in de bijkantoren worden patiënten als alternatief doorverwezen naar een logopedist die zorgt logopedie dat specifiek cognitief georiënteerd is. De behandeling moet stoornisspecifiek zijn en dus precies gericht zijn op de cognitieve functies die zijn beschadigd. De spraakverwerking van de patiënt moet zodanig worden verbeterd dat het nauwelijks invloed heeft op zijn of haar dagelijkse leven. De topprioriteit van de behandeling is het genereren van voldoende activiteitsniveaus, zoals kan worden bereikt door training van uitvoerende functies, selectieve aandacht, aandachtsfocus en mentale schakelvaardigheden. Therapie is vaak langdurig en moeilijk, zoals de leren capaciteit van patiënten met ernstig hersenletsel is beperkt. Naast de therapie van het symptoom wordt, voor zover mogelijk, ook een therapie van de primaire oorzaak uitgevoerd. Ontstekingen in de hersenen moeten worden gestopt door middel van cortisone or antibioticaVerhoogde intracraniale druk wordt indien nodig operatief verlaagd en tumoren worden operatief verwijderd. Omdat de centrale zenuwstelsel vanwege zijn specialisatie niet bijzonder in staat tot regeneratie, worden hersenletsels vaak geassocieerd met blijvende schade. Volledig herstel van functies in aangetaste weefsels kan alleen worden bereikt als de individuele functies door gerichte training op het omliggende zenuwweefsel kunnen worden overgedragen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van cognitieve dysfasie hangt af van de omvang van de schade en van de aanwezige onderliggende ziekte. Bij een groot aantal patiënten kunnen verbeteringen worden bereikt door het gebruik van gerichte taaltraining. Volledig herstel vindt echter niet altijd plaats. Als een patiënt een beroerte krijgt, blijkt dat onherstelbare weefselschade in de hersenen de oorzaak is van de spraakstoornis. Hoe groter de omvang van de beschadigde delen van de hersenen, hoe kleiner de kans dat de natuurlijke spraak wordt hersteld voorafgaand aan de activerende gebeurtenis. Als slechts een klein deel van de hersenen is beschadigd door de beroerte of door een hersenbloedingkan de getroffen persoon zijn of haar spreekvaardigheid terugkrijgen met veel discipline en samenwerking therapie In het geval van een tumorziekte hangt de prognose af van het type tumor, de grootte en de mogelijkheid om het gemuteerde weefsel volledig te verwijderen. Hoe agressiever en hoe groter de tumor, hoe slechter de prognose. Er is een mogelijkheid dat de tumor een dergelijke omvang zal bereiken leiden tot een sterke toename van de symptomen en uiteindelijk tot het vroegtijdig overlijden van de getroffen persoon. Als de tumor niet kan worden verwijderd, is de prognose in de meeste gevallen ongunstig. Bovendien bestaat het risico dat zich door de psychische aandoening verdere ziekten zullen ontwikkelen spanning van mogelijke verdere weefselschade.
het voorkomen
Cognitieve dysfasie kan alleen worden voorkomen in de mate dat beroertes, cerebrale ontsteking, degeneratieve hersenziekte, hersentumors, bloeding en trauma kunnen worden voorkomen.
Follow-up
Medische vervolgevaluaties stellen de omvang van de schade en beperkingen vast die kunnen worden toegeschreven aan cognitieve dysfasie. Uit deze diagnose worden vervolgens passende therapeutische interventies afgeleid. Logopedie is gericht op middelen en vaardigheden in taal en communicatie. De medische en logopedische behandeling zal dus gebaseerd zijn op gemeenschappelijke doelen. Een vroege start zal aanzienlijk bijdragen aan het behoud van spraak- en communicatieve vaardigheden. Bovendien zal het verbeteren van de taalprestaties van de patiënt ertoe leiden dat zijn of haar cognitieve prestaties niet afnemen. Het identificeert ook strategieën die de patiënt kan gebruiken om woordzoekende stoornissen te corrigeren. De deelname aan het gemeenschapsleven blijft zo behouden. Tijdens de follow-up is ook de betrokkenheid van naasten bij verminderde communicatie met de patiënt een belangrijk onderdeel van de therapie. De duur van de behandeling wordt bepaald door het succes van de behandeling en de behoeften en sociale omgeving van de patiënt. Als de doelstellingen zijn behaald en er is geen verdere therapiebenadering die voorlopig tot verbetering zou kunnen leiden, wordt de behandeling niet voortgezet. Eventueel kan dan op een later tijdstip een nieuw vervolgonderzoek door de specialist of logopedist nodig zijn.
