Lodge de Guyon-syndroom
Het Loge-de-Guyon-syndroom is een zenuwvernauwingssyndroom dat het distale deel van de ellepijpzenuw (elleboogzenuw), vandaar het synoniem "syndroom van de distale ulnaire zenuw". Dit komt doordat de ellepijpzenuw kan ook verder in de elleboog worden beschadigd, in de ulnaire sulcus. De Guyon's Lodge is een anatomische bottleneck in het gebied van de pols waardoor de ellepijp slagader (elleboogslagader) loopt naast de ellepijpzenuw.
Net als de carpale tunnel wordt de Guyon Loge beperkt door benige en bindweefsel structuren. Deze omvatten het erwtenbot (Os pisiforme), het haakproces van de haak been (Hamulus ossis hamati) en het retinaculum flexorum. Het Retinaculum flexorum begrenst tegelijkertijd de Loge de Guyon dorsaal (onder) en de carpale tunnel ventraal (boven).
Loge de Guyon-syndroom kan optreden na a breuk van de pols of door maximale extensie van de pols, die vervolgens de elleboogzenuw samendrukt terwijl deze door de Guyon-loge gaat. Daarnaast kunnen in de Loge de Guyon ruimtebeslissende processen optreden als gevolg van een ganglion (overliggend been). De ganglion is een tumorachtige weefselverandering die zeer typerend is voor deze site en zich vormt op gewrichtskapsels of peesmantels.
Daarnaast mechanische overbelasting, zoals lang fietsen of regelmatig handwerk met de bal van het kleine vinger, is een risicofactor voor het Loge de Guyon-syndroom. De N. ulnaris splitst zich tijdens zijn loop door de Guyon Loge in 2 takken: een oppervlakkige tak (ramus superficialis) en een diepe tak (ramus profundus). De ramus profundus, die verantwoordelijk is voor de motorische innervatie van de spieren, wordt veel vaker aangetast door beknelling dan de oppervlakkige tak, die de gevoelige delen bevat.
Om deze reden ligt de focus meer op motorische gebreken. Deze uiten zich in de aantasting van de duim adductie, zodat fijne motoriek en schrijven problemen opleveren. Bovendien treedt paresthesie (sensorische tekortkomingen) met tintelingen en gevoelloosheid op in het gebied dat wordt gevoed door de nervus ulnaris, dwz in de kleine vinger en delen van de ringvinger.
De symptomen van het Loge-de-Guyon-syndroom worden ingedeeld op basis van hun ernst in de Gross- en Gelbermann-classificatie. In de vroege stadia is het Loge de Guyon-syndroom een grotendeels omkeerbaar zenuwcompressiesyndroom. Voordat een operatie is geïndiceerd, is conservatieve therapie vaak voldoende.
De keuze van de therapie hangt echter ook af van de oorzaak. Een Loge-de-Guyon-syndroom veroorzaakt door mechanische overbelasting kan eerst met een conservatieve methode worden behandeld. Dit wordt gedaan in de zin van het verlichten en vermijden van de zware en regelmatige belasting, aangezien de zenuw relatief snel kan regenereren.
