Net als bij chronisch bronchitis, chronische obstructieve bronchitis is een chronische long ziekte. Obstructief betekent hier dat de bronchiën versmald zijn. Als gevolg hiervan zijn de belangrijkste symptomen hoesten, kortademigheid, en sputum.
Wat is chronische obstructieve bronchitis?
Chronisch obstructief bronchitis verwijst naar een permanente (chronische) long ziekte die vernauwing (obstructie) van de luchtwegen veroorzaakt. De diameter van de bronchiolen in de longen wordt gereguleerd door parasympathische (zenuwen) en sympathische (zenuwen) zenuwstelsels. Het parasympathische zenuwstelsel vernauwt de bronchiolen, terwijl de sympathische zenuwstelsel breidt ze uit. Ontregeling (roken, chemische dampen) kunnen ook voorkomen, waardoor de bronchiale spieren meer aanspannen, waardoor ademhaling moeilijker. In eerste instantie is er een "normale" chronische aandoening bronchitis, die vervolgens wordt verhoogd tot chronische obstructieve bronchitis met het symptoom van acute kortademigheid. Deze ziekte is niet besmettelijk, maar kan ook door geen enkele behandeling volledig worden ongedaan gemaakt. In de latere stadia van de luchtwegaandoening worden trilharen vernietigd en de slijmvlies van de kleine longblaasjes is beschadigd. Daarom nemen de longblaasjes continu toe in instabiliteit tijdens uitademing en collaps. De ontstoken bronchiën slijmvlies wordt dikker en heeft een vernauwend effect op de luchtwegen.
Oorzaken
Triggers van chronische obstructieve bronchitis kunnen regelmatig worden waargenomen roken, en minder vaak, luchtverontreinigende stoffen zoals stof, chemische dampen en gassen. Passief roken kan ook leiden tot ernstige aandoeningen van de longen. Daarnaast is er een aangeboren zwakte van bindweefsel of verminderde veerkracht van de luchtwegen de overgang van chronische naar chronische obstructieve bronchitis bevorderen.
Symptomen, klachten en tekenen
Bij deze ziekte lijden patiënten aan een aantal verschillende ademhalingssymptomen. Als gevolg hiervan wordt de kwaliteit van leven van de patiënt aanzienlijk verminderd en beperkt, zodat er ook ernstige beperkingen zijn in het dagelijkse leven van de getroffen persoon. Patiënten hebben vooral last van een sterk hoesten, die ook wordt geassocieerd met sputum. De hoesten vindt plaats zonder een bepaalde reden en is bovenal permanent. Kortademigheid kan ook voorkomen. Kortademigheid kan ook optreden tijdens de slaap, wat kan leiden tot slaapproblemen. Evenzo hebben veel patiënten last van toegenomen bloed druk en kan ook sterven aan een hart- aanval in het proces. Als de ziekte niet wordt behandeld, leidt dit meestal tot longontsteking, wat ook kan leiden tot de dood. Vooral bij rokers kunnen de symptomen ernstig zijn. Veel patiënten zien er ook moe en vermoeid uit en kunnen daarom niet langer actief deelnemen aan het dagelijks leven. Zonder behandeling wordt de levensverwachting van de getroffen persoon ook eerlijk verlaagd. Evenzo kan de ziekte leiden tot sterke psychische klachten. De capaciteit van de longen neemt daarbij aanzienlijk af, waardoor het in ernstige gevallen kan leiden tot naar adem happen.
Diagnose en verloop
Chronische obstructieve bronchitis manifesteert zich voornamelijk door sputumhoesten en kortademigheid. Aanvankelijk lijken de symptomen op die van chronische bronchitis. Er is een aanhoudende irriterende hoest met sputum (wit of groengeel in het geval van bacteriële infectie), die aanvankelijk alleen onder spanning, in het geval van een ernstigere ziekte ook in rust. Dit wordt verergerd door acute kortademigheid. In het verdere verloop van de ademhalingsziekte kan een pathologische overmatige inflatie van de longen (longemfyseem) ontwikkelt, wat permanente schade aan de longen veroorzaakt. Is gestegen bloed druk ontwikkelt zich via het emfyseem in de long schepen, die uiteindelijk de hart- (longhart, Rechtsaf hartfalen De meest voorkomende complicaties zijn bronchiale infecties en longontsteking De diagnose begint met het afnemen van de anamnese van de ziekte, met longfunctiediagnostiek (vitale capaciteit (maximale vrijwillige capaciteit van de longen om lucht vast te houden). Tweederde van de lucht wordt uitgeademd in de eerste seconde, en de rest in een tot twee andere seconden. Als de persoon die wordt onderzocht minder dan tweederde van de vitale capaciteit kan uitademen, zijn de bronchiën al min of meer vernauwd), allergie diagnostiek en verder bloed tests in het laboratorium. Een nauwkeuriger bepaling kan worden gedaan door middel van lichaamsplethysmografie (meting van de weerstand die de luchtwegen bieden aan de ingeademde en uitgeademde lucht). Een longarts kan ook andere diagnoses ontwikkelen.
Complicaties
Chronische obstructieve bronchitis, zoals vaak het geval is bij rokers, kan leiden tot verschillende ernstige complicaties. Ten eerste veroorzaakt bronchitis constante afscheidingen. Dit verhoogt het risico op infectie door bacteriën, wat het klinische beeld kan verergeren (verergering). In sommige gevallen kan er een ophoping van lucht zijn in de longblaasjes (luchtzakjes). Hierdoor kunnen ze te veel opblazen, wat resulteert in emfyseem. Als gevolg hiervan kunnen de longblaasjes barsten en ontsnapt de lucht in de pleuraholte. Dit kan een pneumothorax ontwikkelen. De hart- wordt ook overbelast door het emfyseem, aangezien door de overmatige inflatie de pulmonale schepen worden gecomprimeerd, zodat het hart een hogere druk moet uitoefenen om de doorbloeding te garanderen. Dit kan dan uitgroeien tot hartfalen van het rechter hart (rechter hartfalen). Een andere complicatie is de ontwikkeling van oedeem, vooral in de onderste ledematen. De combinatie van chronische bronchitis en emfyseem wordt ook wel genoemd COPD (chronische obstructieve longziekte In dat geval wordt de levensverwachting met vijf tot zeven jaar verkort. Chronische bronchitis betekent ook dat de getroffen persoon vaker wordt blootgesteld aan gifstoffen in de omgevingslucht. Deze kunnen de bronchiën beschadigen. Bovendien is het risico op ontwikkeling long kanker wordt in dit geval verhoogd.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Bij hoest, sputum, kortademigheid en andere tekenen van chronische obstructieve bronchitis moet altijd een arts worden geraadpleegd. Het is zelfs nog beter om chronische bronchitis al medisch te laten verhelderen en behandelen. Uiterlijk wanneer de typische kortademigheid wordt opgemerkt, wordt een bezoek aan de dokter aanbevolen. Fever, een gevoel van beklemming in de borst en toenemend sputum zijn ook medische noodgevallen die onmiddellijk moeten worden behandeld. In geval van een acuut noodgeval - dwz kortademigheid en instorting van de bloedsomloop - moeten de medische hulpdiensten worden gewaarschuwd. Het kan nodig zijn om de getroffen persoon te beademen totdat de arts arriveert. Als chronische obstructieve bronchitis niet voldoende wordt behandeld, kunnen complicaties zoals gelijk hartfalen of long kanker kunnen optreden - beide ernstige aandoeningen die een intramurale behandeling vereisen. Rokers en patiënten met chronische luchtweginfecties zijn bijzonder vatbaar voor de ziekte. Iedereen die tot deze risicogroepen behoort, kan het beste zijn huisarts raadplegen als hij een van de bovengenoemde symptomen ervaart. Andere contacten zijn de longarts, een internist of de KNO-arts.
Behandeling en therapie
De eerste en belangrijkste behandeling is om te stoppen roken Dit geldt natuurlijk alleen voor echte rokers. Anders mogen zeer "stoffige" activiteiten (afstoffen, stofzuigen) alleen worden uitgevoerd met een ademhalingsmasker op. Actieve training kan de progressie van chronische obstructieve bronchitis stoppen, maar niet voorkomen. Het verbetert de fysieke veerkracht en daarmee ook de kwaliteit van leven van de patiënt. In speciale trainingssessies kan de patiënt leren hoe hij de voorgeschreven medicatie op de juiste manier kan gebruiken en normaal met de ziekte kan leven. Dit zijn ook stappen om de werking van de longen te stabiliseren. In zeer ernstige gevallen moet mogelijk slijm worden opgezogen of moet de patiënt mogelijk kunstmatig worden beademd. Dit kan echter worden voorkomen door tijdige profylaxe. Om te vergemakkelijken ademhalingwordt een aanvraag voor een kuur aan zee aanbevolen.
Vooruitzichten en prognose
De prognose bij chronische obstructieve bronchitis biedt geen uitzicht op genezing. De cursus kan echter zeer variabel zijn. Het is hier waar dat een volledig gebrek aan behandeling een negatief beloop bevordert. Bovendien is snel ingrijpen relevant bij secundaire en bijkomende ziekten. De levensverwachting kan in meer of mindere mate worden bekort. Vervolg roken zal de door de ziekte veroorzaakte schade versterken en het verloop van de ziekte versnellen. De kortademigheid van de getroffen persoon kan toenemen naarmate de ziekte voortschrijdt, meestal als gevolg van een verdere vernauwing van de luchtwegen. Chronische obstructieve bronchitis veroorzaakt dus ook rust spanning bij sommige patiënten. Overbelasting van het rechterdeel van het hart kan het gevolg zijn en kan leiden tot water retentie, hartritmestoornissen en een vergroot ventrikel. de persistente ontsteking van de luchtwegen zorgt ervoor dat steeds meer kleine bronchiale tubuli en longblaasjes vergaan. Het resultaat is emfyseem. Een verslechterende episode kan worden veroorzaakt door verschillende factoren, waaronder bacteriële of virale infecties (de vatbaarheid voor infecties neemt ook toe met de duur van de ziekte) en een plotselinge toename van de belasting van de longen. Een dergelijke verergering kan sporen achterlaten en permanent een verslechtering van de volksgezondheid voorwaarde, wat tot uiting komt in een intensivering van alle symptomen die verband houden met chronische obstructieve bronchitis. Financieel en psychologisch kan de ziekte ook een last worden, aangezien het kan leiden tot gemist werk, secundaire ziekten en depressieve stemmingen.
het voorkomen
Chronische obstructieve bronchitis ontwikkelt zich alleen als de omstandigheden daarvoor gunstig zijn. Daarom is het mogelijk om de ziekte heel goed te voorkomen. In het geval dat bronchitis vaak aanwezig was in jeugd, men moet zich onthouden van roken in latere jaren. Kies ook geen baan waarbij u wordt blootgesteld aan stof, gassen of dampen. Indien dit het geval is, dienen dergelijke preventieve onderzoeken en afspraken in ieder geval bijgewoond te worden. Voldoende doorharding koud douches en voldoende beweging is nuttig. In centraal verwarmde ruimtes moet voor volledige ruimtebevochtiging, bij voorkeur kiemvrij, worden gezorgd.
Nazorg
Nazorg en preventie zijn nauw met elkaar verbonden bij chronische obstructieve bronchitis. In wezen is het doel om alle factoren te elimineren die de bronchiën verder kunnen beschadigen, geheel of op zijn minst zo goed mogelijk. Roken is daarbij een belangrijke factor. In het geval van nicotine afhankelijkheid, kan de patiënt professioneel ondersteunde ontwenning nodig hebben. Verven en vernissen en andere stoffen die giftige of andere schadelijke dampen kunnen afgeven, moeten ook zoveel mogelijk worden vermeden. Dit geldt nadrukkelijk niet alleen voor de privé maar ook voor de professionele context. Om slijm, dat vaak wordt geassocieerd met chronische obstructieve bronchitis, gemakkelijk op te kunnen hoesten, wordt het bij voorkeur vloeibaar gemaakt. Dit betekent dat de patiënt ervoor moet zorgen dat hij voldoende vocht drinkt. Nog steeds water en kruidenthee zijn hier bijzonder geschikt. Een infectie moet met alle middelen worden vermeden. Dit omvat alles maatregelen die de immuunsysteem, maar ook het vermijden van contact met mensen die momenteel aan een acute infectie lijden. Luchtuitwisseling wordt in veel gevallen aanbevolen voor patiënten met chronische obstructieve bronchitis. Zo is de zilte lucht van de Noordzee en Oostzee vaak de ideale setting voor optimale nazorg. Ook de bergen met hun zuivere en pollenarme lucht zijn zeer geschikt voor een verblijf.
Wat u zelf kunt doen
Lijders aan chronische obstructieve bronchitis kunnen het lijden hiermee verlichten maatregelen ze kunnen zichzelf uitvoeren. Dit geldt met name voor acute hoestaanvallen en het risico op het ontstaan van kortademigheid. Roken moet bijvoorbeeld ten koste van alles worden vermeden. Stof, chemische dampen en andere bronnen van irriterende deeltjes moeten worden vermeden. Indien nodig mogen bepaalde gebieden alleen met een gasmasker worden betreden. Hoewel hoest met sputum in sommige gevallen als positief kan worden beschouwd, is droge hoest slechts pijnlijk en onproductief. Om dit te verlichten en ook te voorkomen, kunnen patiënten hun toevlucht nemen tot inhalaties met stoom. Ademen door de neus- met de mond gesloten kalmeert ook de bronchiën met de warmere lucht. Keel zuigtabletten met kruidengeneesmiddelen kan een slijmoplossend, kalmerend of zelfs een licht verlammend effect op de bronchiën - welke stoffen kunnen worden gebruikt, moet worden besproken met de behandelende arts. Patiënten moeten proberen hun ademhaling en prestatie te behouden of te verbeteren ondanks chronische obstructieve bronchitis. Een betere ademhaling kan bijvoorbeeld worden bereikt door te oefenen lip-blokkering, door gerichte ademhalingstraining - ook met behulp van technische apparatuur - en door longsporten. Welk type sport geschikt is, moet met de arts worden besproken met het oog op de secundaire symptomen van de ziekte (hartfalen, longfalen). kanker, enz.). Bovendien kunnen speciale technieken met betrekking tot ademhaling en houding het slijm enorm vergemakkelijken.
