Cheyne Stokes ademhaling is de naam voor een pathologische vorm van ademen. Het gaat om regelmatige veranderingen in de diepte van ademhaling evenals veranderingen in de ademafstand.
Wat is Cheyne-Stokes-ademhaling?
Cheyne-Stokes-ademhaling verwijst naar een abnormale ademhaling patroon gekenmerkt door de zwelling en decongestie van de ademhaling die gepaard gaat met langdurige adempauzes. Als de ademhaling tijdens dit proces periodiek vlakker wordt, bestaat het risico van kortstondige ademhalingsstilstand. Vervolgens worden de diepere ademhalingen hervat. Cheyne-Stokes-ademhaling treedt vaak op wanneer de getroffen persoon onvoldoende heeft bloed stroom naar de hersenen​ Dit kan bijvoorbeeld worden veroorzaakt door vasculaire sclerose. Andere mogelijke triggers zijn een beroerte of vergiftiging. De Schotse arts John Cheyne (1777-1836) en de Ierse arts William Stokes (1804-1878) gaven hun naam aan de ademhaling van Cheyne-Stokes. In 1818 slaagde John Cheyne erin het periodiek wassen en afnemen van de ademhaling te beschrijven. Slechts een korte tijd later deed William Stokes hetzelfde. Cheyne-Stokes-ademhaling komt vaker voor bij mannen dan bij vrouwen. Patiënten zijn bijna altijd ouder dan 60 jaar.
Oorzaken
Aangenomen wordt dat Cheyne-Stokes-ademhaling wordt veroorzaakt door niet-lineaire gevoeligheid van het ademhalingscentrum voor partiële CO2-druk in de arteriële bloed​ De toename van de partiële CO2-druk werkt als de sterkste ademhalingsprikkel. Dit zorgt ervoor dat de ademhalingsfrequentie en de diepte van de ademhaling afnemen totdat een verhoogde ademhaling mogelijk wordt gemaakt door een hoger CO2-gehalte in de bloed​ Als de getroffen persoon voldoende CO2 uitademt, wordt de ademhaling weer vlakker. Omdat de gevoeligheid voor CO2 onevenredig laag is bij lage partiële druk en onevenredig hoog bij hoge partiële druk, resulteert dit in oscillatie van de ademhalingsregelaar. Er is discussie in de medische gemeenschap of Cheyne-Stokes-ademhaling een negatief effect kan hebben op de progressie van hart- mislukking. Hoe ernstiger de hart- mislukking presenteert, hoe intenser de periodieke en centrale ademhalingspatronen. De meest voorkomende triggers voor Cheyne-Stokes-ademhaling zijn onder meer onvoldoende cerebrale bloedtoevoer, zoals door gebrekkige perfusie bij atherosclerose, beroerte, of vergiftiging, zoals van carbon koolmonoxide.
Symptomen, klachten en tekenen
De ademhaling van Cheyne-Stokes vertegenwoordigt een ernstige vorm van ademhalingsstoornis tijdens de slaap. Het wordt geassocieerd met gemarkeerde vormen van hart- mislukking. Bijvoorbeeld de prevalentie van deze pathologische vorm van inademen hartfalen patiënten is tussen de 30 en 40 procent. Een typisch kenmerk van de Cheyne-Stokes-ademhaling is het periodiek herhaald harsen en afnemen van de ademhaling. De ademhaling van de patiënt wordt steeds oppervlakkiger tot er een korte pauze is van ongeveer tien seconden. Daarna worden de ademhalingen dieper en weer zwaarder. In sommige gevallen is er tijdens dit proces ook een extra verandering in de ademhalingsfrequentie. De ademhaling van Cheyne-Stokes is vooral 's nachts merkbaar bij mensen die lijden aan vergevorderden hartfalen​ Het manifesteert zich echter vaak in andere centrale zenuwstelsel schade zoals overdosering van opioïden, exogene vergiftiging of uremie. De ademhaling van Cheyne-Stokes kan de voorbereidende fase zijn van vroegtijdig naar adem happen. Het komt echter soms voor tijdens het normale slaapproces zonder enige pathologische waarde te hebben. Vaak vindt Cheyne-Stokes-ademhaling plaats tijdens de slaap op hoogtes boven 3000 meter en wordt periodieke ademhaling genoemd. Periodieke ademhaling is niet geclassificeerd als een Hoogtevrees symptoom, maar veroorzaakt soms slaapstoornissen. In sommige gevallen zorgt de ademhaling van Cheyne-Stokes ervoor dat de patiënt wakker wordt omdat hij of zij kortademig is.
Diagnose en verloop
Als Cheyne-Stokes ademhaling wordt vermoed, is een polysomnografisch onderzoek in een speciaal slaaplaboratorium vereist. Polysomnografie is een diagnostische procedure die specifiek maatregelen de fysiologische functies van de patiënt tijdens de slaap. Het is het meest uitgebreide onderzoek van deze soort. Het onderzoek vindt intramuraal plaats. Dit geeft de arts de mogelijkheid om een ​​individueel slaapprofiel van de patiënt op te stellen, wat de diagnose van Cheyne-Stokes-ademhaling vergemakkelijkt.Tijdens het onderzoek wordt een slaap-EEG (hersenen golfbeeld), ECG (meting van hartritme), EMG (spierspanning) of EOG (oogbewegingen) kunnen worden uitgevoerd. Video- of audio-opnamen en meting van bloeddruk zijn ook binnen het bereik van mogelijkheden. Als de onderliggende ziekte die de Cheyne-Stokes-ademhaling veroorzaakt, met succes kan worden behandeld, is de prognose van de patiënt meestal positief.
Complicaties
De ademhaling van Cheyne-Stokes wordt gekenmerkt door ernstige ademhalingscomplicaties die voornamelijk tijdens de slaap optreden. In dit geval is het symptoom ook nauw verbonden met hartfalen​ De ademhalingssnelheid van de patiënt verandert ook met de tijd en heeft dus een negatieve invloed op het lichaam volksgezondheid​ Door veranderde ademhaling, schade aan de patiënt zenuwstelsel kan ook voorkomen, en Cheyne-Stokes-ademhaling kan zich ook manifesteren in de vorm van hijgende ademhaling. De getroffen persoon wordt niet direct gewekt door de verkeerde ademhaling, dus veel patiënten kunnen zonder ongemak slapen. Naarmate de ziekte vordert, lijdt de patiënt aan slaapstoornissen en wordt hij wakker met kortademigheid. Vaak gaat de kortademigheid gepaard met een paniekaanval. De behandeling van Cheyne-Stokes-ademhaling is meestal causaal en is vooral gericht op behandeling nier zwakte of suikerziekte​ Daarna moet de patiënt ademhaling ondergaan therapie om secundaire schade in het proces te voorkomen. Complicaties treden meestal alleen op als de onjuiste ademhaling niet wordt behandeld of als complicaties optreden als gevolg van de onderliggende ziekte.
Wanneer moet je naar een dokter?
Wanneer het karakteristieke harsen en afnemen van de ademhaling wordt opgemerkt, moet een arts worden geraadpleegd. Medisch onderzoek is in de eerste plaats noodzakelijk vanwege de mogelijke risico's van een verstoord ademhalingspatroon. Aan de andere kant ligt de ademhaling van Cheyne-Stokes vaak ten grondslag aan een ernstige aandoening voorwaarde die moet worden gediagnosticeerd en, indien nodig, behandeld. Daarom is medische opheldering uiterlijk bij complicaties als gevolg van ademhalingsproblemen noodzakelijk. De ademhaling van Cheyne-Stokes treft vooral mensen die er last van hebben arteriosclerose of een beroerte. Carbon Fibre monoxidevergiftiging kan ook een verminderde ademhaling veroorzaken. De voorwaarde komt ook voor in combinatie met suikerziekte mellitus, nier zwakte, hartfalen en enkele andere ziekten. Iedereen in deze risicogroepen zou dat moeten doen praten onmiddellijk naar hun huisarts als ze de bovengenoemde symptomen ervaren. Verdere contacten zijn de long specialist of een slaaplaboratorium. Ouders die een ongewoon ademhalingspatroon bij hun kind opmerken, kunnen dat het beste doen praten aan hun kinderarts. Als er sprake is van extreme kortademigheid of tekenen van hypoxie, moeten medische hulpdiensten worden gewaarschuwd.
Behandeling en therapie
Therapie voor Cheyne-Stokes bestaat de ademhaling uit twee fasen. Fase 1 omvat de behandeling van de neergeslagen onderliggende voorwaarde​ Dit kan hartfalen, nierfunctiestoornis zijn, suikerziekte mellitus (diabetes) of andere aandoeningen. Fase 2 voorziet in ventilatie therapie​ Het heeft tot doel het pathofysiologische ademhalingspatroon te veranderen in een fysiologisch ademhalingspatroon. Algemeen gebruikt ventilatie methoden zijn AZMV (anticyclisch gemoduleerde ventilatie) of ASV (adaptieve servoventilatie). Bij deze methoden wordt een maskersysteem op de patiënt aangebracht. Het maakt automatische regeling van de ademhalingsdruk mogelijk. Het dempt ook mechanisch de trilling van de regeling. De ademhalingsoscillaties als gevolg van Cheyne-Stokes-ademhaling worden contracyclisch gecompenseerd, terwijl de pathofysiologische ademhalingspatronen een fysiologische richting volgen. Bovendien, bij sommige patiënten, administratie van aanvullende zuurstof kan de ademhalingsresponscurve lineariseren en zo de oscillerende ademhalingsregulatie dempen. Als de patiënt lijdt aan Hoogtevrees, is het noodzakelijk dat hij onmiddellijk afdaalt naar lagere hoogten totdat alle symptomen verbeteren. Op deze manier krijgt hij weer voldoende voorraad zuurstof.
Vooruitzichten en prognose
Over het algemeen is het verdere verloop van de Cheyne-Stokes-ademhaling relatief afhankelijk van de onderliggende ziekte. Daarom is het niet mogelijk om een ​​algemene uitspraak te doen over de prognose van deze ziekte. Als de onderliggende ziekte te genezen is, zal dit meestal ook de Cheyne-Stokes-ademhaling onder controle houden. Echter, klachten aan het hart of de nieren kunnen meestal niet volledig worden verholpen, zodat de symptomen van Cheyne-Stokes-ademhaling ook niet volledig beperkt zijn. Bij diabetes kan de aandoening meestal relatief goed worden onderdrukt. Bijzonder ventilatie therapie beperkt ook de chronische symptomen. Een volledige genezing wordt hierdoor echter ook niet bereikt. In het geval van HoogtevreesKan Cheyne-Stokes-ademhaling ook worden opgelost door afdaling. In dit geval verschijnen de symptomen meestal weer wanneer de getroffen persoon naar een grote hoogte gaat. De aandoening kan in veel gevallen ook worden verlicht door zelfhulpmiddelen of door niet te gebruiken drugs​ Ventilatoren kunnen ook in de eigen woning van de patiënt worden gebruikt, zodat een opname voor de patiënt niet absoluut noodzakelijk is. Ontspanning oefeningen kunnen ook het ongemak van de ziekte tijdens het proces verminderen.
het voorkomen
preventieve maatregelen tegen de ademhaling van Cheyne-Stokes zijn niet bekend. Regelmatige medische onderzoeken worden als belangrijk beschouwd.
Nazorg
In de meeste gevallen van Cheyne-Stokes-ademhaling, maatregelen van nazorg zijn zeer beperkt. Allereerst is vroege opsporing erg belangrijk bij deze ziekte om verdere complicaties of ongemak te voorkomen. Hoe eerder Cheyne-Stokes-ademhaling wordt gedetecteerd door een arts, hoe beter het verdere verloop van de ziekte gewoonlijk is. Mogelijk kan deze ziekte ook leiden tot een verminderde levensverwachting. Om deze reden moet de getroffen persoon bij de eerste symptomen en tekenen van de ziekte een arts raadplegen, zodat de symptomen niet verder verergeren. De behandeling zelf hangt af van de onderliggende ziekte. Als dit operatief wordt behandeld, wordt aanbevolen dat de betrokkene rust na de ingreep en afziet van fysieke of stressvolle activiteiten. Er moet ook aandacht worden besteed aan een gezonde levensstijl met een gezonde levensstijl dieet​ In veel gevallen is het echter ook nodig om medicijnen te slikken om de symptomen te verlichten. Hierbij dient gelet te worden op regelmatige inname met de juiste dosering. Het verdere verloop van de Cheyne-Stokes-ademhaling is daarbij sterk afhankelijk van de basisziekte, zodat daardoor geen algemene kuur gegeven kan worden.
Wat u zelf kunt doen
Triggers van Cheyne-Stokes-ademhaling kunnen een veranderd ademhalingsritme zijn, hersenen schade en een pathologische hartafwijking​ Getroffen individuen moeten daarom in staat zijn om verschillende zelfhulpmaatregelen voor hun dagelijks leven te initiëren en hun familieleden te instrueren om dit te doen. Het syndroom treedt meestal 's nachts op tijdens slaapfasen. De ademhaling stopt en er treden verhoogde waakreacties van het lichaam op. Een gezonde diepe slaap is niet mogelijk. De angst voor een totale ademhalingsstilstand kan de getroffen persoon dermate aangrijpen dat een normale levensloop nauwelijks mogelijk lijkt. Patiënten met Cheyne-Stokes-ademhaling lijken vaak ernstig oververmoeid en uitgeput. Het is erg belangrijk om leiden een evenwichtige levensstijl en om je van te onthouden alcohol, roken en drugs Van elke soort. Stimulerende middelen of slaapverwekkend drugs helpen de patiënt niet, maar hebben een fysiek destructief effect. Een gebalanceerd dieet rijk aan vitaminen is ook aan te raden, vooral voor patiënten met hartfalen en te zwaar​ Huisventilatoren worden steeds vaker gebruikt als een nuttige vorm van zelfhulp. Vooraf moet het syndroom echter nauwkeurig worden onderzocht in een slaaplaboratorium. Regelmatig therapeutisch zuurstof administratie en het reguleren van medicatie helpt de patiënt om beter om te gaan met het dagelijkse leven. Om de ademhaling onder controle te houden en te behouden long capaciteit, zachte oefening zoals yoga en zwemmen kan ondersteunend zijn. In het algemeen, spanningmoeten extreme lichamelijke inspanning en vetrijk voedsel worden vermeden.
