De arm is over het algemeen verdeeld in bovenarm, onderarm en met de hand. Deze zijn verbonden door het ellebooggewricht en pols. Het bot van de bovenarm wordt genoemd opperarmbeen (groot buisvormig bot), de onderarm bestaat uit ellepijp en straal.
De hand wordt gevormd door de acht carpale botten en de aangrenzende middenhandsbeentjes en vingerkootjes. Allereerst moet worden opgemerkt dat gebroken armen zich bij kinderen heel anders gedragen dan bij volwassenen. Ten eerste het type breuk is anders vanwege het veel flexibeler bot dat wordt opgebouwd.
Ten tweede hebben kinderen een snellere en betere neiging tot zelfgenezing. Als groei gewrichten worden beïnvloed, moet speciale aandacht worden besteed. Dit komt omdat er een risico bestaat dat de groei permanent wordt aangetast en dat misposities kunnen volgen als de behandeling niet geschikt is.
Veroorzaken
Er zijn verschillende soorten fracturen van de bovenarm. In een breuk van de opperarmbeen schacht, het middelste deel van het buisvormige bot is beschadigd. Dit gebeurt over het algemeen zelden, maar als dit het geval is, wordt dit vaak veroorzaakt door een val of verkeersongeluk.
A breuk van de onderkant van de bovenarm wordt ook wel distaal genoemd opperarmbeen fractuur, supra- of epicondylaire humerusfractuur (het onderste uiteinde van de humerus wordt condylus genoemd) en wordt meestal veroorzaakt door een val op de gestrekte arm. Dit heeft vaak invloed op het ellebooggewricht. In het geval van een kapotte onderarm spaak Vooral fractuur is een van de meest voorkomende fracturen bij jeugd en wordt meestal veroorzaakt door vallen tijdens sporten zoals handbal, skaten of snowboarden, waarbij het risico op vallen relatief hoog is.
Symptomen
Bij elk tiende kind is de breuk niet duidelijk herkenbaar voor de ouders. Typische tekenen van zwelling kunnen afwezig zijn en bestaande mobiliteit mag niet automatisch leiden tot uitsluiting van een fractuur. Als een kind ernstig heeft pijn in de arm na een val of botsing moet altijd een arts worden geraadpleegd.
In de meeste gevallen moeten echter typische symptomen zoals gevoelloosheid of een gevoel van koude, zwelling, beperkte mobiliteit of verkeerde plaatsing worden vermeld naast pijn. De pijn van een breuk is vaak erg sterk. Ze worden veroorzaakt door de irritatie van het periosteum.
Ibuprofen en paracetamol zijn pijnstillers voor kinderen. Hierbij moet worden gelet op de betreffende dosering, die is gebaseerd op het lichaamsgewicht van het kind. Afleiding van de kinderen helpt vaak ook goed tegen pijn.
Diagnose
Het is belangrijk om het verwondingsmechanisme zo nauwkeurig mogelijk aan de arts te beschrijven. Dit alleen kan vaak informatie opleveren over de locatie of het type breuk. Bovendien zal de arts een gedetailleerd uitvoeren fysiek onderzoek om te controleren op bewegingsbeperkingen, onjuiste of verlichtende houdingen, bloed bloedsomloop en gevoeligheid. De diagnose wordt bevestigd door een Röntgenstraal. In uitzonderlijke gevallen, bijvoorbeeld als het letsel is veroorzaakt door een ogenschijnlijk te klein trauma (een zogenaamd klein trauma) en de bot- en weefselstructuur nader onderzocht moeten worden, kan een magnetische resonantietomografie (MRI) of computertomografie (CT) is aangewezen bij een gebroken arm.
Alle artikelen in deze serie:
