Branden in de urethra

Introductie

A brandend gevoel in de urinebuis duidt meestal op een ontsteking in het gebied van de urinewegen. Een ontsteking van de urinebuis kan in het bijzonder worden veroorzaakt door bepaalde seksueel overdraagbare pathogenen (bijv. chlamydia, gonococcus) of door huid bacteriën gedragen in de urinebuis. Het heet urethritis in technisch jargon. Een algemene ontsteking van de urinewegen wordt meestal een Urineweginfectie ("UTI") en komt vaker voor bij vrouwen dan bij mannen.

Oorzaken

De meest voorkomende oorzaken van brandend in de urethra. Hieronder vindt u gedetailleerde informatie over de respectievelijke oorzaken. EEN brandend gevoel in de urethra wordt meestal geassocieerd met een ontsteking van de urethra. Er zijn twee verschillende soorten urethrale ontsteking: de specifieke en de niet-specifieke urethritis.

Het specifieke urethritis wordt veroorzaakt door seksueel overdraagbare aandoeningen bacteriën, de gonokokken (Neisseria gonorrhoeae) en is ook bekend als gonorroe. De niet-specifieke urethritis wordt veroorzaakt door verschillende andere bacteriën, zoals chlamydia, darmbacteriën, mycoplasma en vele anderen. De urethritis wordt vaak overgedragen via onbeschermde geslachtsgemeenschap.

Bovendien kan urethritis worden veroorzaakt door een urinekatheter. Zeker als deze katheter langdurig gedragen moet worden, kan de mechanische irritatie het slijmvlies beschadigen. Dit bevordert de penetratie van bacteriën.

Bovendien kunnen andere ziekten, aandoeningen en ontstekingen van het urinewegsysteem een ​​branderig gevoel in de urethra veroorzaken. Verder verstoringen van het hormoon evenwicht, die gepaard gaan met een tekort aan oestrogeen, kan een branderig gevoel in de urethra veroorzaken. - Urethritis ̈ndung

  • Gonorroe
  • Chlamydia-infectie
  • Urineweginfectie / cystitis

De symptomen en ziekteverwekkers van cystitis zijn vergelijkbaar met die van urethritis.

Maar de locatie van de cystitis is anders, aangezien het de blaas en niet de urethra die ontstoken is. Er wordt onderscheid gemaakt tussen een ongecompliceerde en een gecompliceerde vorm van cystitis. De ongecompliceerde cystitis wordt gekenmerkt door het feit dat er geen is koorts en geen kloppen pijn achterin.

Het is belangrijk om veel te drinken. Meestal wordt met ongecompliceerde cystitis behandeld antibiotica. Er moet rekening worden gehouden met de bijwerkingen van alle medicijnen en er is slechts een beperkte mogelijkheid om ze tijdens te gebruiken zwangerschap.

In het geval van een gecompliceerde cystitis moet snel en adequaat worden gehandeld. Een gecompliceerde blaasontsteking laat zich zien koorts en eventueel met kloppen pijn op het gebied van de nier bed. De koorts is een teken dat de bacteriën in de bloedbaan zijn gekomen en er dus een risico op bestaat bloed vergiftiging ("sepsis").

Pijn in het gebied van het nierbed geeft aan dat de ontsteking "hoog" is gestegen en mogelijk een ontsteking van de nierbekken is aanwezig. In deze gevallen zijn de urinebevindingen en de bereiding van bacterieculturen uit de urine essentieel. Bovendien bevat nitriet in de laboratoriumwaarden bewijst dat er bacteriën in de bloed.

Ook hier is het belangrijk om zoveel mogelijk te drinken. Andere antibiotica medicinaal worden gebruikt dan voor de ongecompliceerde cystitis. Een infectie met de bacterie gonococcus (Neisseria gonononrrohoeae) leidt tot een geslachtsziekte.

Deze infectie kan een specifieke urethritis veroorzaken. De geslachtsziekte veroorzaakt door gonokokken is in de volksmond bekend als gonorroe. In medische terminologie staat het bekend als gonorroe.

De infectie vindt meestal plaats door onbeschermde geslachtsgemeenschap. - Chlamydia-infectie

  • Seksueel overdraagbare aandoeningen

Zowel vrouwen als mannen kunnen tijdelijk of permanent last hebben oestrogeentekort. Zowel de oorzaken als de effecten van oestrogeentekort kunnen heel verschillend zijn. Een oestrogeentekort kan ook de functies van het urinewegsysteem aantasten en aandoeningen of ziekten bevorderen. De omvang van de deficiëntie dient door een arts te worden bepaald en eventueel met medicatie te worden behandeld.