Borstkanker bij mannen
Borstkanker bij mannen komt veel minder vaak voor dan bij vrouwen. In Duitsland wordt bij 1.5 van de 100,000 mannen de diagnose gesteld borstkanker elk jaar. Dit betekent dat elke 800ste man in Duitsland zich zal ontwikkelen borstkanker tijdens zijn leven.
In 25% van de gevallen borstkanker bij mannen is genetisch voorbestemd, maar zwaarlijvigheid en bestraling van de borstwand kan ook het risico op borstkanker bij mannen. De diagnostische procedure is gebaseerd op het schema voor vrouwenborst kanker. Een doktersconsult, a fysiek onderzoek, mammografie en echografie worden uitgevoerd.
Sinds borstkanker bij mannen vaak erfelijk is, moet erfelijkheidsadvies worden aangeboden, ook om andere risicopersonen te identificeren. In de regel is een mastectomie wordt uitgevoerd als chirurgische therapie en de schildwacht weefselvocht knooppunt wordt ook verwijderd en onderzocht zoals bij vrouwen. In het geval van grotere tumoren (> 2 cm), weefselvocht knooppuntbesmetting of negatieve hormoonreceptorstatus, wordt bij mannen altijd vervolgstraling uitgevoerd.
De operatie wordt gevolgd door een adjuvante systemische therapie. De aanbevelingen voor chemo- en immunotherapie zijn identiek aan die voor vrouwen. Vaak mannelijke borst kanker is ook positief voor de hormoonreceptor.
In dit geval, tamoxifen wordt gegeven gedurende 5 jaar naar analogie met de vrouw. Aromatase-remmers zijn nogal atypisch bij mannen. Borst kanker is de meest voorkomende vorm van kanker bij vrouwen, en daarom hebben mannen statistisch gezien een veel lager risico op het ontwikkelen van borstkanker dan vrouwen.
Omdat borstkanker als een typische vrouwelijke ziekte wordt beschouwd, wordt dit type tumor vaak laat in het leven ontdekt. Voor de meeste mannen is het achteraf moeilijk te achterhalen waardoor de borstkanker precies is veroorzaakt. Tot nu toe zijn er maar een paar factoren bekend die het risico op borstkanker bij mannen verhogen.
Dit zijn bijvoorbeeld zogenaamde borstkankergenen. Er zijn enkele erfelijke of spontaan optredende genveranderingen die het risico op borstkanker bij zowel vrouwen als mannen verhogen (bijv. BRCA-genen, borstkankergenen). Deze genveranderingen worden echter slechts bij een klein aantal patiënten aangetroffen.
Hormonale factoren spelen ook een rol bij het ontstaan van borstkanker. Mannen (zoals vrouwen) produceren ook het geslachtshormoon oestrogeen, maar meestal in veel kleinere hoeveelheden dan vrouwen. Hogere oestrogeenspiegels komen bijvoorbeeld voor bij mensen die erg te zwaar of die hebben lever ziekten zoals cirrose of leverkrimp.
hormonen die door bodybuilders gedurende een langere periode worden ingenomen, wordt ook verdacht van een verhoogd risico op borstkanker. Mannen die de zogenaamde syndroom van Klinefelter (een of meer extra vrouwelijke X chromosomen) hebben een even hoog risico op borstkanker als vrouwen. Borstkanker bij mannen manifesteert zich door voelbare knobbels.
Vloeistofafscheiding uit de tepel, kleine ontstekingen of wonden of een terugtrekking van de huid of tepel worden ook als waarschuwing beschouwd tekenen van borstkanker. Ultrageluid examens en mammografie (Röntgenstraal borstonderzoek) worden ook bij mannen gebruikt, maar zijn niet zo zinvol als bij vrouwen. Borstkanker wordt gediagnosticeerd door een biopsie (weefselmonster) uit de borst genomen en onderzocht.
De behandeling van borstkanker bij mannen verschilt ook weinig van die bij vrouwen. Gebieden waarvan wordt vermoed dat ze tumoren hebben, evenals aangrenzende weefselvocht knooppunten uit de oksel worden operatief verwijderd. Soms zijn ondersteunende maatregelen na de operatie nodig om tumorcellen te vernietigen die in het lichaam zijn achtergebleven (bijv radiotherapie van de borstwand, chemotherapie).
Bij mannen is vaak antihormoontherapie aangewezen omdat de tumor oestrogeenafhankelijk groeit. Bij mannen pijnloos knobbeltjes in de borst regio zijn ook een teken van borstkanker. Bovendien witachtige afscheiding uit de tepel, veranderingen en intrekkingen van de tepel, evenals zweren op de borst duiden op kwaadaardige veranderingen.
In de vroege stadia zijn er geen algemene symptomen, later kan er sprake zijn van algemene vermoeidheid en verminderde prestaties. Metastasenverstrooiing van de tumor in het lichaam, kan ook leiden tot specifieke symptomen, afhankelijk van waar ze voorkomen. Bijvoorbeeld skelet pijn op bot metastasen en zwelling van de arm kan optreden bij lymfekliermetastasen in het okselgebied.
