Een goed miljoen nierlichaampjes (glomeruli) in elk nier zijn verantwoordelijk voor het filteren van ongeveer 180 liter primaire urine uit de liter bloed dat stroomt er dag in dag uit per minuut doorheen, waaruit iets minder dan 2 liter uiteindelijke urine wordt geconcentreerd samen met metabolische afvalproducten. In aanvulling op ontgifting nier is belangrijk voor de regulering van water en zout evenwicht, bloed drukregulatie, vorming van rode bloedcellen en botmetabolisme. Ontstekingsprocessen kunnen een enorme impact hebben op het algemeen nierfunctie.
Wat is glomerulonefritis?
glomerulonefritis is ontsteking of nier weefsel dat beide nieren aantast en aanvankelijk in de nierlichaampjes voorkomt, maar zich vervolgens kan verspreiden naar de rest van het nierweefsel. Het kan kort en ernstig zijn (acuut glomerulonefritis), snel progressief (snel progressief) of langzaam en verraderlijk (chronische glomerulonefritis). In de meeste gevallen is het immuunsysteem is betrokken. Aangenomen wordt dat het constante contact van de vasculaire klitten in de nierlichaampjes met de schadelijke stoffen in de bloed leidt tot een ontstekingsreactie - waarom dit bij sommige mensen wel het geval is, maar bij anderen niet, is nog grotendeels onduidelijk. Wetenschappers zijn echter van mening dat erfelijke factoren een rol spelen.
Wat zijn de verschillende vormen?
Vanwege het grote aantal verschillende vormen van ontsteking, de ziekte is zeer divers en kan alleen worden beoordeeld door een nierspecialist. Het is belangrijk om de vormen van elkaar te onderscheiden, naarmate ze vorderen en anders worden behandeld en ook verschillen in termen van hun prognose. De classificatie kan worden gemaakt op basis van symptomen, oorzaken, ontwikkelingsmechanisme en type weefselveranderingen, en de technische naam van elke vorm is meestal gebaseerd op het verloop en de locatie van de primaire schade (bijv. Extracapillair of vliezig glomerulonefritis).
- Een criterium is in welke vorm de immuunsysteem is betrokken. In een grote groep worden immuuncomplexen gevormd, dwz verbindingen van antigenen en antilichamen Deze kunnen ontstaan als gevolg van andere ziekten (bv. Na streptokokken keelontsteking) door antilichamen gevormd tegen bacteriële antigenen, die eerst in het bloed circuleren en vervolgens op verschillende plaatsen in de nierlichaampjes afzetten en ze beschadigen. In andere vormen vormt het organisme autoantilichamen tegen de binnenste laag van de nierlichaampjes, die daar worden afgezet. Andere cellen van de immuunsysteem (bijv. T-cellen, complement) kunnen ook ontstekingsreacties veroorzaken.
- Een ander onderscheidend kenmerk is of de ontsteking loopt aanvankelijk alleen op de nier (primaire vorm) of komt voor in de context van systemische ziekten die ook andere organen aantasten (bijv. bindweefsel in collagenose of de longen bij het syndroom van Goodpasture), kankers, infecties of met bepaalde drugs (secundaire vorm).
Symptomen en diagnose
Of, hoe en wanneer de ziekte zich manifesteert, hangt af van het type ontsteking. In veel gevallen voelen de getroffenen lange tijd geen symptomen, hoewel de schade aan de nier al aan de gang is. Later worden de symptomen van progressief nierfalen duidelijk, bijv. Prestatieverlies en malaise, verlies van eetlust, water retentie, hartritmestoornissen en hoge bloeddruk, maar ook misselijkheid, slechte adem, jeuk en gelige verkleuring van de huid Verzachting van het bot, verhoogde vatbaarheid voor infecties, bloedarmoede, verminderd concentratie en hoofdpijn kan gebeuren. Sommige patiënten klagen ook nier pijn Bloed, eiwit en zogenaamde urinecilinders kunnen in de urine worden gedetecteerd en gewijzigd nierwaarden (creatinine) in het bloed. Verdere onderzoeken omvatten ultrageluid van de nieren en nierfunctie testen. Voor de diagnose en toewijzing van de vorm van ontsteking is uiteindelijk het verwijderen van weefselmonsters uit de nier noodzakelijk. Om de diagnose te stellen en te beginnen therapie Het is belangrijk om zo vroeg mogelijk urinetests uit te voeren bij potentiële risicogroepen. Een urinetest moet bijvoorbeeld 1-3 weken na een keelontsteking door streptokokken worden uitgevoerd. Periodieke screening op bloed en eiwit in de urine moet ook worden uitgevoerd voor mogelijke systemische ziekten leiden naar secundaire G.
Therapie en behandeling
Therapie hangt af van de aard van de ontsteking. Als er een onderliggende ziekte aanwezig is, wordt deze behandeld, bijvoorbeeld amandelontsteking Met antibiotica Anders antihypertensief drugs, cortisone en immunosuppressiva Afhankelijk van de omvang van het nierfalen, moet de getroffen persoon een 'bloedspoeling' ondergaan (dialyse) en verander zijn of haar dieet en vochtopname. Het beloop varieert van vormen met spontaan herstel tot vormen met inconsequent herstel met vroegtijdig herstel therapie, tot vormen waarbij nierfalen nodig is dialyse treedt op binnen 5 jaar of zelfs een paar maanden. Nierpijn: wat is de onderliggende oorzaak?
