Metastasen
In vergevorderde stadia van borstkanker ziekte, tumor metastasen kan zich verspreiden naar andere organen, bijvoorbeeld naar de botten. Individueel borstkanker cellen migreren via de bloed or weefselvocht stroom naar andere weefsels of organen. Tot dusverre was het niet nuttig om met behulp van geavanceerde methoden naar deze individuele cellen te zoeken, aangezien veel ervan vergaan als gevolg van adjuvant hormoon of chemotherapie.
Niettemin, sommige van deze borstkanker cellen kunnen vroeg of laat uitgroeien tot metastasen, meestal: deze uitzaaiingen zijn nog decennia na een aanvankelijk succesvolle behandeling van borstkanker op te sporen. Momenteel is het niet altijd mogelijk om een permanente genezing te bereiken wanneer metastasen optreden in de borst kanker. Het huidige behandeldoel is om de ziekte zo lang mogelijk onder controle te houden, de symptomen te verlichten en de kwaliteit van leven van de getroffen personen te behouden.
Afhankelijk van waar uitzaaiingen zijn ontstaan, kan het ziekteverloop sterk variëren. Bij de behandeling spelen een aantal factoren een rol, zoals biologische tumoreigenschappen, leeftijd, hormonale toestand, algemene toestand volksgezondheid en de wensen van de getroffenen. Allereerst worden medicijnen overwogen bij de behandeling van metastasen, omdat ze systemisch werken (het hele lichaam beïnvloeden).
Hormoon- en chemotherapieën zijn beschikbaar, en in het geval van botmetastasen ook bisfosfonaten. In sommige gevallen kunnen metastasen ook worden geopereerd of bestraald. .
- In de botten
- Van de long
- De lymfeklier boven het sleutelbeen
- Van de lever
- De huid of
- In de hersenen
Botmetastasen in de borst kanker worden het vaakst aangetroffen in de wervelkolom, het bekken of in de lange buis botten, zoals het dijbeen. Ze kunnen zich manifesteren door pijn in dat gebied of door plotselinge breuken zonder trauma. Botmetastasen worden ofwel gestabiliseerd door een operatie, ofwel kunnen ze ook worden bestraald.
Bestraling kan zowel de stabiliteit van de botstof herstellen als verlichten pijn. Welke behandelmethode wordt gebruikt, moet altijd per geval worden bepaald. Metastasen in de lever zijn niet atypisch voor gevorderde borsten kanker en komen vaak voor binnen de eerste drie jaar na de eerste bevindingen.
Typische symptomen kunnen een gele verkleuring van de huid of een voelbare vergroting van de huid zijn lever. Zolang ze maar gelokaliseerd kunnen worden en nog niet groter zijn gegroeid schepen, ze kunnen worden bediend en verwijderd. Het is belangrijk dat de uitzaaiingen in hun geheel worden verwijderd en dat er geen resten achterblijven.
Metastasen in de hersenen kunnen zich manifesteren in de vorm van verlamming, andere mislukkingen of veranderingen in de natuur. Dit hangt sterk af van hoe groot de metastase is en waar in de hersenen het ligt. Als er maar een enkele metastase is, zou men proberen deze met een operatie te verwijderen en vervolgens de regio te bestralen.
Vanaf twee uitzaaiingen, heel hersenen straling wordt overwogen. Naast deze specifieke therapie moet ook een systemische behandeling met chemo-, immuno- en hormoontherapie worden overwogen. Een plaag van weefselvocht knooppunten betekent over het algemeen dat tumorcellen zich hebben opgehoopt in de lymfeklieren.
Het betekent ook dat het niet langer een lokale tumorgroei is, maar dat de tumor al een systemische verspreiding heeft bereikt. De tumorcellen worden naar de volgende getransporteerd weefselvocht knooppunten via het lymfedrainagesysteem van de borst. In het geval van de borst zijn dit de lymfeklieren van de oksel.
Betrokkenheid van de lymfeklieren speelt ook een belangrijke prognostische rol bij borstkanker. Het hangt ervan af of lymfeklieren worden beïnvloed en hoeveel. Betrokkenheid van de lymfeklieren heeft ook een effect op de therapie.
Als men vermoedt dat de schildwachtklier vóór de operatie is aangetast, moeten deze tijdens de operatie verwijderd en pathologisch onderzocht worden. De schildwachtklieren zijn de lymfeklieren die het eerst worden aangetast wanneer de tumor zich verspreidt. Als de schildwachtklier niet wordt aangetast door tumorcellen, kunnen de resterende lymfeklieren in het lichaam blijven. Bij een besmetting worden minimaal 10 lymfeklieren uit de oksel verwijderd.
