Elke dag worden in Duitsland meer dan 1800 kinderen geboren. Alleen al in een ziekenhuis zijn er elke dag 10 tot 12, dus 300 per maand en ongeveer 3600 per jaar. Een behoorlijk statig aantal, dat tegelijkertijd een schat aan werk onthult van verloskundigen en gynaecologen. Maar zoveel geboorten als we elke dag in onze ziekenhuizen zien, zo vaak zijn we onder de indruk van de eerste kreet van de baby's, wiens delicate kleine vingers en beentjes energiek de lucht in worden gestoken, alsof ze het ritme van 'hun muziek' wilden verslaan. ”.
Voorbereiding van de geboorte
Zodra de baby zijn eerste kreet heeft gemaakt, wordt de navelstreng wordt geklemd en gesneden. Hiermee begint de derde en laatste fase van de geboorte, de postpartumperiode. Dit is een van de mooiste momenten en we krijgen een bevredigend gevoel als we de stralende, blije glimlach zien van de moeder die net haar kleine baby in haar armen heeft gelegd. Vergeten zijn de angstige uren voor de geboorte, vergeten zijn de pijnen. Deze observatie doet je vaak afvragen. Het is moeilijk voor te stellen hoe je zo enorm zou kunnen vergeten pijn - veel jonge moeders rollen schreeuwend rond in het verlosbed zonder zelfs maar naar de woorden van de verloskundige te luisteren - bijna onmiddellijk. Verlichting wordt dan gevonden in die vrouwen bij wie je de geboorte minder kon horen en die aanvankelijk erg dapper leken. Maar al snel realiseerde men zich dat het niet de moed is die de bevalling bijna pijnloos maakt, maar eerder bewust handelen en een goede voorbereiding. Die vrouwen waren niet bang voor hun bevalling; ze waren ontspannen en dus pijnloos. Dit feit klinkt misschien verbazingwekkend voor sommigen, maar iedereen weet het zelf wie, bijvoorbeeld, ooit een injectie heeft gekregen. Als ik mijn spieren span - omdat ik bang ben voor de injectie - doet de injectie me echt pijn. Maar als de patiënt niet bang is voor de injectie, heeft hij geen reden om zich te spannen en zal de injectie geen pijn doen. Begrip, geduld en een vertrouwensrelatie tussen arts en patiënt zijn uiteraard noodzakelijke voorwaarden. Hetzelfde geldt voor een zwangere vrouw. Tijdens de maandelijkse consultaties in het consultatiecentrum zou ze haar arts moeten leren kennen en vertrouwen in hem moeten winnen. Gedurende deze tijd moet ze gymnastiek leren en oefenen, ontspanning en ademhalingsoefeningen, wat haar zal helpen om angst te verlichten en pijn tijdens de bevalling. Zwangerschap counseling is dus een onderdeel van de geboortevoorbereiding door de arts en verloskundige. Maar kennis van het geboorteproces zelf maakt ook deel uit van de voorbereiding, vooral voor de eventuele afwezigheid van pijn Dit is echter iets dat de zwangere vrouw voor zichzelf moet uitzoeken, en daar willen we haar in deze gids mee helpen.
Geboortedatum
Een normale geboorte vindt plaats wanneer de vrucht de mate van volwassenheid heeft bereikt waardoor hij buiten de baarmoeder kan leven. Over het algemeen is dit wanneer de baby ongeveer 3000 gram weegt, 49 tot 52 centimeter lang is, uitsteekt nagels, vingers en teenpunten, en de haar op het voorhoofd snijdt scherp. De huid is bleekroze, bij jongens de testikels zijn het scrotum binnengegaan, en bij meisjes de vleien majora sluit de vulva. De volwassen baby huilt onmiddellijk met luide stem, beweegt vaardig en kan ook krachtig zuigen. Deze volwassenheid wordt echter niet op een bepaalde dag bereikt, maar bestaat dagen, soms zelfs weken, zonder nog te bevallen. Dit feit maakt het voor de arts onmogelijk om de exacte geboortedatum te bepalen. Tot nu toe is ook niet precies bekend welke factoren uiteindelijk het begin van de bevalling bepalen. Er wordt aangenomen dat hormonale veranderingen en verschuivingen in het lichaamszout evenwicht zijn betrokken. De grootte van de baby speelt echter zeker een rol bij het begin van de bevalling.
Begin van de geboorte
Tegen het einde van zwangerschapmerkt de zwangere vrouw een duidelijke verlaging van de buik op. De gordel van haar jurk is iets wijder geworden, de druk op de maag en hart- is versoepeld, en ademhaling wordt weer vrijer en gemakkelijker. Deze verlaging van de baarmoeder gaat vaak gepaard met kleine contracties Veel vrouwen denken al dat ze een baby krijgen. Opgewonden, nerveus en volkomen gehaast komen ze naar de kliniek. Daar wordt hen verteld dat de contracties zijn volkomen normaal en dat ze nog ongeveer vier weken tot de geboorte hebben. De daadwerkelijke geboorte begint pas wanneer contracties komen regelmatig voor, elke 10 minuten - tenminste een albe uur achter elkaar. Nu moet de zwangere vrouw naar de kliniek. Een vrouw in verwachting van haar eerste kind heeft iets langer dan een moeder die al is bevallen. De totale arbeidstijd voor een nieuwe moeder is 13 tot 20 uur en voor moeders met meerdere ouders is dit 7 tot 12 uur.
Openingsperiode
De bevalling verloopt in drie belangrijke perioden waarmee elke parturiënt vertrouwd zou moeten zijn. De eerste en langste periode noemen we de openingsperiode. Het duurt 2 tot 19 uur bij primiparous vrouwen en 11 uur bij multiparous vrouwen, en wordt gebruikt om het onderste gedeelte van de borst volledig te openen. baarmoeder hals, van binnenuit, noch van buitenaf. Zonder de binnen- en buitenkant te openen hals, de baby kan er niet uit komen baarmoeder Dit openingswerk vertegenwoordigt een grote prestatie van het lichaam, omdat de hals verwijdt zich daarbij tot een diameter van 10 tot 12 cm. Zodra de baarmoederhals open is, wordt de blaas barst in veertig procent van alle zwangere vrouwen. De vruchtwater, waarin het fruit naar de geboorte drijft om tegen beschermd te worden schokken en letsel, leegloopt. Vaak is de vruchtzak barst later zonder enig significant risico voor het kind. Als de vruchtzak echter breekt en vruchtwater lekt vóór de bevalling, moet de zwangere vrouw liggend naar het ziekenhuis worden vervoerd.
vervoerd naar het ziekenhuis, anders is er een zeer kleine kans op infectie.
Ontslagperiode
Nadat de baarmoederhals is geopend, begint de tweede fase van de bevalling, de uitdrijvingsperiode genaamd, die 3/4 tot 1 1/2 uur duurt voor een primiparous vrouw en 1/4 tot 1 uur voor een multiparous vrouw. Nu is het kind geboren. Meestal de hoofd komt eerst door het bekkenkanaal, gevolgd door de schouders onder rotatiebewegingen - net als de hoofdpassage - en tenslotte de romp. In deze fase moet de zwangere vrouw zelf vakkundig helpen. Kort na het begin van een wee moet ze hard duwen. Nu wordt duidelijk of ze de oefeningen die ze in de gymnastiekcursus heeft geleerd correct kan toepassen. Als ze slaagt, zal ze een van die vrouwen zijn bij wie - zoals in het begin vermeld - minder te horen dan te observeren is. De uitdrijvingsperiode waarin het kind wordt geboren, is bijzonder veeleisend voor de zachte weefsels van de buik, zoals de vagina, bekkenbodem spieren en perineum. De volledig geopende baarmoederhals kan de krachten die op de baarmoeder van alle kanten (diafragma en buikpers, verhoogde samentrekking van de baarmoederspier), die het kind als een roller naar buiten duwen. Met behulp van bepaalde draaiende bewegingen overwint deze 'vruchtwals' het bekkenkanaal en rekt de vagina en vaginale uitlaat zo ver mogelijk uit. Het harde, voorafgaande deel, de hoofd, maakt de weg vrij voor het volgende lichaam. Op het moment dat de hoofd uit het moederlichaam komt, mag de zwangere vrouw in geen geval blijven duwen, anders kan de kracht van het opkomende hoofd een perineale traan veroorzaken. Zelfs nu moet de moeder absoluut de bevelen van de vroedvrouw of dokter opvolgen. In sommige gevallen worden artsen gedwongen om een preventieve incisie te maken om perineum te voorkomen scheur, die willekeurig optreedt, en weer onder wordt gehecht anesthesie na de geboorte.
Postpartum periode
Zodra de baby zijn eerste kreet heeft gemaakt, wordt de navelstreng wordt geklemd en gesneden. Hiermee begint de derde en laatste fase van de geboorte, de postpartumperiode. Ongeveer 10 tot 15 minuten na de geboorte, de placenta, de placenta, wordt verdreven. Nu begint de postpartumperiode, waarin de baarmoeder terugkeert naar zijn gebruikelijke grootte, die 6 tot 8 weken duurt. Gedurende deze tijd is er een constante afscheiding, eerst bloederig, dan meer waterig. De baarmoeder, die na de geboorte 1 kilogram weegt, keert na deze tijd terug naar het normale gewicht van ongeveer 50 gram. De achteruitgang van de buikwand ligt begrijpelijkerwijs heel dicht bij het hart van de vrouwen. Maar ook hier moet de jonge moeder zichzelf weer actief helpen. Al op de eerste dag na de bevalling kan ze beginnen met turnen. Lees meer over slank na de geboorte en zwangerschap Ten slotte een opmerking voor die vrouwen die ervan uitgaan dat alles vanzelf komt en gaat. Zoals met veel dingen, geldt dit helemaal niet voor zwangerschap en geboorte. Het vereist ook bewuste actie en actieve samenwerking - of het nu voor, tijdens of na de geboorte is.
