De hart- is de "motor", en de bloed is de "brandstof". Ongeveer vijf tot zes liter bloed stroomt door het menselijk lichaam en is goed voor ongeveer acht procent van het lichaamsgewicht. Door bloed schepen, het bloed voorziet het hele lichaam van vitale stoffen, zonder welke de functionaliteit van het organisme niet langer kan worden gegarandeerd.
Wat is bloed?
Erytrocyten of rode bloedcellen zijn de meest voorkomende cellen in menselijk bloed. Ze dienen onder meer voor transport zuurstof van de longen tot de organen, botten, en weefsels. Erytrocyten het bloed rood laten lijken. Klik om te vergroten. Spreekwoordelijk kan het bloed in onze aderen haperen, bevriezen of heet zijn voor een gepast humeur. Dus bloed circulatie luchtconditioneert het lichaam. Het is ook waar dat bloed reageert op veranderingen in het organisme en ziekten afweert als geen ander orgaan. Onderweg het bloed circulatie leidt van de wortels van de haar naar de toppen van de tenen door het hele lichaam, het bloed transporteert voedingsstoffen, zuurstof en gifstoffen. Gedefinieerd bloed is een lichaamsvloeistof die de functies van het lichaam verzekert met de ondersteuning van de cardiovasculair systeem Bloed bestaat uit het eiwit en water met plasma, dat als celdrager fungeert. Dit zijn de rode bloedcellen, de erytrocyten, die ook het bloed zijn donkerrode kleur geven, de witte bloedcellen leukocytenEn bloedplaatjes, de trombocyten. De hart- pompt bloed door al het bloed schepen, die in elk lichaam in totaal bijna 100,000 kilometer (!) lang zijn. In deze enorme taak, de hart- kan worden ondersteund en ontlast door het werk van getrainde spieren en de veneuze kleppen. In engere zin is het bloed daarom een lichaamsvloeistof, hoewel het vanwege zijn vele functies ook wel een "vloeibaar orgaan" of ook wel "vloeibaar weefsel" wordt genoemd. Als centraal element van de stofwisseling kan het lichaam niet zonder de vlotte bloedcyclus. Voor elke kilo lichaamsgewicht is er naar schatting 70 milliliter bloed, wat bij een volwassen mens in totaal ongeveer vijf tot zes liter bloed geeft dat door het vasculaire systeem wordt getransporteerd. Aangezien de hoeveelheid bloed die in het lichaam aanwezig is, correleert met het respectievelijke lichaamsgewicht, is de vuistregel dat vrouwen gemiddeld een liter minder bloed hebben dan mannen. Dit feit is te wijten aan het hogere lichaamsgewicht van mannen in vergelijking met vrouwen.
Anatomie en structuur
Bloed is niet homogeen massa, maar bestaat uit verschillende componenten. Met ongeveer 50 procent vertegenwoordigt plasma het grootste bestanddeel van bloed. Op de tweede plaats, met 42 procent, staan de rode bloedcellen, ook wel erytrocyten genoemd. Nog eens vier procent van het bloed bestaat uit eiwittenterwijl bloedplaatjes (ook bekend als trombocyten) make-up slechts twee procent van het bloed. Een procent bestaat ook uit al het vet, suiker en zout gevonden in het bloed. eindelijk, de witte bloedcellen, ook gekend als leukocyten in medisch jargon vertegenwoordigen aanzienlijk minder dan één procent, of om precies te zijn, slechts 0.07 procent. Dus slechts de helft van het bloed bestaat uit vaste componenten, terwijl de andere helft het vloeibare bloedplasma is: een 90 procent waterige oplossing waarvan de hoofdtaak de soepele 'beweging' van het bloed in het vaatstelsel is. Schepen dat leiden weg van het hart worden slagaders genoemd. Ze hebben een sterke, gespierde structuur om de hoge druk van het hart te weerstaan. De slagaders vertakken zich steeds meer en worden ariolen en haarvaten. Hier zijn de vaatwanden dun en doorlatend om nutriënten en zuurstof naar de individuele cellen en om afvalproducten af te voeren. Zodra de afvalproducten zijn doorgegeven aan de vernederende organen, verwijden de bloedvaten zich weer. Op hun weg terug naar het hart worden ze aderen genoemd. In eenvoudige bewoordingen is dit de circulatie van bloed. Voordat het bloed deze weg weer binnenkomt, wordt het via de kleine weg van het hart naar de longen gepompt pulmonale circulatie om zuurstof bij te tanken. Verrijkt met zuurstof begint de cyclus opnieuw.
Functies en taken
Het bloed stroomt dus door de longen en lever mond, spieren en hersenen, evenals alle andere lichaamscellen en organen.Elk afzonderlijk onderdeel van het bloed vervult zijn eigen speciale taken tijdens zijn lange reis door het organisme:
Waarschijnlijk is de belangrijkste taak van het bloed het verdelen van zuurstof, die via de longen wordt ingeademd, en suiker, dat wordt opgenomen in het organisme in het maagdarmkanaal, door het hele lichaam via het uitgebreide vasculaire systeem, dwz om elke individuele cel te voeden. Aan de andere kant is het weer de verantwoordelijkheid van het bloed om de stofwisselingsproducten af te voeren die zijn aangemaakt en die de cellen niet meer nodig hebben, zoals carbon dioxide en ureum De individuele cellen in het lichaam zijn echter niet alleen afhankelijk van de permanente aanvoer van bepaalde stoffen. Bijvoorbeeld commando's gesorteerd op de hersenen moet worden doorgegeven aan de cellen in de vorm van boodschappersubstanties. Deze overdracht vindt ook plaats via het bloed, waardoor het de functie krijgt van een commandonetwerk. Op hun weg door de longen hebben de rode bloedcellen de taak om de luchtzuurstof op te nemen die in de longen wordt ingeademd. Op deze manier worden alle cellen van het lichaam continu van zuurstof voorzien. De zuurstof is de generator van de cellen, die daardoor hun “levensenergie” winnen. Het bijproduct van de voortdurende afbraak van zuurstof is carbon dioxide. Ook dit wordt door het bloed getransporteerd; terug in de longen wordt het weer uitgeademd. De aanvulling van waardevolle erytrocyten wordt in het rood geproduceerd beenmerg Ze functioneren (werken) voor een periode van ongeveer vier maanden. Ze worden uiteindelijk weer afgebroken in de milt Op zijn weg door de darm neemt het bloed de voedingsstoffen op die daar door de spijsvertering zijn afgebroken en geplet. Wederom transporteert het plasma deze voedselbouwstenen naar de individuele cellen, die ze verder gebruiken. Hier hopen giftige afbraakproducten zich op en reizen naar de nieren en lever onschadelijk worden gemaakt. Inspanning en opwinding verhogen de bloedstroom door de aderen. De huid geeft dan meer warmte af. Omgekeerd verbleken we bijvoorbeeld in de winter omdat er minder bloed naar het oppervlak van de huid zodat er geen warmte onnodig verloren gaat. Deze klimaatregulerende bloedfunctie wordt aangevuld door de functie van de witte bloedcellen als het eigen immuunsysteem van het lichaam. De leukocyten beschermen het organisme tegen infecties. Hoewel ze in kleinere aantallen aanwezig zijn, zijn ze twee keer zo groot als erytrocyten in het bloed. Witte bloedcellen kunnen onafhankelijk bewegen. Ze hebben dus de mogelijkheid om te renderen pathogenen onschadelijk door antilichamen of gewoon "eet ze op". Ze worden ook geproduceerd in de beenmerg De kleurloze, dunne bloedplaatjes komen daar ook vandaan. Hun taak is om snel te verstoppen wonden Ze reguleren dus de bloedstolling. Zoals eerder vermeld, stroomt er ongeveer vijf tot zes liter bloed in het lichaam van volwassen mensen. In het geval van infectie met een ziekte die zich via de bloedbaan verspreidt, zou het fatale gevolgen hebben in termen van de snelle verspreiding van de binnendringende ziekteverwekker als het bloed geen afweermechanismen zou hebben, gezien het uitgebreide vasculaire systeem van de mens. De niet-specifieke of aangeboren afweer, evenals de specifieke afweer die wordt geboden door de fagocyten en antilichamen gevonden in het bloed, zorg ervoor dat het lichaam snel kan reageren op de indringers en ze kan vernietigen terwijl ze zich nog in de bloedbaan bevinden.
Ziekten
Als het indrukwekkende bloedsysteem en zijn twee circuits schade toebrengen omdat individuele componenten ziek zijn geworden, verliest het bloed een deel van zijn capaciteiten. De bloedziekte hemofilie vernietigt de bloedstollingsfunctie met verwoestende gevolgen van elk letsel. Als er rode bloedcellen ontbreken, spreken we van bloedarmoede, wat het zuurstoftransport schaadt. Vanwege de onderlinge verbondenheid kunnen bloedziekten bijzonder ernstige gevolgen hebben. Zelfs de kleinste mislukking om het lichaam van het juiste bloed te voorzien, kan leiden tot ernstige secundaire ziekten, zoals herseninfarct. De meest voorkomende bloedziekten zijn onder meer acuut en chronisch leukemie: Leukemie. Een karaktereigenschap van leukemie is dat de samenstelling van het bloed op een onnatuurlijke manier verandert. Terwijl het aantal rode bloedcellen, waarvan de taak is om zuurstof te transporteren en suiker en om te verwijderen carbon kooldioxide afneemt, neemt het aandeel witte bloedcellen in hun vroege en dus nog niet-functionele voorlopers toe. Bloedarmoede (bloedarmoede) komt ook relatief vaak voor. Zoals de naam suggereert, lijden de getroffenen aan een algemeen gebrek aan bloed, dat wil zeggen dat er minder dan de gemiddelde vijf tot zes liter bloed door hun bloedvaten stroomt. Ten slotte omvatten de typische bloedaandoeningen hemofilie: zelfs de kleinste huid laesies zorgen ervoor dat getroffen personen grote hoeveelheden bloed verliezen. Ook hier ligt de reden in de verkeerde samenstelling van het bloed. Verwondingen worden eerst "gecementeerd" door de bloedplaatjes die in het bloed worden aangetroffen, voordat andere componenten van het bloedplasma ervoor zorgen dat het bloed stolt, waardoor bloedverlies door de verwonding wordt voorkomen. Veel patiënten kunnen worden geholpen met medicatie. Soms moeten echter bloedtransfusies worden toegediend, bijvoorbeeld om hoge bloedverliezen te compenseren. Om ervoor te zorgen dat de eigen witte bloedcellen van het lichaam het toegevoerde bloed niet bestrijden als een vermijdbaar gevaar, is het noodzakelijk om de bloedgroepen van de donor en de ontvanger.
Typische en veel voorkomende ziekten
- Acute lymfatische leukemie
- Acute myeloïde leukemie
- Chronische lymfatische leukemie
- Chronische myeloïde leukemie
- Bloed vergiftiging
