Functie en taken
In de dikke darm wordt de darminhoud voornamelijk verdikt en gemengd. Bovendien is de dikke darm verantwoordelijk voor de drang om te poepen en de evacuatie van ontlasting. 1. motiliteit Door motiliteit begrijpt de arts het geheel van de bewegingen van de dikke darm.
Ze dienen om het voer goed te mengen, maar ook om de inhoud van de darm naar het te transporteren rectum: a) Het mengen van bewegingen Ze nemen het grootste deel van de bewegingen in de dikke darm en zijn tamelijk traag met een maximale frequentie van 15 bewegingen / minuut. Bij een normale en gezonde volwassene blijft het voedselpulp in de dikke darm voor tussen 20 en 35 uur. Deze tijd varieert echter aanzienlijk, zodat, afhankelijk van de voedingscomponenten en mentale toestand, de verblijfsduur kan oplopen tot wel 70 uur!
De sterke vermenging van de darminhoud zorgt voor een voldoende heropname van belangrijke voedingsstoffen en water. b) Transportbewegingen Transportbewegingen zijn vrij zeldzaam in de dikke darm. Maar ze komen vooral na de maaltijd voor als zogenaamde “massabewegingen”.
Ze transporteren de darminhoud naar de rectum en worden geassocieerd met de drang om te poepen als de darm voldoende gevuld is. Dit wordt vaak gevolgd door ontlasting met een totale dagelijkse hoeveelheid ontlasting van ongeveer 100-150 g per dag. 2. hervatting In principe is het dikke darm speelt een nogal ondergeschikte rol bij de hervatting van nutriënten en water.
Een groot deel hiervan gebeurt al in de dunne darm, zodat de ontlasting pas uiteindelijk wordt verdikt en bedekt met een gladde laag slijm. 3. darmflora Onze dikke darm herbergt van nature een groot aantal bacteriën die onmisbare functies vervullen bij de spijsvertering. Er wordt geschat dat er ongeveer 1011-1012 zijn bacteriën per milliliter darminhoud! Ze breken onverteerde plantenvezels af (bijv. Cellulose) en produceren belangrijke voedingsstoffen zoals biotine (vitamine B7) of vitamine K.
Krukreflex (defecatiereflex)
Wanneer de rectale ampul zich vult met ontlasting, wordt op dit punt de darmwand uitgerekt en wordt de vulstatus gemeten door receptoren (voelsprieten). De rekreceptoren sturen signalen via zenuwen naar de circuitsystemen in de spinal cord en hersenen. Als de ontlasting is "toegestaan" door de hersenen, wordt er een signaal gestuurd om de buitenste anale sluitspier te ontspannen, waardoor de ontlasting wordt geïnitieerd.
Alle artikelen in deze serie:
