Behandeling van peesontsteking met reuma | Tendinitis met reuma

Behandeling van tendinitis met reuma

De behandeling van reumatische aandoeningen en ook de reumatische peesontsteking dient absoluut plaats te vinden door een geschoolde reumatoloog, aangezien de therapie per patiënt verschillend moet worden aangepast en behoorlijk op bijwerkingen moet worden gerekend. Naast verschillende pijn medicatie, immunosuppressiva, cortisone en biologische geneesmiddelen maken deel uit van de medicamenteuze therapie. Speciaal voor pijn in gewrichten, spieren en pezen door reumatische ontsteking krijgt de patiënt fysiotherapeutische therapie of, in het algemeen, oefentherapie.

Kortom, patiënten moeten niet stoppen met bewegen, omdat de problemen op de lange termijn erger zullen worden. Vanwege de pijn, vermijden veel patiënten bepaalde bewegingen - als gevolg daarvan, spieren en pezen steeds meer geatrofieerd en verzwakt. Aan het begin van sportactiviteiten kan de pijn erger worden omdat de spieren, pezen en het hele bewegingsapparaat is niet gewend aan de nieuwe bewegingen.

Diverse organisaties bieden programma's aan voor zelfstandige of groepstrainingen. Er moet echter voor worden gezorgd dat het lichaam niet wordt overbelast, omdat de pezen en spieren door de ontsteking beschadigd raken. Oefeningen en sporten zoals zwemmen, yoga, fietsen en ook schaduwboksen versterken en trainen het hele lichaam. In de meest ernstige gevallen kunnen de klachten verholpen worden door de pees (tenotomie), wat een chirurgische ingreep is.

Duur

Het optreden van symptomen bij reumatische aandoeningen, zoals tendinitis, kan van korte of lange duur zijn. Bij het optreden op korte termijn spreekt men van stoten. De problemen verergeren in korte tijd tot op zekere hoogte, omdat ze anders niet worden opgemerkt door de betrokkene.

Deze voorwaarde kan weken of maanden duren. Met geschikte medicamenteuze en niet-medicamenteuze therapie wordt getracht aan deze terugval een einde te maken. In principe blijft de reumatische aandoening de rest van het leven van de patiënt aanwezig.

Met passende therapie wordt er echter naar gestreefd dat er minder of geen terugval is en dat de patiënt zo pijnvrij mogelijk blijft. Dit is niet voor elke patiënt even succesvol. Daarom moet de therapie (met medicatie en oefentherapie) om peesontsteking te verminderen voor elke patiënt individueel worden ontworpen.