Behandeling van aambeien: behandeling, effect en risico's

Ook al is het chronische en vaak gecompliceerde beloop van aambeien psychologisch en fysiek de patiënt treft, ervaren we heel vaak dat veel mensen hier last van hebben voorwaarde aarzelen om naar de dokter te gaan. De reden hiervoor ligt in het volstrekt ongegronde vooroordeel dat dit voorwaarde is beledigend. In de middeleeuwen ook om deze reden de term aambeien verdween enige tijd uit het vocabulaire en werd vervangen door meer onschadelijk klinkende namen.

Definitie en oorzaken van aambeien

Het bepalende symptoom van aambeien is het bloeden van de knobbeltjes en de verzakking van de darm slijmvlies​ Wat zijn aambeien eigenlijk? Niets meer dan spataderen, verwijde aderen, op de rectum​ Ze verschijnen wanneer er congestie is in het portaalgebied circulatie​ Dit circuit, dat draagt bloed uit het maagdarmkanaal, pancreas en milt aan de lever, is bijzonder gevoelig voor congestie. Het mist de kleppen in andere aderen die daarvoor helpen bloed stroomt terug naar de hart-​ Een tweede complicatie is dat de portal ader is verdeeld in talrijke tak en capillair schepen zonder een "motor" - zoals die van de hart- - ervoor verbonden zijn. Beide voorwaarden resulteren in een ononderbroken kolom van bloed van het lever naar de anale aderen, die op zichzelf een behoorlijk aanzienlijke mechanische vorm vormen spanning​ Onder deze omstandigheden is het begrijpelijk dat verstopping van de uitstroom zeer gemakkelijk kan optreden. Samen met een zekere zwakte van de bindweefsel, zij bevorderen de ontwikkeling van spataderen in de rectum, zodra aan deze oorzakelijke momenten een triggerende factor wordt toegevoegd, bijvoorbeeld sterk en vooral aanhoudend persen tijdens stoelgang en de wijdverspreide chronische constipatie​ Tot deze onderverdeling behoren ook een overwegend zittende levensstijl en plotselinge lichamelijk inspannende activiteit wanneer de betrokkene anderszins niet hard werkt. Er is ook waargenomen dat mensen die graag eten en drinken en de voorkeur geven aan pittig, hartig voedsel, meer kans hebben op aambeien. Bovendien kunnen ruimtebeperkende processen in de buik en het bekken, zoals tumoren, baarmoeder- en ovariumtumoren, lever congestie en zelfs normaal zwangerschap kan ook aambeien veroorzaken.

Symptomen en tekenen

Kenmerkende symptomen van deze ziekte zijn onder meer constant sijpelen en vocht in de anusanale jeuk en als gevolg daarvan eczeem formatie, en steken pijn uitstraalt naar de omgeving. Chronisch constipatie kan worden beschouwd als een bijdragende oorzaak en symptoom van aambeien, zodat men moet spreken van een vicieuze cirkel veroorzaakt door obstipatie. Als het constipatie blijft lang aanhouden en de eerste knobbels beginnen te verschijnen, er is vaak een constant gevoel van vochtigheid in het anale gebied. Dit is afscheiding uit het slijmvlies van de rectum en de hemorrhoidale knooppunten. Deze afscheiding is niet alleen onaangenaam vanwege de geur en vervuiling van ondergoed, maar eerder omdat het leidt tot een veel lastiger ziekteteken, anale jeuk en anaal eczeem​ Deze twee nauw verwante ziekten zijn bijzonder hardnekkig tegen elke behandeling en veroorzaken hevige jeuk. Vaak verschijnen er bovendien kleine scheurtjes, zogenaamde anale fissuren, in dit reeds beschadigde slijmvlies van het rectum, wat ondraaglijke pijn tijdens ontlasting. Het doorslaggevende symptoom dat de meeste patiënten naar de dokter leidt, is echter het bloeden van de knooppunten en de verzakking van de darm. slijmvlies​ Beide zijn tekenen dat de ziekte zijn hoogtepunt al heeft bereikt. Het bloeden wordt meestal veroorzaakt tijdens de ontlasting, wanneer de drukomstandigheden bijzonder ongunstig zijn en het hemorrhoidale knooppunt onderhevig is aan mechanische overbelasting, zoals spierdruk. Aanvankelijk bloedt in het algemeen slechts één knooppunt tijdens de ontlasting, dus het bloedverlies blijft minimaal. Later volgt er echter hevige bloeding uit verschillende steeds meer verstopte knooppunten, die dan ook volledig onafhankelijk van de ontlasting kunnen optreden en zwaar bloedverlies kunnen veroorzaken.

Complicaties

Een andere complicatie is de verzakking van het rectum slijmvlies, die tijdens de ontlasting naar buiten puilt, verdwijnt aanvankelijk vanzelf, maar blijft later buiten de darm.Deze beknelling van het slijmvlies leidt tot abcessen, zweren, soms gangreenen ernstige ontstekingsprocessen in het rectum. Omdat bijna al deze symptomen vooral ook bij andere ziekten kunnen voorkomen rectumkankerkan de arts de juiste diagnose pas stellen na grondig onderzoek.

Diagnose en behandeling

Het belangrijkste diagnostische hulpmiddel is de proctoscoop gebleken, een instrument dat lijkt op een intern verlichte buis met fenestratie waarmee de hemorrhoidale knooppunten gemakkelijk kunnen worden gevisualiseerd. Een van de meest essentiële onderdelen van de behandeling van aambeien is het aanpassen van de levensstijl en dieet van de betrokken patiënten, zodat de stoelgang regelmatig is. Ontsteking kan worden verbeterd door bedrust, vochtige kompressen, zitbaden en pijnstillende zetpillen. Voorzichtigheid is geboden bij het gebruik zalven, omdat ze de vorming van de gevreesde bevorderen anaal eczeem​ Alleen wanneer deze conservatieve behandelmethoden falen of er vaak recidieven zijn, moet chirurgische ingreep of injectiebehandeling worden gebruikt, namelijk de zogenaamde scleroserende injectie. therapie wordt steeds meer geaccepteerd. Bij deze procedure wordt het weefsel gehard door een geschikt preparaat in het gebied rond de knobbeltjes te injecteren. Hierdoor bereiken we dat de bloedtoevoer wordt gesmoord en de hemorrhoidale knooppunten geleidelijk opdrogen. Aambeien kunnen daarom niet alleen hinderlijk zijn en, vanwege hun complicaties zoals jeuk, brandendsteken en bloeden, hinderen hun dragers ernstig, maar van geval tot geval kunnen ze ook ernstige schade toebrengen aan volksgezondheid​ Daarom geldt het principe dat voorkomen beter is dan genezen ook voor deze ziekte. Veel beweging, een verstandige levensstijl en dieet, en regelmatige stoelgang zijn geschikt maatregelen om de ontwikkeling van deze ziekte te voorkomen. Als het echter nog steeds optreedt, moet men niet aarzelen om de arts te raadplegen.