De term auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen wordt gebruikt om bepaalde gehoorstoornissen te beschrijven die uitsluitend gelokaliseerd zijn op het gebied van processorverwerking van gehoorzenuwimpulsen. Geluidsgeleiding en geluidsperceptie worden niet beïnvloed. De processorgerelateerde tekortkomingen hebben bijvoorbeeld invloed op de geluidslokalisatie, het auditieve selectievermogen of de auditieve korte termijn geheugen.
Wat zijn auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen?
De term auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen (AVWS) werd geïntroduceerd en gedefinieerd door de Duitse Vereniging voor Foniatrie en Pediatrische Audiologie (DGPP) in 2000. Geluidsverwerking of verwerking in specifieke hersenen gebieden is enorm complex. Bij geluidsverwerking zijn zowel onbewuste als bewuste processen betrokken. Zo worden bijvoorbeeld reistijdverschillen in geluid tussen het rechter- en linkeroor en bepaalde geluidsbrekingsprocessen bij de oorschelp gebruikt om een geluidsbron te lokaliseren. Een ander belangrijk waarnemingsvermogen is het vermogen om verschillende geluiden die tegelijkertijd het linker- en rechteroor raken in het gehoorpad te onderscheiden en ze toe te wijzen aan het rechter- of linkeroor. Belangrijk bij spraakherkenning is de mogelijkheid om woorden binnen een “sound-break” te herkennen en deze korte tijd op te slaan voor onbewuste verdere verwerking. Bij AVWS wordt ten minste één van de complexe verdere verwerkingsprocessen verstoord. Geluidsgeleiding in het uitwendige oor en middenoor en de omzetting van mechanische auditieve impulsen in zenuwimpulsen in het slakkenhuis worden niet beïnvloed door AVSD.
Oorzaken
De exacte oorzaken waaraan AVSD zou kunnen worden toegeschreven, zijn (nog) niet voldoende begrepen. Er zijn verschillende verklarende benaderingen die door experts worden besproken. AVSD wordt vaak voor het eerst opgemerkt in het alledaagse taalgebruik. Moeilijkheden om onderscheid te maken tussen verschillende medeklinkers zoals "b" en "p" of "d" en "t" worden dan duidelijk. Differentiatie tussen de lettergrepen "da" en "ta" of "da" en "ba" levert ook problemen op. Omdat de diagnose AVWS meestal wordt geassocieerd met een geluidsgeleidingsstoornis of een geluidsperceptiestoornis, frequent en langdurig middenoor infecties in jeugd en omgevingsinvloeden worden besproken als een van de causatieve complexen. Verder hersenen ontwikkelingsstoornissen als gevolg van onvoldoende zuurstof bevalling tijdens de bevalling en soortgelijke factoren worden ook in overweging genomen. In sommige gevallen wordt het kind onder- of overbelast tijdens de spraakontwikkeling, waardoor het vermogen van het kind om onderscheid te maken tussen verschillende geluiden om te atrofiëren. Vanwege waargenomen familiale clustering worden af en toe genetische redenen genoemd, maar deze zijn nog niet bevestigd met specifieke genetische mutaties, behalve door statistische cijfers.
Symptomen, klachten en tekenen
Klachten en tekenen van auditieve verwerking en perceptuele stoornissen treden ook vroeg op jeugd tijdens de fase van taalontwikkeling of op hoge leeftijd. In een vroege fase van AVWS is het moeilijk om een gesprek te volgen als er tegelijkertijd hard achtergrondgeluid te horen is. Het is moeilijk om de spraakinformatie uit het hele ruiscomplex te filteren en verder te verwerken. Typerend voor deze fase zijn veel voorkomende vragen en misverstanden of woordverwarring. Getroffen kinderen vinden het moeilijk om les te volgen concentratie De kinderen hebben de neiging om hun oren te bedekken als er veel lawaai is, zoals vaak het geval is in kleuterscholen, of ze weigeren zelfs om naar kleuterschool Een beperkte auditieve geheugen kan ook opvallend voorkomen, waardoor het moeilijk wordt om de gehoorde spraakinhoud te onthouden.
Diagnose en verloop
Bij kinderen komt perifere gehoorbeschadiging, die is gebaseerd op problemen in het buiten-, midden- of binnenoor en symptomen veroorzaakt die vergelijkbaar zijn met die van AVSD, veel vaker voor dan auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen. Dit houdt in dat stoornissen in de geluidsgeleiding en geluidsperceptie zorgvuldig moeten worden uitgesloten voordat de diagnose wordt gesteld om een verkeerde diagnose te voorkomen. Duidelijke diagnostische procedures in de vorm van spraakaudiometrie mogen uitsluitend worden uitgevoerd in foniatrisch-pediatrische centra of door naar behoren opgeleide KNO-artsen. De mogelijke aandoeningen die aan AVWS kunnen ten grondslag liggen, worden gecontroleerd in verschillende audiometrische procedures. Het verloop van de ziekte hangt af van de onderliggende aandoening, die in de meeste gevallen niet bekend is. Als AVSD wordt gedetecteerd bij kinderen tijdens de spraakontwikkelingsfase, kunnen verdere problemen in de psychosociale ontwikkeling optreden als ze niet worden behandeld, omdat de waarnemings- en verwerkingsstoornissen kunnen optreden. leiden naar leren moeilijkheden en sociaal isolement. Vaak, lees- en spellingsstoornissen, taalontwikkelingsstoornissen, en attention deficit hyperactivity disorder zijn geassocieerd met AVSD.
Complicaties
Bij auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen gaat het om akoestische verwerkingsproblemen in de gehoorzenuw. Deze problemen kunnen op de lange termijn zeer storend en lastig blijken te zijn, vooral sindsdien therapie is in sommige gevallen moeilijk. Specifiek voor studenten heeft de aandoening verschillende gevolgen. Deze omvatten een slecht begrip van mondelinge taken en dicteren, een neiging tot dyslexie en gebrek aan concentratie, verminderd leren vreemde talen of permanent ongemak in een lawaaierige omgeving. Als gedragsafwijkingen duiden op deze vorm van stoornis, moet een nauwkeurige diagnose worden gesteld, omdat er een vertraagde of onvolledige taalontwikkeling kan optreden. De aandoening kan op tijd worden beoordeeld door kleuterschool opvoeders en docenten en geverifieerd door logopedisten of ergotherapeuten met tests. De exacte diagnose wordt gesteld door school-, kinder- en jeugdpsychologen en psychiaters. KNO-artsen kunnen echter ook specifiek de stoornissen diagnosticeren en de ernst beoordelen, net als pediatrische audiologen en klinieken voor foniatrie. Mensen met auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen hebben specifiek moeite met het selecteren, lokaliseren en onderscheiden van geluiden, evenals met binauraal horen. Oorzaken omvatten beide medische factoren (middenoor, hersenen schade) en omgevingsinvloeden. Er zijn een aantal audiometrische tests (gehoortests) die informatie kunnen geven over de aanwezigheid van deze aandoening. Meerdere audiometrische procedures moeten altijd worden gebruikt om andere stoornissen van het auditief-cognitieve apparaat met zekerheid uit te sluiten.
Wanneer moet je naar de dokter gaan?
Idealiter zouden verwerkings- en perceptuele stoornissen goed moeten worden behandeld wanneer ze voor het eerst bij een patiënt worden geïdentificeerd. Hiermee kunnen diverse verdere klachten op volwassen leeftijd worden voorkomen. Vooral bij kinderen is onmiddellijke behandeling noodzakelijk om pesten of plagen te voorkomen. De verwerkings- en waarnemingsstoornissen kunnen zich uiten in een ernstig vertraagde spraakontwikkeling. De getroffen personen kunnen geen eenvoudige gesprekken meer volgen en kunnen dus niet actief deelnemen aan het dagelijks leven. Bovendien kunnen de patiënten zich sterk gestoord voelen door achtergrondgeluiden. Een arts moet ook worden geraadpleegd als de patiënt prikkelbaar of onverklaarbaar agressief wordt. Het is niet ongebruikelijk dat patiënten eenvoudige inhoud niet kunnen onthouden en daardoor aan aanzienlijke ontwikkelingsstoornissen lijden. De kwaliteit van leven van de getroffen persoon wordt aanzienlijk beperkt door de verwerkings- en waarnemingsstoornissen. Bij verwerkings- en waarnemingsstoornissen wordt in de regel eerst een kinderarts of huisarts geraadpleegd. Verder vindt behandeling van de aandoeningen zelf en de onderliggende ziekte plaats bij een specialist. Een positief beloop van de ziekte kan echter niet in alle gevallen worden voorspeld.
Behandeling en therapie
Therapeutische opties voor de behandeling van AVSD bij kinderen zijn in wezen beperkt tot oefeningen waarmee het kind een deel van de tekortkomingen kan compenseren. Psychologische ondersteuning van het kind en degenen in de directe omgeving, zoals ouders, broers en zussen, leerkrachten en opvoeders, staat voorop. Volgens de huidige stand van de wetenschappelijke kennis wordt een verscheidenheid aan andere aangeboden therapieën, die voornamelijk gericht zijn op het trainen van verschillende auditieve functies, zoals training op hoge tonen of training op drempels, niet aanbevolen. Computerondersteund logopedie aan de andere kant, die kunnen worden gebruikt ter begeleiding van persoonlijke ondersteuning, kunnen als nuttig en doelgericht worden beoordeeld. therapie moet van tijd tot tijd op effectiviteit worden gecontroleerd, zodat deze indien nodig kan worden bijgesteld. Passief maatregelen in de vorm van geluidsabsorberende wandbekleding in de huiselijke omgeving of zelfs in de klas kan ook nuttig zijn, als dit kan worden geregeld.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van een auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornis hangt af van de individuele oorzaken, de medewerking van de patiënt en de aangeboden therapeutische stappen. Een mogelijke genezing is zeker mogelijk onder optimale omstandigheden. Meestal lijden kinderen aan de aandoening. Familieleden of opvoeders merken de beperkingen op en dienen zo snel mogelijk een arts te raadplegen. Hoe eerder medische zorg wordt gestart, hoe groter de kans op genezing. De verwerking van geluid in de hersenen vindt niet volledig plaats en kan met het kind worden getraind. In veel gevallen zijn er psychologische of emotionele oorzaken waarmee rekening moet worden gehouden om de kans op herstel te verbeteren. Scheidingen, overlijden of het wisselen van vrienden kunnen trauma's veroorzaken bij een kind dat niet is verwerkt. De opvoedingsmethoden van de familieleden of de manier waarop de ouders met elkaar en met het kind omgaan, zijn cruciaal en hebben een sterke invloed op een positieve ontwikkeling en genezing. In geval van misbruik of schokkenheeft het kind psychotherapeutische hulp nodig. Dit kan enkele maanden of jaren duren. In veel gevallen verdwijnen de auditieve verwerkings- en waarnemingsstoornissen binnen a therapie dat vindt plaats. Ondersteunende technieken voor spanning vermindering en begrip van de situatie helpen het kind enorm. Daarnaast zijn gerichte trainings- en oefensessies belangrijk om blijvende beperkingen te voorkomen.
het voorkomen
Er zijn enkele mogelijke complexen van oorzaken die worden besproken die mogelijk verantwoordelijk zijn voor het activeren van AVSD. De mogelijke processen die het ontstaan van de aandoening veroorzaken, zijn echter nog niet voldoende begrepen. Direct preventief maatregelen die effectief zouden kunnen beschermen tegen AVSD zijn daarom niet aanwezig. Dit geldt vooral als de ziekte wordt veroorzaakt door gen mutaties. Indirect preventief maatregelen omvatten een gezonde levensstijl, waarin beide spanning en rustfasen zijn gepland. Dit geldt ook voor de dieet, als het is verrijkt met natuurlijk links voedsel en bijdraagt aan de versterking van de immuunsysteem.
Nazorg
In de meeste gevallen zijn er voor de betrokkene geen speciale maatregelen en mogelijkheden voor nazorg voor de verwerkings- en perceptuele stoornissen. In dit verband moeten deze aandoeningen in een zeer vroeg stadium worden opgespoord en behandeld om verdere symptomen of complicaties op volwassen leeftijd te voorkomen. Over het algemeen heeft vroege opsporing een zeer positief effect op het verdere beloop van de ziekte en is daarom een prioriteit. Verwerkings- en waarnemingsstoornissen kunnen in de regel zichzelf niet genezen, zodat de getroffen persoon in ieder geval afhankelijk is van behandeling. Bij verwerkings- en waarnemingsstoornissen zijn de getroffen kinderen afhankelijk van uitgebreide en intensieve therapie om deze klachten te verlichten. Bovenal moeten de ouders de kinderen ondersteunen bij deze therapie en deze ook initiëren. Psychologische ondersteuning is ook erg belangrijk, zodat de kinderen zich niet ontwikkelen Depressie of andere psychologische stoornissen. Verder kan contact met andere mensen die te maken hebben met verwerkings- en waarnemingsstoornissen nuttig zijn, omdat dit vaak leidt tot informatie-uitwisseling. De levensverwachting van de kinderen wordt niet verminderd door de verwerkings- en perceptiestoornissen.
Hier is wat u zelf kunt doen
Bij kinderen met auditieve waarnemingsstoornissen (AVWS) zijn de problemen vooral op school duidelijk. Hier moeten de volgende tips worden gevolgd om het kind te helpen leren. Een stoel dicht bij de leraar is belangrijk. Het kind moet zo zitten dat hij of zij de leraar kan zien mond duidelijk. Een rustige, gelijkmatige buurman zorgt voor weinig afleiding. In de klas, visueel AIDS, zoals een volume licht en pedagogische vaardigheid kunnen worden gebruikt om rust te creëren leren milieu. Het is belangrijk dat het kind de leerkracht kan signaleren wanneer hij of zij het niet heeft begrepen. Gesprekken thuis dienen plaats te vinden zonder extra akoestische afleiders zoals tv, radio of telefoon. Oogcontact tussen ouders en kind is een belangrijk signaal of het kind informatie heeft waargenomen. Dat kun je zien aan de reactie van het kind. Het heeft geen zin om iets achter het kind te schreeuwen. Deze uitspraken missen vaak de ontvanger. Kinderen met AVWS zijn na school vaak erg uitgeput. Ze hebben een pauze nodig voordat ze met huiswerk beginnen. Het is belangrijk om vaste studietijden af te spreken en deze consequent aan te houden. Anders is de kans groot dat het kind niet vrijwillig met het huiswerk begint. Als het huiswerk elke dag te lang duurt, moet dit met de docent worden besproken.
