Een zeer koolhydraatrijke groente is de koolraap. Het kwam al in de 17e eeuw vanuit Scandinavië naar ons in Duitsland. Het wordt ook wel "Zweedse raap" genoemd, wat duidt op zijn Scandinavische oorsprong. Het is naar alle waarschijnlijkheid een ondersoort van koolzaad. In het noordoosten van Duitsland wordt het ook wel Wryke of Wruke genoemd. In tijden van oorlog was het vaak essentieel om te overleven. Heel vaak werd het verwerkt tot stoofschotels of zelfs rauw gegeten als de honger groot was. Vooral in de tijd van nood tijdens de Eerste Wereldoorlog in 1917 werd deze groente erg belangrijk in de zogenaamde “raapwinter”. Omdat soldaten vaak niet de gelegenheid hadden om een warme soep te bereiden van de koolraap die ze in de velden vonden, werden plakjes van de koolraap gegeten koud als vervanging voor brood In de velden herkenden soldaten koolraap in die tijd aan zijn blauwgroene bladeren, en het wordt nog steeds herkend.
Dit is wat u moet weten over koolraap
De koolraap kwam al in de 17e eeuw vanuit Scandinavië naar ons toe in Duitsland. Vanwege de geheugen van de slechte tijd was de koolraap ten onrechte na de oorlog niet meer in trek en raakte zelfs in de vergetelheid. In het teken van bewuste voeding heeft echter bijna elke huisvrouw na colleges en uit nieuwe kookboeken veel geleerd over gezonde voeding. Ze heeft afscheid genomen van haar oude, zeer vette en calorierijke keuken en probeert zo laag mogelijk te koken calorieën en zo rijk aan vitaminen als mogelijk. Dus ook de koolraap met al zijn variaties kwam weer in ere. Men herinnerde zich weer deze groente, die in de slechte tijd vaak levensreddend was en waarvan het bewust was koken huisvrouw kon veel caloriearme gerechten vervaardigen. De kookboeken gaven haar hiervoor de nodige suggesties.
Belang voor de gezondheid
De koolraap ziet er niet erg aantrekkelijk uit, maar voor de caloriebewuste huisvrouw is het een ideale wintergroente. Vooral voor stevige stoofschotels is koolraap uitstekend. Het wordt van september tot april op de velden geoogst en wordt bij voorkeur op wekelijkse markten verkocht. Het kan heel goed worden opgeborgen. Als u een handelaar bent, kunt u koolraap enkele maanden in de kelder bewaren en in de zomer nog verse koolraap hebben om zomergerechten te bereiden. Als de huisvrouw voor een gerecht maar een halve koolraap nodig heeft, kan ze de andere helft in de koelkast in het groentevak bewaren. Hier is deze groente een paar dagen houdbaar. Als je de raap koopt, zorg er dan voor dat je een kleinere met een gladde koopt huid en zonder worminfectie. De grotere koolraap kan licht houtachtig zijn. Voor voedselgebruik is de koolraap die een gele kleur heeft onder de huid is populair. Het heeft een intens zoet smaak De koolraap met de witte kleurstof wordt vooral als diervoeder gebruikt.
Ingrediënten en voedingswaarden
| Voedingswaarde-informatie |
Hoeveelheid per 100 gram |
| Calorieën 38 | Vetgehalte 0.2 g |
| Cholesterol 0 mg |
Natrium 12 mg |
| Kalium 305 mg | Koolhydraten 9 g |
| Eiwit 1.1 g |
Vitamine C 25 mg |
Voor volksgezondheid, onze grootste troef, heeft koolraap een groot belang. Het was de grootste leverancier van koolhydraten ooit in oorlogstijd. Zelfs vandaag de dag is het koolhydraatgehalte belangrijk voor volksgezondheid Bovendien heeft de koolraap een grotere hoeveelheid beta-caroteen vanwege zijn kleuring; het heeft veel vitamine C, vitamine B1 en B2, glucose en fructose, provitamine A, mineralen en zwavelhoudende etherische oliën. Strijkijzer, zink en foliumzuur zijn ook aanwezig in deze groente calorieën vanwege zijn hoge water inhoud. Het bevat slechts 29 calorieën per 100 gram.
Intoleranties en allergieën
Er is niets bekend over allergieën of intoleranties.
Winkelen en keukentips
Meestal wordt koolraap gegeten als soep. Het is echter ook heerlijk gepureerd als bijgerecht bij vis- of vleesgerechten. Zelfs gefrituurd zoals frites, kunt u genieten van de koolraap. Ook wordt van de koolraap een heerlijke salade gemaakt, die in de zomer uitstekend smaakt op warme dagen. Voor deze salade heeft de kok een halve raap nodig, een bosje peterselie, 50 gram walnoten, 3 theelepels bruin suiker, 4 eetlepels sinaasappelsap, 4 eetlepels balsamico azijn, 4 eetlepels okkernoot olie.Van de gehakte noten, peterselie, gecarameliseerd suiker, azijn en sap wordt de saus voor rutabagas bereid, dan worden de geblancheerde bieten erin gevouwen. Het hele ding wordt geserveerd koud en smaakt erg lekker. Het past goed bij vers geroosterd okkernoot brood Dit zijn echter al de subtiliteiten van de bereiding van koolraap. Maar vooral in de winter is de koolraap soep altijd een heerlijk verwarmend gerecht, dat ook de volgende dag opgewarmd lekker smaakt.
Voorbereidingstips
Er zijn altijd veel nieuwe of oude recepten voor het gebruik van koolraap in alle delen van Duitsland. Het recept, waarna waarschijnlijk het meest wordt gekookt, is de koolraap soep, omdat die mijn grootmoeder al kookte en die de hele familie smaakte. Voor deze soep heb je 800 gram gemarmerde, dat wil zeggen ietwat dikke, varkensribbetjes nodig botten Het vlees wordt anderhalf uur gekookt met een stuk prei, een half selderij bol, een grote of twee kleine wortelen, zout, water, gemengde soepgroenten en twee tot drie laurierblaadjes. Daarna wordt de bouillon gespannen. Nu wordt 750 gram aardappelen en een kilo gesteelde rapen aan de bouillon toegevoegd. Een ui gezweet met 50 gram gerookt spek wordt toegevoegd. Het geheel wordt nog eens 15 minuten gekookt, daarna wordt het vlees toegevoegd. Nu mag het gerecht niet lang koken, want anders krijgt de koolraap een kool smaak Nu is de smakelijke soep gezouten en peper is toegevoegd. Als garnering smaakt gerookte metwurst of worst erg goed. Een van de vele verfijnde recepten voor het gebruik van koolraap is ook koolraap als groentegarnituur bij vleesgerechten of koolraapsteaks. Bekend is ook een lasagne van koolraap met gehakt. Stoofschotels met gehakt worden ook bereid met de raap en smaak uitstekend. Zelfs voor babyvoeding kan rutabaga worden gebruikt. Doordat het zoet smaakt en gemakkelijk te pureren is, kan het in plaats van wortelen zowel voor kindervoeding als voor de eerste babyvoeding worden gebruikt. De peuter kan de koolraap zelf van het bord eten, terwijl de baby de drinkbare, gepureerde bietensoep in de fles kan krijgen. Op deze manier krijgen zowel de baby als de peuter al een gezonde, energierijke voeding die zijn groei op lange termijn bevordert. Om deze reden is het dus duidelijk dat koolraap als een van de basisvoedingsmiddelen kan worden beschouwd. Het is verteerbaar vanaf de kindertijd tot op hoge leeftijd. Voor de volwassene voorziet één koolraapmaaltijd in de dagelijkse behoefte aan waardevol vitaminen en mineralen, want zelfs als het gepureerd is, levert het alle belangrijke mineralen en ingrediënten aan het menselijk organisme.
