Andijvie behoort tot het plantengeslacht cichorei en is geclassificeerd als een composiet. Het groeit voornamelijk in humusrijke bodems met een gemiddelde aanvoer van voedingsstoffen en op zonnige locaties. Door teelt in kassen is andijvie nu jaarrond verkrijgbaar, terwijl het in de nazomer van het veld kan worden gekocht.
Dit is wat u moet weten over andijvie
Andijvie bevat de B vitamine in een vorm die heel gemakkelijk door het lichaam kan worden opgenomen. De bittere stof lactucopicrine, die vooral in de onderste delen van de bladeren voorkomt, stimuleert de doorstroming van gal De andijvie is afkomstig uit het hele Middellandse Zeegebied. De Arabieren hebben de groente waarschijnlijk naar Centraal-Europa gebracht. Tegenwoordig zijn Duitsland, Frankrijk, Italië en Nederland de belangrijkste teeltlanden. Andijvie houdt van een humusrijke, matig voedzame grond. Het gedijt vooral goed op zonnige locaties. Zaaien gebeurt idealiter van juni tot juli als de andijvie buiten wordt geplant. Andere groenten of sla zoals kool, prei, venkel en snijbonen zijn goede buren in het bed. Al een paar maanden voor het zaaien moet mest of compost in het bed worden verwerkt. Het is ook belangrijk om wateroverlast te voorkomen. Als de rozetten eenmaal zijn gevormd, kan er minder water worden gegeven om rotten te voorkomen. Andijvie die laat in de herfst wordt geplant, moet met vlies worden beschermd tegen vorst. Als alternatief voor de buitenkweek kan andijvie ook in pot worden gekweekt. In dit geval wordt er geplant van juli tot augustus. Andijvie is een tweejarige plant, maar als sla worden ze alleen als eenjarige planten geteeld. De plant, die 30 tot 70 centimeter hoog wordt, vormt rozetten van vrij dikke bladeren in plaats van gesloten kroppen sla. Er zijn twee groepen: de wintervariëteit met dikke, brede bladeren met hele randen, die langer meegaat en het beste kan worden bewaard. De tweede soort is de andijvie met, zoals de naam al doet vermoeden, gekrulde bladeren, die meer voor onmiddellijke consumptie is. De oogsttijd kan van mei tot december zijn, omdat een matige vorst de kwaliteit van andijvie niet aantast. Als de witlofkoppen enkele weken voor de gebruikelijke oogst aan elkaar worden gebonden, blijven de harten lichter en ook milder van smaak. In ruil daarvoor hebben de groene buitenste bladeren een hoger gehalte aan voedingsstoffen. Hoewel andijvie als salade wordt gegeten, is het niet gerelateerd aan hoofd sla of bladsla, maar dan naar witlof en radicchio. Alle soorten hebben een relatief hoog gehalte aan bitterstoffen, wat de eetlust stimuleert. De andijvie heeft een licht kruidige en pittige aangename toon.
Belang voor de gezondheid
Andijvie bevat de B vitamine in een vorm die heel gemakkelijk door het lichaam kan worden opgenomen. De bittere stof lactucopicrine, die vooral in de onderste delen van de bladeren voorkomt, stimuleert de doorstroming van gal Hierdoor kunnen vette gerechten gemakkelijker worden verteerd en hebben ze ook een milde diuretische werking. Een lichte pijnstiller en kalmerend effect is ook opgemerkt door de consumptie van andijvie. De bittere stof lactucopicrine stimuleert ook de eetlust. Daarom is andijvie ideaal als aperitiefhapje. Het bittere smaak wordt geleverd door de bittere stof intybin, die een gunstige werking heeft op nier functie en bloed schepen De inuline in andijvie heeft een positief effect op de spijsvertering, omdat het de frequentie van stoelgang verhoogt. Andijvie is ook rijk aan carotenen. Deze pigmenten beschermen het lichaam tegen vrije radicalen, die cellen permanent kunnen beschadigen. Carotenen versterken ook de immuunsysteem, gezichtsvermogen, ademhalingssysteem en huid.
Ingrediënten en voedingswaarden
In vergelijking met sla of bladsla bevat andijvie veel meer vitaminen en mineralen, bijvoorbeeld vitamine C, E, vitamines uit de B-groep, beta-caroteen, kalium, calcium en fosfor. Ook de anti-oxidant flavonoïden (secundaire plantensubstantie) zijn vrij overvloedig. Ook vermeldenswaard is het hoge gehalte aan ijzer en foliumzuur 100 gram andijvie bevat ongeveer 15 calorieën De reden hiervoor is de high water inhoud van meer dan 90 procent.
Intoleranties en allergieën
Een salade van andijvie kan in de wintermaanden veel nitraten bevatten. In het lichaam wordt deze stof gedeeltelijk omgezet in nitrosamine, wat een kankerverwekkende werking zou hebben. Gevoelige mensen kunnen reageren op de salicylzuur, dat in kleine hoeveelheden in de andijvie zit, met huid uitslag. Er moet ook worden opgemerkt dat andijvie purines bevat, die bevorderen jicht Overmatig verbruik kan verder leiden naar problemen met de spijsvertering.
Aankoop- en keukentips
Let er bij het kopen van andijvie op dat de hoofd en slablaadjes zijn stevig, niet verwelkt en zien er sappig uit. Bruine of zelfs zwarte snijvlakken maken duidelijk dat de producten niet vers zijn. De hart- moet een derde van het geheel zijn hoofd Het binnenste gedeelte moet groot en helder zijn, want dan wordt het malser en minder bitter. Afhankelijk van de behoefte kunnen de bladeren van de andijviekop worden gescheiden en in reepjes worden gesneden. De rest van de kop kan ongeveer drie dagen goed worden bewaard in een foliezak in de koelkast. De sla kan verpakt in een vochtige doek in de groentevak bewaard worden.
Voorbereidingstips
Bij het bereiden van andijvie moet erop worden gelet dat de bladeren eerst worden gewassen en daarna worden gehakt. Omgekeerd kunnen veel waardevolle ingrediënten verloren gaan. Andijvie wordt in Duitsland bijna alleen rauw gegeten als salade, terwijl ze in andere landen ook erg populair zijn als gezonde, delicate groente. Voor een salade kunnen ze worden bereid met goed gekruide marinades en dressings. Afhankelijk van uw behoefte is het mogelijk om de bitterheid te neutraliseren smaak met een beetje suiker, honing of zoete verbanden. Het is echter hartig, pittig, soms licht bitter smaak dat maakt andijvie zo populair voor alle soorten kleurrijke salades, omdat het er een interessant tintje aan geeft. Andijvie combineert bijvoorbeeld goed met tomaten, komkommers, paprika's, olijven, tonijn en eieren Door de scherpe smaak gaan ook fruit zoals appels, peren en sinaasappels heerlijk, net als veel kazen. Andijvie slaapt niet snel, waardoor ze ook prima te gebruiken zijn voor het garneren van amuses, vlees, vis of kaasschotels. Gestoomd met spek is het een heerlijke groente die op dezelfde manier als spinazie kan worden bereid en vervolgens als warm bijgerecht kan worden geserveerd. De ietwat grove bladeren worden malser wanneer ze worden overgoten met het hete gesmolten spek. Over het algemeen worden alleen de bladeren van de andijvie gebruikt. De steel wordt verwijderd voordat de gerechten worden bereid. Over het algemeen harmonieert andijvie met pittige ingrediënten zoals ansjovis of eieren, maar evengoed met zoet fruit.
