Fasen van het burn-outsyndroom
De Burnout syndroom kan worden onderverdeeld in 12 fasen. . - In het begin is de drang om jezelf en anderen iets te bewijzen erg sterk.
Getroffen personen hebben de neiging zichzelf voortdurend te meten met anderen (collega's). - Door een overmatige bereidheid om te presteren stellen getroffen personen zeer hoge eisen aan zichzelf, ze eisen steeds meer utopische dingen van zichzelf. De persoonlijke betrokkenheid wordt steeds groter, taken kunnen niet aan andere mensen worden gegeven.
- In deze fase worden de eigen behoeften steeds meer naar de achtergrond geduwd. Vooral basisbehoeften als eten, slapen en ook vrije tijd worden steeds minder belangrijk. In plaats van rust en regeneratie te zoeken, werpen de getroffenen zichzelf meer en meer op het werkende leven en op de zelfopgelegde taak om zich professioneel en vooruitgang te bewijzen.
- In deze fase kunnen de eerste lichamelijke klachten al optreden. Er wordt echter steeds minder aandacht besteed aan het eigen lichaam - waarschuwingssignalen van het lichaam worden genegeerd. - Hobby's worden als storend ervaren.
Ook het contact met vrienden en familie wordt verminderd. Dingen die vroeger te bieden hadden ontspanning een last worden. - De lichamelijke klachten worden intenser.
Ongerustheid, hoofdpijn en vermoeidheid optreden. De symptomen worden echter nog steeds genegeerd, er wordt niets aan gedaan. - De getroffenen beginnen zich terug te trekken.
Een toenemende isolatie begint. Alcohol en medicatie worden steeds vaker geconsumeerd. Sociale contacten worden tot een minimum beperkt.
- Deze fase wordt gekenmerkt door een onvermogen om kritiek te accepteren: de omgeving begint de getroffenen te wijzen op hun isolement en de tekenen van burn-out. Dit wordt meestal persoonlijk opgevat en gezien als een aanval. - Op dit punt verliest de getroffen persoon alle verbinding met zichzelf.
Waarschuwingssignalen van het lichaam worden niet meer waargenomen. Er zijn nauwelijks nog sociale contacten. Het leven wordt steeds functioneler en mechanischer: het gaat niet langer om kwaliteit van leven, maar alleen om het feit dat het leven als zodanig functioneert.
- In dit stadium voelen de getroffenen naast uitputting en moedeloosheid ook vaak angst. Om deze innerlijke leegte tegen te gaan, proberen ze haast wanhopig beroepen te vinden of daarmee deze gevoelens te verdoezelen. Alcohol, seksualiteit en drugs spelen een steeds belangrijkere rol.
- In deze voorlaatste fase treden vaak verdere psychische aandoeningen op. Tekenen van Depressie worden steeds duidelijker. Hopeloosheid, gebrek aan interesse en het gevoel dat er geen toekomst meer is, verschijnen steeds meer.
- In de laatste fase vindt een totale instorting van lichaam en ziel plaats. De kans op verdere (lichamelijke) ziekten zoals hart- en vaatziekten of gastro-intestinale aandoeningen neemt toe. Veel getroffen mensen hebben gedurende deze tijd suïcidale gedachten.
met Burnout syndroom het is moeilijk om een specifieke preventiemethode uit te leggen, aangezien de ziekte afhangt van de persoonlijkheid van de getroffen persoon en van externe factoren in zijn of haar omgeving. De oorzaken kunnen van verschillende oorsprong zijn en uiteindelijk leiden tot een gevoel van burn-out. Enkele tips die aan de getroffenen kunnen worden gegeven, zijn: realistische persoonlijke doelen stellen, specifiek doen ontspanning oefeningen doen, sporten stress te verminderen, in een poging voldoende slaap te krijgen.
Ook professioneel moeten er een aantal dingen veranderen: werkstructuren moeten worden veranderd om de prestatiedruk en de werkdruk te verminderen. Er moet meer autonomie op de werkvloer worden gegarandeerd, zodat getroffenen met een positief gevoel naar huis kunnen. Creëer een goede werksfeer met veel licht en weinig geluid op de werkplek. Houd de mogelijkheid tot bijscholing open. Hierdoor ontstaat een gevoel van zelfbeschikking, wat een preventieve werking kan hebben.
Alle artikelen in deze serie:
