Gebarsten hielen (kloven, med. Rhagades) zijn vaak diep gescheurde gebieden aan de buitenrand van de hiel, die kunnen optreden als gevolg van een droog hoornvlies. De feitelijke beschermende functie van het hoornvlies gaat verloren en kan tot verdere problemen leiden. De ontwikkeling van de droge gebarsten huid gebieden kunnen verschillende oorzaken hebben.
Oorzaken van gebarsten hielen
De ontwikkeling van gebarsten hielen is afhankelijk van verschillende factoren. Tot deze factoren behoren de leeftijd, de belasting van de hielen, hun verzorging en voeding. Vooral zorg en overmatige belasting kunnen scheurtjes in het hoornvlies veroorzaken.
Het hoornvlies is de bovenste laag van de huid en heeft meerdere lagen verhoornde cellagen die een beschermende functie vervullen. Vanwege het gewicht dat elke dag op de hielen weegt, hebben ze goede verzorging en onderhoud nodig. Als de huid te veel uitdroogt en zo het nodige vocht en vet verliest om de stabiele celstructuur te behouden, kan dit leiden tot een verminderde aanvoer van bloed en voedingsstoffen.
Het resultaat zijn uiteindelijk barsten in de huid, die aanvankelijk erg vlak zijn en leiden tot afschilfering van de droge hoornvliescellen. Deze eerste kleine scheurtjes zijn niet gevaarlijk en goed te behandelen. Ze kunnen echter in hun beloop ongunstig worden beïnvloed door stofwisselingsziekten zoals suikerziekte mellitus, circulatiestoornissen, bijvoorbeeld veroorzaakt door perifere arteriële occlusieve ziekte, maar ook door alcohol en nicotine.
De tranen kunnen uiteindelijk dieper worden en dan bloedingen veroorzaken. Bovendien vormen open wonden een verder risico op het ontwikkelen van een infectie, die onder bepaalde omstandigheden minder goed geneest dan de aanvankelijk onschadelijke tranen in de huid. Verder zorgt de koude lucht er in de winter voor dat de huid uitdroogt en vooral dan kunnen ruwe wollen sokken, synthetische wollen sokken en persschoenen tot scheuren leiden.
vitaminen en andere voedingsstoffen spelen een belangrijke rol als het gaat om de volksgezondheid en integriteit van de huid. Gebarsten, droge of schilferende hielen kunnen een uiting zijn van a vitaminegebrek. De vitaminegebrek kan veel verschillende oorzaken hebben.
Vaak een tekort of ondervoeding is de oorzaak. Een veel voorkomende oorzaak van ondervoeding op onze breedtegraden is alcoholisme. Een verhoogde vitaminebehoefte wordt echter bijvoorbeeld aangetroffen in zwangerschap.
Vooral een tekort aan vitamine E en omega-3-vetzuren veroorzaken droge en gebarsten hielen. Een tekort aan vitamine E is echter zeer zeldzaam in Europa en wordt meestal veroorzaakt door een ziekte die de opname van de vitamine beïnvloedt. Een inname van ongeveer 20 tot 30 mg vitamine E per dag is het aanbevolen minimum.
Soms wordt tot ongeveer 270 mg per dag aanbevolen. Ook in het geval van neurodermitislijkt een inname van vitamine E een positief effect te hebben op de droge en schrale huid. Tarwekiemolie, olijfolie en raapzaadolie zijn rijk aan vitamine E en worden sterk aanbevolen om de vitamine E op te nemen. Bij een uitgesproken tekort is het echter erg moeilijk om vitamine E alleen via de voeding op te nemen.
Men zou per dag ongeveer een halve liter plantaardige olie moeten consumeren om aan een uitgesproken tekort te voldoen. In dit geval, supplementen van de apotheek worden aanbevolen. Gebarsten hielen tijdens zwangerschap kan verschillende oorzaken hebben.
Van huidziekten zoals neurodermitis en psoriasis op schimmelinfecties of vitaminegebrek symptomen zijn de meest uiteenlopende oorzaken mogelijk. Gebarsten hielen zijn vaak een tijdelijk probleem tijdens zwangerschap. Door een verhoogde vitaminebehoefte en een verminderde bloed door circulatie van de bovenste huidlagen in de hielen ontstaan er kleine scheurtjes, die onaangenaam zijn en pijn kunnen doen.
Dit laatste wordt veroorzaakt door een verhoogde waterretentie in het weefsel en een verhoogd totaalgewicht. De voeten zijn minder goed voorzien van bloed en vormen een veelvoorkomend probleemgebied voor zwangere vrouwen. Het wordt aanbevolen om de hielen regelmatig te creren en met waterbaden te verzorgen.
Om de bloedcirculatie te stimuleren, afwisselende douches, massages en regelmatige lichaamsbeweging zijn geschikt. Voetschimmel is de meest voorkomende huidschimmel en een van de meest voorkomende infectieziekten in Europa. Het wordt van persoon op persoon overgedragen en is zeer besmettelijk.
Er is geen direct fysiek contact nodig om besmet te raken. Het kan ook via verdiepingen worden verzonden, bijvoorbeeld in sportclubs of zwemmen zwembaden, sokken en handdoeken. Meestal wordt voetschimmel gevonden tussen de tenen, maar een aantasting van de hiel is ook mogelijk. De bovenste huidlaag (epidermis) wordt verzacht en kan scheuren.
De tranen zijn soms erg diep en buitengewoon pijnlijk. Daarnaast kunnen roodheid, grove schilfers en blaren worden gevonden. Voetschimmel moet altijd worden behandeld met actieve stoffen die de schimmel doden en de groei ervan voorkomen. Dergelijke actieve stoffen worden genoemd antimycotica.
