Een breuk van de patellapees wordt meestal voorafgegaan door een vermindering van de mechanische eigenschappen sterkte van het peesweefsel als gevolg van suikerziekte mellitus, microtrauma en soortgelijke verzwakking. Weefsel wordt ook vaak verwijderd van de patellapees voor reconstructie van de anterieure kruisband Een kniescheurpeesruptuur is merkbaar door een merkbaar opwaartse verplaatsing van de knieschijf en het onvermogen om de kniegewricht door.
Wat is een patellapeesruptuur?
Meer als een weefselband verbindt de patellapees (ligamentum patellae) de knieschijf (patella) naar het scheenbeen. Door zijn korte hefboomarm moet hij enorme krachten verdragen van soms meer dan 1,000 kiloponds per vierkante centimeter wanneer hij uitgeschoven wordt door extreme knieflexie. Boven de knieschijf, het ligament gaat verder als de quadriceps pees en verbindt met de krachtige quadriceps femoris-spier. Wanneer de knie wordt gebogen, wordt de patella als het ware als belkruk gebruikt. In het geval van een volledige kniescheurpeesruptuur kan er geen kracht meer worden overgedragen vanaf de quadriceps naar het scheenbeen. Wanneer de dij spier wordt aangespannen, alleen de patella wordt dan naar boven getrokken. De opwaartse verplaatsing van de patella is ook een van de belangrijkste indicatoren die wijzen op een patellapeesruptuur. Volledige breuk van het ligament als gevolg van selectief overmatig gebruik is zeldzaam. Een breuk wordt meestal voorafgegaan door bepaalde reeds bestaande aandoeningen die hebben geleid tot geleidelijke verzwakking van de patellapees. Het is niet ongebruikelijk dat een deel van het patellapeesweefsel wordt gebruikt voor de reconstructie van de anterieure kruisband, resulterend in tijdelijke verzwakking.
Oorzaken
In principe kan een patellapeesruptuur ontstaan als gevolg van een punctuele overbelasting - vooral in een extreme knieflexiepositie - of als gevolg van een uitwendig toegebracht letsel. Voorafgaande schade aan het patellapeesweefsel, die een breuk bevordert of in de eerste plaats mogelijk maakt, bestaat vaak in de vorm van degeneratieve veranderingen. Deze omvatten specifiek suikerziekte mellitus of arteriële occlusieve ziekte (etalageziekte) of een stofwisselingsziekte die chronisch te weinig levert en het peesweefsel verzwakt. Een patellapeesruptuur wordt ook bevorderd door anatomische afwijkingen zoals knikkende knieën of anders been lengtes. Een patellapeesruptuur komt vooral voor bij mensen in de “tweede helft van het leven”, wanneer de elasticiteit van de ligamenten in het algemeen enigszins is afgenomen als gevolg van het natuurlijke verouderingsproces. Gebrek aan lichaamsbeweging kan ook de voorwaarde, omdat de ligamenten gedurende een lange periode onvoldoende worden belast. Te veel sporten met chronische overbelasting van de patellapees heeft echter ook een ongunstig effect omdat er microtears optreden, die chronische overbelasting bevorderen. tendinitiseen ontsteking van de patellapees. Vooral sporters die vaak abrupt van richting moeten veranderen of die ook regelmatig de patellapees statisch overbelasten, zoals het geval is bij gewichtheffers, lopen een bijzonder risico.
Symptomen, klachten en tekenen
Een patellapeesruptuur gaat gepaard met ernstige pijn en een gezwollen knie, waardoor een duidelijke diagnose moeilijk is. De opwaartse verplaatsing van de patella kan als een belangrijk leidend symptoom worden beschouwd. Een differentiële diagnose moet worden gemaakt om te bepalen of er een patella fractuur, wat ook leidt tot een opwaartse verplaatsing van delen van de patella. Een even belangrijk symptoom is het onvermogen om de onderpomp actief uit te breiden been tegen de minste weerstand in. Dit komt voort uit het feit dat als de pees van de quadriceps volledig gescheurd is, is er geen verbinding met het scheenbeen en kan er dus geen kracht worden overgebracht naar de extensie van het onderbeen been De sterke zwelling wordt veroorzaakt door reacties van de immuunsysteem Hierdoor zijn alle beschikbare krachten opgevoerd om de breuk te herstellen, wat natuurlijk niet kan werken in het geval van een volledige scheur. De twee eindigen op de gescheurde site ver uit elkaar en kunnen niet 'alleen' opnieuw verbinding maken. Als gevolg van de zwelling lijkt de knie rood en warmer dan het omringende weefsel.
Diagnose en verloop van de ziekte
Als de belangrijkste symptomen van een patellapeesruptuur zoals hierboven beschreven onvoldoende zekerheid geven over de aard van het letsel, beeldvormende technieken zoals röntgenfoto's of, beter nog, MRI (MRI) kan worden geraadpleegd, dit is vaak nodig als het bijvoorbeeld niet zeker is of de pees gescheurd of volledig gescheurd is. Het verdere verloop van de ziekte hangt sterk af van of het een scheur, een gedeeltelijke breuk of een volledige scheur van de pees is. In sommige gevallen is de exacte diagnose moeilijk omdat het ligament meestal geen gladde scheur vertoont, maar er rafels en een paar vezels kunnen zijn verbonden. Bij een gedeeltelijke breuk kan de patellapees onder gunstige omstandigheden gedeeltelijk regenereren, wat bij een totale breuk niet mogelijk is. Er is vrijwel geen kracht om de twee gescheurde uiteinden weer bij elkaar te brengen en samen te smelten.
Complicaties
In de meeste gevallen resulteert een breuk van de patellapees in zeer ernstige gevallen pijn Deze komen voornamelijk voor bij de knieën en kunnen leiden tot aanzienlijke beperkingen in het leven en de dagelijkse routine van de getroffen persoon. In de meeste gevallen kan de knie niet meer volledig worden gestrekt. De pijn zelf verspreidt zich vaak naar andere delen van het been en kan leiden aan aanzienlijke beperkingen daar. Bovendien kan in het ergste geval een volledige scheur in de pees ontstaan. De knie zelf is meestal gezwollen en rood gekleurd. De getroffen persoon kan ook afhankelijk zijn van lopen AIDS in zijn dagelijks leven als gevolg van de patellapeesruptuur. De knie wordt ook verwarmd en de getroffen persoon heeft er vaak last van koorts In de regel wordt de patellapeesruptuur behandeld fysiotherapie Bij dit proces treden geen complicaties op. De patiënt kan echter ook chirurgische ingreep nodig hebben om de volledige beweeglijkheid van het gewricht te herstellen. De levensverwachting van de getroffen persoon wordt niet beïnvloed door een breuk van de patellapees.
Wanneer moet je naar een dokter?
Als er pijn rond de knie optreedt na een val of een ongeval, is er reden tot bezorgdheid. Als er onregelmatigheden zijn in het kniegewricht als gevolg van zware lichamelijke inspanning is dit ook ongebruikelijk en moet dit worden onderzocht. Als er sprake is van zwelling van de knie, verandert het uiterlijk van de huid, en een afname van de lichamelijke inspanning, is een arts nodig. Een onderzoek is aan te raden zodra onvastheid, verminderde motoriek en beperkingen in de algemene mobiliteit optreden. Als het been niet meer zoals gebruikelijk met zijn eigen gewicht kan worden belast, is een medische diagnose nodig. Totdat een arts is geraadpleegd, moet de aangedane knie worden ontlast en moet pijnmedicatie worden vermeden. Als de getroffen persoon lijdt duizeligheidhartkloppingen, bewustzijnsstoornissen of bewustzijnsverlies, is snelle actie vereist. In deze gevallen vallen de klachten leiden tot secundaire symptomen. Deze moeten onmiddellijk medische hulp krijgen om levensbedreigend te voorkomen voorwaarde uit te voeren. In acute gevallen moet een ambulancedienst worden gealarmeerd. Plotselinge gedragsveranderingen, roodheid van de knie en interne warmte zijn verdere tekenen van a volksgezondheid wanorde. Als de pijn zich uitstrekt tot in de onderbeenis er sprake van een blessure die zo snel mogelijk aan een arts moet worden voorgelegd. Als er een verplaatste patella of andere visuele veranderingen in het skeletstelsel zijn, is een arts nodig.
Behandeling en therapie
Behandeling van patellapeesruptuur hangt ook af van of het een volledige traan of een avulsie is. In het geval van een traan, afhankelijk van de ernst van de traan, gespecialiseerd fysiotherapie wordt aanbevolen, meestal gecombineerd met watertraining om beweging mogelijk te maken zonder te belasten. Evenwijdig met fysiotherapie, decongestiva en pijntherapie worden ook gebruikt als dat nodig is. In het geval van een volledige scheur, moet een operatie worden uitgevoerd. Er zijn verschillende procedures beschikbaar om de twee gescheurde uiteinden van de patellapees opnieuw te verbinden of om een vervangende pees te implanteren uit het eigen of donormateriaal van de patiënt. Om degeneratie van de quadriceps te voorkomen, kan de hechtingsplaats worden verlicht door bepaalde chirurgische procedures, zodat deze functioneel is fysiotherapie kan vroeg na de operatie worden gestart.
Vooruitzichten en prognose
De prognose van patellapeesruptuur hangt af van de oorzaak en van de medewerking van de patiënt aan het genezingsproces. In principe is de voorwaarde is te genezen en volledig en permanent herstel is ook mogelijk. Als de pees volledig is gescheurd, is een chirurgische ingreep vereist. Anders kan er onherstelbare schade ontstaan en kan levenslang ongemak en pijn het gevolg zijn. Als de operatie zonder verdere complicaties verloopt, krijgt de patiënt fysiotherapeutische ondersteuning. Hierin leert de patiënt hoe hij optimale bewegingen kan maken en kan hij geleidelijk een verbetering in zijn of haar realiseren volksgezondheid Op deze manier wordt onder optimale omstandigheden genezing bereikt. Als de pees is gescheurd, is een operatie meestal niet nodig. Niettemin, fysiotherapie is gepland om bewegingspatronen te verbeteren en het genezingsproces te ondersteunen. Betere resultaten worden behaald als de getroffen persoon ook oefeningen doet die zelfstandig buiten de patiënt zijn geleerd therapie sessies. Bovendien is levensstijl cruciaal voor de ontwikkeling op lange termijn. Met een ongezonde levensstijl, te zwaar naast onjuiste lichaamsbeweging worden de risico's voor blijvende aandoeningen vergroot. Evenzo neemt het risico op de ontwikkeling van secundaire ziekten toe. Zelfs als genezing wordt bereikt, kan de breuk van de patellapees gedurende het hele leven terugkeren. De prognose blijft ongewijzigd als de symptomen terugkeren.
het voorkomen
Actief maatregelen ter voorkoming van patellapeesruptuur bestaan uit handhaving geschiktheid door middel van lichte training en door licht tot matig uithoudingsvermogen sport. Allemaal gestrest pezen en ligamenten worden zo gestimuleerd om te behouden sterkte en elasticiteit. Passief maatregelen bestaan uit het vermijden van selectieve overbelasting van de kniegewricht, vooral door ernstige flexie. Evenzo mogen sporten zoals handbal, hockey en volleybal op gevorderde leeftijd alleen worden beoefend met de nodige voorzorg en voorzichtigheid.
Nazorg
In de meeste gevallen van patellapeesruptuur is er weinig of weinig nazorg maatregelen beschikbaar voor de getroffen persoon. De getroffen persoon moet daarom medische hulp inroepen voor deze aandoening, idealiter bij de eerste tekenen en symptomen om verdere complicaties of ongemak te voorkomen die de kwaliteit van leven van de getroffen persoon zouden verminderen. Zelfgenezing kan niet optreden bij patellapeesruptuur, dus een bezoek aan een arts is altijd noodzakelijk. De meeste patiënten vertrouwen op de maatregelen van fysiotherapie of fysiotherapie voor deze voorwaarde. In dit geval kan de getroffen persoon ook veel van de oefeningen zelf thuis herhalen om het ongemak te blijven verlichten en de mobiliteit van het lichaam te bevorderen. In sommige gevallen is chirurgische ingreep echter nodig om het ongemak van patellapeesruptuur te verlichten. Na een dergelijke procedure moet de getroffen persoon rusten en het lichaam kalmeren. Vermijd inspanningen of stressvolle en fysieke activiteiten om het lichaam niet onnodig te belasten. In de regel vermindert deze ziekte de levensverwachting van de getroffen persoon niet.
Dit is wat u zelf kunt doen
Om de symptomen te verminderen, kan de getroffen persoon meer aandacht besteden aan de zijne volksgezondheid Gewichtstoename of overgewicht moet in principe worden vermeden, zodat de gewrichten, botten en pezen worden niet onnodig gestrest. Het lichaamsgewicht moet binnen de aanbevolen BMI liggen. Daarnaast worden lichte fysiotherapeutische oefeningen aanbevolen na medisch of professioneel overleg. Eenzijdig fysiek spanning moet worden onthouden, zodat er geen verdere spier- of botklachten ontstaan. Het getroffen gebied moet worden ontlast en voldoende uitgerust, zodat het genezingsproces niet wordt onderbroken. Het uitoefenen van kracht of het dragen van zware voorwerpen moet worden vermeden, aangezien deze bijdragen tot een verslechtering van het welzijn. Totdat de knie is hersteld, moeten sportactiviteiten worden beperkt of volledig worden stopgezet. Sterke belasting van het kniegewricht en de strekspieren in de dij kan de klachten versterken en een negatief effect hebben op de genezing. Evenzo moet het gebruikte schoeisel worden geoptimaliseerd en aangepast aan de huidige fysieke behoeften. Het dragen van schoenen met hoge hakken moet worden vermeden om verdere symptomen te voorkomen. Het organisme heeft voldoende nodig vitaminen, sporenelementen en voldoende vocht voor een snel herstel. Ter versterking van de immuunsysteem, een gezond dieet wordt aanbevolen en consumptie van nicotine or alcohol wordt ontmoedigd.
