Fenazon

Producten

Fenazon wordt momenteel in veel landen uitsluitend in de vorm van oordruppels. Tablets zijn niet meer beschikbaar sinds de "groepsbeoordeling van analgetica" uitgevoerd door het Geneesmiddelenbureau. Dit in tegenstelling tot andere landen. Dit artikel verwijst naar orale therapie. Fenazon is een van de eerste synthetisch geproduceerde analgetica en antipyretica. Het werd in de jaren 1880 in Erlangen, Duitsland, door Ludwig Knorr gesynthetiseerd en in 1884 als antipyrine gelanceerd.

Structuur en eigenschappen

Fenazon (C.11H12N2O Mr = 188.2 g / mol) bestaat als een witte kristallijne stof poeder of als kleurloze kristallen en is zeer oplosbaar in water. Het behoort tot de pyrazolonen.

Effecten

Fenazon (ATC N02BB01) heeft pijnstillende, antipyretische en in mindere mate ontstekingsremmende en spasmolytische eigenschappen. Het heeft zowel perifere effecten (remming van prostaglandinesynthese) als centrale effecten. De halfwaardetijd is in het bereik van 11 tot 12 uur.

Indicaties

Voor de behandeling van pijn, hoofdpijn en migraine.

Dosering

Volgens de voorschrijfinformatie. Volwassenen kunnen 1 tot 2 mg gebruiken tablets tot vier keer per dag. Het doseringsinterval is 4 tot 8 uur. De inname is onafhankelijk van maaltijden.

Contra-indicaties

  • overgevoeligheid
  • Allergie voor pyrazolon en pyrazolidine
  • Genetisch glucose-6-fosfaatdehydrogenase-deficiëntie.
  • Acute hepatische porfyrie
  • Zwangerschap en borstvoeding
  • Kinderen <12 jaar

Volledige voorzorgsmaatregelen zijn te vinden op het medicijnetiket.

Interacties

Drug-medicijn interacties zijn beschreven met vitamine K-antagonisten (warfarine), enzyminductoren, cimetidine, disulfiram, bètablokkers, calcium kanaalblokkers, anti-aritmica, orale anticonceptiva en ketoconazol.

Bijwerkingen

Mogelijk bijwerkingen omvatten huid reacties zoals roodheid, jeuk, ontsteking en netelroos. Zelden ernstig huid aandoeningen zoals toxische epidermale necrolyse kunnen voorkomen. Ook zeldzaam is een ernstige allergische reactie (anafylaxie). In geïsoleerde gevallen bloed aantal veranderingen zijn gemeld (agranulocytose). Een overdosis is levensbedreigend. Wanneer ijzer chloride wordt ingenomen, kan de urine rood worden.