Pak choi is een familielid van Chinees kool Het vormt losse hoofden met middelgrote, donkergroene bladeren en komt oorspronkelijk uit Azië, maar gedijt ook in Europa.
Dit is wat u moet weten over paksoi
Pak choi is een familielid van Chinees kool Het vormt losse hoofden met middelgrote, donkergroene bladeren. Zoals de naam al doet vermoeden, is paksoi inheems in de Aziatische regio. De kool, die verwant is aan Chinese kool, gedijt vooral goed in de warme, vochtige streken van Azië, maar kan ook goed worden geteeld in gematigde streken van Europa. Dan groeit het meestal in kassen. Paksoi is ook bekend als paksoi, paksoi of poksoi, en wordt gevonden als baby paksoi, met kleine kooltjes, en als Shanghai paksoi, waarvan de bladpluimen groen zijn in plaats van wit. Paksoi groeit binnen 6 tot 8 weken tot oogstbare grootte en wordt daarom beschouwd als een snelgroeiende kool. Hoewel het in Azië nog grotendeels jaarrond geteeld wordt, zijn er sinds 2004 ook economisch relevante teeltgebieden in Nederland die ook jaarrond paksoi produceren. De vrij losse kool hoofd vormt donkergroene bladeren die visueel op snijbiet lijken. Richting de wortel worden ze wit. Paksoi wordt in zijn geheel of in stukjes gesneden als groente, afhankelijk van de grootte. Het kan op dezelfde manier worden gebruikt als spinazie, savooiekool of andere kool en bladgroenten. Het is vooral populair in Aziatische gerechten, maar wordt ook gebruikt in pasta. Pak Choi bevat vitaminen en mineralen net zoals secundaire plantaardige stoffen en wordt daarom vaak zo voorzichtig mogelijk bereid om deze ingrediënten te bewaren.
Belang voor de gezondheid
Pak Choi geniet een grote populariteit als groene groente vanwege zijn waardevolle ingrediënten. In grotere hoeveelheden bevat het kalium, calcium, vitamine C en verschillende B vitaminen Bovendien komt caroteen in relevante hoeveelheden voor in paksoi. Secundaire plantaardige stoffen waarin paksoi rijk is, zijn onder meer flavonoïden, mosterd- oliën (glucosinulaten) en fenolzuur. De secundaire plantaardige stoffen een anti-oxidant effect en voorkom de ontwikkeling van verschillende ziekten. Bovendien zouden ze een antibacteriële, kiemdodende werking hebben, maar dit wordt momenteel nog onderzocht. Zoals met bijna alle plantaardig voedsel, blijven de meeste ingrediënten van paksoi in de bladeren als ze zo voorzichtig mogelijk worden bereid. Kort sauteren, stomen en koken zijn daarom de meest voorkomende bereidingsvormen.
Ingrediënten en voedingswaarden
| Voedingswaarde-informatie |
Hoeveelheid per 100 gram |
| Calorieën 13 | Vetgehalte 0.2 g |
| Cholesterol 0 mg |
Natrium 65 mg |
| Kalium 252 mg | koolhydraten 2.2 g |
| Eiwit 1,5 g |
Voedingsvezels 1 g |
Als plant bevat paksoi heel weinig vet, maar vezels, koolhydraten en wat proteïne. Het eiwitgehalte is echter zo laag dat het het ontbrekende vlees in bijvoorbeeld vegetarische diëten niet kan vervangen. Pak Choi is tegelijkertijd erg laag calorieën. Kalium, calcium, natrium en foliumzuur zijn aanwezig in de grootste hoeveelheid aan de zijkant van mineralen. De vitamine C inhoud is bijna voldoende om de dagelijkse behoefte te dekken. Bovendien zijn veel B vitaminen, vitamine A (caroteen) is ook vitamine K gevonden in pak choi. Ook vermeldenswaard zijn de secundaire plantenstoffen, die Pak Choi dienen als een natuurlijke afweer tegen roofdieren, maar voor mensen worden geassocieerd met verschillende beschermende eigenschappen tegen ziekten.
Intoleranties en allergieën
Pak Choi wordt in dit land al te lang niet meer gegeten, maar het heeft zich al kunnen vestigen als voedsel voor allergie lijders. Het wordt als relatief goed verdragen beschouwd en veroorzaakt zeer zelden een reactie. Als een allergische reactie tot pak choi komt voor, het is vaak in verband met een al bekend allergie tot verschillende soorten kool. Paksoi wordt vaak gebruikt in babyvoeding als vervanging voor spinazie - baby's kunnen er nog steeds gevoelig voor zijn. Dit is echter meestal niet te wijten aan een allergie, maar vanwege het feit dat de groente nieuw en onbekend is voor het jonge, onvolgroeide metabolisme. Pak choi kan na verloop van tijd weer aan de baby worden aangeboden en zal waarschijnlijk beter worden verdragen, aangezien de jonge stofwisseling er eerst aan moest wennen.
Winkelen en keukentips
Omdat paksoi uit Azië wordt geïmporteerd of in dit land in kassen wordt geteeld, heeft het nauwelijks een duidelijk omschreven seizoen. Bijna jaarrond kan paksoi in Azië worden geteeld, maar ook in kassen jaarrond. Let bij het kopen op niet-beschadigde, donkergroene bladeren met een kleur die lijkt op rucola of spinazie. Hangende, verkleurde of zeer dunne en slappe koolblaadjes geven daarentegen vaak aan dat de paksoi niet meer vers is. Bij gebakken gerechten zou dit hooguit geen probleem zijn, want het zou sowieso verwelken. Paksoi is echter het lekkerst als het vers is. Het kan meestal een paar dagen na aankoop worden bewaard, maar moet vrij snel worden geconsumeerd. Het kan maximaal twee weken worden bewaard in een vochtige doek bij koele temperaturen. Het is gewend aan deze vochtigheid uit zijn Aziatische thuisland en blijft dan wat langer vers. Kamertemperatuur stoort de paksoi niet veel, maar dan gaat het niet zo lang mee. Omdat het mogelijk is dat paksoi in aanraking is gekomen met insecten insectenwerende middelen tijdens de teelt moet het voor gebruik altijd grondig worden gewassen. Ook is er niets tegen blancheren - zeker bij salades is deze bereidingswijze van de kool aan te raden.
Voorbereidingstips
Rauw of geblancheerd, paksoi wordt gegeten als groentesalade. Het kan heel blad worden gelaten of grof gehakt. Het hakken stoort hem niet, dus de salade kan ook goed worden bereid. In zijn Aziatische thuisland wordt paksoi vaak gebruikt voor wokgerechten. Hiervoor wordt het grof gehakt, waarbij de hele kool - inclusief de witte componenten - kan worden gebruikt. Het wordt slechts een paar minuten in de wok gebakken. Deze bereidingswijze is ook succesvol gebleken voor andere gerechten bereid met paksoi. In de westerse keuken wordt de kool als afwisseling gebruikt in plaats van andere soorten kool, spinazie, rucola of soortgelijke groene bladgroenten. Het is ook zeer geschikt voor de bereiding van pastasauzen, die vaak nieuw zijn gemaakt. In ieder geval wordt het zo voorzichtig mogelijk bereid, dwz ofwel rauw gegeten, heel kort gebakken of zacht gekookt. Paksoi verwelkt na slechts een paar minuten blootstelling aan hitte, waardoor het witte deel van de kool zachter wordt hoofd en de bladeren nog smaakvoller maken. Bij het samenstellen van uw eigen gerechten dient u rekening te houden met de intense smaak van de paksoi, die niet zacht verzwakt koken Om de waardevolle ingrediënten zoveel mogelijk te behouden, mag paksoi nooit te hoog verhit worden.
