Een vesiculaire klier is een gepaarde accessoire geslachtsklier van de man. Ze bevinden zich boven de prostaat klier en open in de urinebuis samen met de zaadleider. De vesiculaire klieren produceren een alkalische, fructose-rijke afscheiding voor het ejaculaat, dat de mobiliseert sperma en geeft ze de nodige energie voor hun actieve beweging. Ongeveer 70% van het vloeistofgehalte in het ejaculaat is afkomstig van de vesiculaire klieren.
Wat is de vesiculaire klier?
De gepaarde vesiculaire klieren (vesicula seminalis), die vroeger ten onrechte zaadblaasjes werden genoemd, zijn een van de bijkomende geslachtsklieren van de man. De alkalische afscheiding die door de vesiculaire klieren wordt gesynthetiseerd, is verrijkt fructose Ongeveer 70% van de vloeistof in het ejaculaat is afkomstig van de vesiculaire klieren. De afscheiding dient om een alkalische omgeving te creëren voor de sperma, hen bevrijden van hun "zure verdoving" en de spermafilamenten voorzien van de nodige energie in de vorm van fructose voor hun actieve bewegingen. De twee vesiculaire klieren bevinden zich boven de prostaat tussen de achterwand van de urinewegen blaas en dikke darm De geproduceerde secretie wordt gewoonlijk door exocytose van de cellen naar het uitscheidingskanaal, de ductus excretorius, en verder naar de urineleider via de ductus ejaculatorius. De vesiculaire klieren synthetiseren ook andere stoffen, zoals het eiwit semenogeline, dat de sperma in een soort gelmatrix en voorkomt hun voortijdige rijping, die alleen in het vrouwelijke geslachtsorgaan zou moeten plaatsvinden voordat het het vrouwelijke ei bereikt.
Anatomie en structuur
De vesiculaire klieren hebben een langwerpige ovale vorm en zijn in zichzelf geclusterd. Hun lengte is ongeveer 5 cm. De organen bestaan elk uit een enkelvoudig, meervoudig gevouwen kanaal van ongeveer 15 cm lang met een breed lumen. De uitscheidingskanalen aan het onderste uiteinde van de klieren verenigen zich met de respectieve zaadleider, de ductus deferens om het zogenaamde spoorkanaal te vormen, de ductus ejaculatorius, die vervolgens uitmondt in de urinebuis De kliercellen die de secretie synthetiseren, transporteren de secretie gewoonlijk naar buiten via exocytose in de extracellulaire matrix en verder naar het uitscheidingskanaal. Dit betekent dat de afscheiding zich vormt in blaasjes in de cellen. De blaasjes smelten kort samen met de celmembraan om vervolgens de afscheiding vrij te geven. Om ervoor te zorgen dat de afscheiding regelmatig wordt verdreven volgens seksuele stimulatie en tijdens ejaculatie in hetzelfde ritme en om te mengen met de andere delen van het ejaculaat, hebben de epitheelcellen grenzend aan het lumen enkele gladde spiercellen die samentrekken tijdens de ejaculatie en de afscheiding uit de lumina op een impulsieve manier.
Functie en taken
De twee vesiculaire klieren zijn geclassificeerd als accessoire geslachtsklieren. Hun belangrijkste functie is om bepaalde stoffen te synthetiseren en deze in de juiste verhouding aan het ejaculaat toe te voegen tijdens seksuele opwinding. De afscheiding die door de vesiculaire klieren wordt geproduceerd, bevindt zich in het alkalische bereik en verhoogt de pH van het ejaculaat. Dit maakt het sperma dat in de tubuli seminiferi wordt gevormd, vrij van hun "zure verdoving" en stimuleert hen om te bewegen. Om ervoor te zorgen dat het sperma niet zonder energie komt te zitten, is de fructose in het ejaculaat voor hen beschikbaar. Hun beweeglijkheid wordt echter tijdelijk weer kunstmatig vertraagd door een eiwit om te voorkomen dat ze te vroeg rijpen tot bevruchtbaar sperma. Het eiwit zorgt ervoor dat het sperma wordt “verpakt” in een soort gelmatrix, die alleen wordt afgebroken en weer wordt opgelost in het vrouwelijk geslachtsorgaan. Het daaropvolgende rijpingsproces (capacitatie) omvat een biochemisch hermodelleringproces op de celwanden van de spermafilamenten. In de eerste plaats wordt een glycoproteïne-coating op de celwanden afgebroken. Het proces van capacitatie wordt voornamelijk veroorzaakt door een specifiek hormoon dat wordt aangetroffen in het baarmoederhalsslijm. De vesiculaire klieren zijn ook verantwoordelijk voor het beschermen van het sperma in het vrouwelijke geslachtsorgaan tegen mogelijke immuunaanvallen. Daarom produceren ze een hormoon dat mogelijke immuunreacties in de vagina verzwakt en het sperma op weg naar het vrouwelijke ei beschermt.
Ziekten
In zeldzame gevallen treedt misvorming of volledige afwezigheid (aplasie) van één of beide vesiculaire klieren op tijdens de embryonale ontwikkeling, vaak vergezeld van misvorming van de zaadleider. De misvormingen kunnen worden teruggevoerd op mutaties van de CFTR (taaislijmziekte transmembraan geleidingsregelaar). Veel vaker is een acuut of chronisch ontsteking van de vesiculaire klieren (vesiculitis), die kan worden veroorzaakt door infecties met bacteriën, virussen of schimmels. Vesiculitis treedt meestal parallel op met ontsteking van de prostaat De ziekte is geassocieerd met pijn in de onderbuik, vaak met niet-specifieke symptomen zoals koorts en rillingen. Bloed verschijnt meestal in het ejaculaat (sperma). Diagnostische beeldvormingstechnieken zoals transrectaal ultrageluid (TRUS), CT en MRI zijn nuttig voor differentiële diagnose en uitsluiting van prostaat kanker of TB. Het onbehandelde beloop van vesiculitis kan leiden naar cystitiseen abces in de vesiculaire klier, of urosepsis, een bacterie bloed vergiftiging die van het urogenitale kanaal in het bloed terechtkomt via de urinewegen. Zeldzame aandoeningen van de vesiculaire klieren omvatten het optreden van primaire of secundaire cysten. Primaire cysten zijn aangeboren en zeer zeldzaam. Veel gebruikelijker zijn secundaire cysten, die worden verworven en in veel gevallen worden geassocieerd met goedaardige prostaathyperplasie Eveneens zeer zeldzaam zijn tumoren in het vesiculaire gebied, die meestal voorkomen bij jongere mannen van seksueel actieve leeftijd.
Typische en veel voorkomende geslachtsziekten
- Chlamydia (chlamydia-infectie).
- Syphilis
- Gonorroe (gonorroe)
- Genitale wratten (HPV) (genitale wratten)
- 에이즈
- Ulcus molle (zachte kans)
